รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1105

ซูเล่อผมยาวดำขลิบ ใบหน้าสวยใส มีรูปลักษณ์ความงามตามมาตรฐานที่แตกต่างจากคนทั่วไป หวงซินและแม่ของเขามองหน้ากัน เพื่อบอกให้รู้ว่าเขาพอใจคู่นัดบอดในคืนนี้มาก

หลังจากผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายกล่าวทักทายกันแล้ว ก็พูดถึงหัวข้อสนทนาระหว่างพวกเขา ที่นั่งด้านข้างซูเล่อเป็นที่ว่างพอดี หวงซินจึงก็ถือโอกาสนี้ไปรินน้ำชาให้ซูเล่อ และนั่งลงข้างๆ เธอ ซูเล่อเข้าใจสายตาของแม่เธอว่าอยากให้เธอคุยกับผู้ชายคนนี้ดี ๆ

ซูเล่อแอบรู้สึกจนใจ พ่อแม่เป็นห่วงว่าเธอจะขึ้นคานหรือยังไง ก่อนจะนัดบอดทำไมไม่ขอความยินยอมจากเธอก่อนนะ

ไม่คิดว่าเธอจะรู้สึกพะอืดพะอมเลยเหรอ

เมื่อพ่อแม่ฝ่ายชายถามว่าซูเล่อทำงานที่ไหน สวี่อ้ายหัวก็ยิ้มแล้วพูดว่า "ตอนนี้เล่อเล่อของฉันทำงานที่แผนกการแปลค่ะ"

เมื่อซูเล่อได้ฟังเช่นนี้ก็ยิ้มแล้วมองไปที่แม่ "แม่คะ หนูลืมบอกว่าหนูเพิ่งลาออกวันนี้ค่ะ"

สวี่อ้ายหัวมองเธอด้วยความแปลกใจทันที "อะไรนะ ลูกลาออกแล้วเหรอ ทำไมล่ะ"

ซูเล่อเห็นว่าฝ่ายชายและพ่อแม่ของเขามีความรู้สึกที่ดีต่อตัวเอง แต่เธอไม่ต้องการความรู้สึกที่ดีนี้ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจทำลายมันซะ

"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่รู้สึกเหนื่อย และขี้เกียจไปทำงานก็เท่านั้น" ซูเล่อแกล้งทำท่าทางเกียจคร้าน

เมื่อเห็นท่าทางของลูกสาว สวี่อ้ายหัวก็อดโมโหไม่ได้ "เล่อเล่อ ไม่ใช่จะลาออกยังไงก็ได้ ทำไมไม่ปรึกษาพ่อแม่ก่อน นี่แค่ทำงานไปไม่กี่วันเองนะ แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ"

ซูเล่อแอบดีใจอยู่ในใจ"ก็เหนื่อยอ่ะ แม่ก็รู้ว่าตอนอยู่บ้านหนูก็ทำอะไรไม่เป็นเลย แม้แต่เรื่องล้างจานและพับผ้าห่มก็ยังทำให้แม่เป็นห่วง แม่คิดว่าหนูยังจะทำงานได้ดีอยู่ไหม"

พอซูเล่อพูดจบ เธอยังทำท่าทางว่าเรื่องนี้มันสมเหตุสมผลแล้ว "นี่คือสิ่งที่พ่อแม่ตามใจหนูจนเคยชิน"

ตอนที่ 1105 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว