รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1083

ซูเล่อผลักเขาโดยไม่รู้ตัว แต่ชายคนนั้นมีเรี่ยวแรงเหนือกว่ามากและไม่ยอมให้เธอปฏิเสธ จนกระทั่งเธอถูกชายคนนั้นกอด คางของเขาวางอยู่บนหัวของเธอ "แค่อยู่ข้างๆ ฉันอย่างสบายใจก็พอ เรื่องอื่นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน ไม่ว่าจะเป็นแรงกดดันจากโลกภายนอกหรือจากผู้ใหญ่ ฉันจะจัดการเอง”

ซูเล่อรู้สึกสงสารเขาอยู่ครู่หนึ่ง ต้องจัดการหลายๆ เรื่อง เขาไม่เหนื่อยบ้างเหรอ

ซูเล่อพูดด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย "ฉันยังไม่ได้คิดที่จะจริงจังด้วยซ้ำ!"

ดูเหมือนจะต่อต้านอย่างเงียบๆ ราวกับว่าเธอไม่ต้องการถูกผู้ชายคนนี้จัดการเร็วเกินไป

เสียงหัวเราะปรากฏขึ้นในลำคอของฮั่วเหยียนเซียว คางของเขาถูกับศีรษะของเธออย่างเสน่หา "แล้วเธอต้องการแบบไหน"

ในใจของเด็กสาวทุกคนต่างโหยหาความรักนิรันดร์ ความรักที่เร่าร้อน ซูเล่อก็เช่นกัน นึกถึงหัวใจที่ร้อนรุ่มสองดวงมาเคียงคู่กัน ทำอะไรหลายอย่างด้วยกัน และสร้างความสุขร่วมกัน

“ฉันไม่รู้ และฉันก็ยังไม่เคยมีความรัก” ซูเล่อบ่นเบาๆ

ฮั่วเหยียนเซียวรู้สึกว่าจริงๆ แล้วจิตใจเธอยังเป็นเด็กอยู่ เขายื่นมือออกไปเพื่อลูบหลังศีรษะของเธอ ซูเล่อ ก็คร่ำครวญอย่างสบายใจในอ้อมแขนของเขาเหมือนแมวที่โดนลูบขน

ดวงตาของชายผู้นั้นลึกซึ้ง และหลังจากสัมผัสไปสองสามวินาที เขาก็จับคางของเธอด้วยมืออีกข้างให้เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

ซูเล่อเพลิดเพลินกับการใช้ฝ่ามือใหญ่ของเขาลูบไปมาอย่างสบายใจ และทันใดนั้นเธอก็ถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น เธอมองเข้าไปในดวงตาที่ไม่มีก้นบึ้งคู่หนึ่งด้วยดวงตาที่ง่วงนอนและเข้าใจความหมายที่อยู่ภายใน

ก่อนที่ริมฝีปากสีแดงเอิบอิ่มของซูเล่อจะหยุดเขาไว้ ชายคนนั้นก็โน้มตัวลง และริมฝีปากบางของเขาก็ครอบลงไป

"อื้ม..." การปฏิเสธของซูเล่อกลายเป็นเสียงครางเบาๆ

ทำให้กระตุ้นความรู้สึกอยากครอบครองของชายผู้นี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ กดเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขามากขึ้น ราวกับว่าเขาต้องการที่จะให้เธอสิงเข้าไปในร่างกายของเขา

ซูเล่อถูกจูบหายใจแทบไม่ทัน ชายคนนี้ลิ้มรสอย่างช้าๆ ราวกับว่าเธอเป็นอาหารอันโอชะ จูบเธอลึกขึ้นเรื่อยๆ และเสียงลมหายใจที่ชัดเจนยังคงวนเวียนอยู่ทั่วร่างกาย พร้อมกับฮอร์โมนที่พุ่งสูงขึ้น

ซูเล่อหายใจไม่เป็นจังหวะ ดวงตาก็เขินอายเกินกว่าจะลืมตาได้ ทันใดนั้น ชายคนนั้นก็ปล่อยเธอด้วยความกรุณา ซูเล่ออยากรู้ว่าเขาพอใจหรือไม่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน