รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1106

"เหยียนเซียว คีบอาหารให้ซือโยวสิ จานนั้นอยู่ไกล เธอคีบไม่ถึง" นายหญิงใหญ่ฮั่วเตือนลูกชายให้เป็นฝ่ายเข้าหาหน่อย

ฮั่วเหยียนเซียววางตะเกียบลง แล้วหยิบอาหารจานนั้นไปไว้ตรงหน้าเหลียงซือโยว "คุณเหลียง เชิญกินได้เลยนะครับ"

นายหญิงใหญ่ฮั่วสะกิดลูกชายของเธอด้วยสายตาอันขุ่นเคือง แต่เจ้าเด็กคนนี้มีตาหามีแววไม่!

ทางด้านเหลียงซือโยวก็รู้สึกเศร้ามากเช่นกัน ตอนแรกเธอคิดว่าฮั่วเหยียนเซียวจะทำตามคำสั่งของนายหญิงใหญ่ฮั่ว แต่ไม่คิดว่าเขามีพฤติกรรมแบบชายแท้ขนาดนี้

ฮั่วเหยียนเซียวที่เพิ่งวางตะเกียบลง ได้พูดกับพ่อแม่ว่า "ผมยังมีงานที่ต้องจัดการ ขอตัวก่อนนะครับ"

"เหยียนเซียว งั้นถือโอกาสนี้ไปส่งซือโยวด้วยแล้วกัน ลูกจะได้มีเพื่อนคุยแก้เบื่อระหว่างทาง"นายหญิงใหญ่ฮั่วรีบจัดแจง

"พี่เหยียนเซียว งั้นขอรบกวนหน่อยนะคะ" เหลียงซือโยวกลัวว่าเขาปฏิเสธ เธอจึงเป็นฝ่ายพูดแบบนี้

ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้าและพูดกับเธอว่า "โอเค ไปกันเถอะครับ"

แววตาของเหลียงซือโยวเผยความดีอกดีใจออกมา ได้นั่งรถคันเดียวกับเขาแล้ว และพื้นที่ในรถก็เหมาะสำหรับคนสองคนที่อยากใช้เวลาร่วมกัน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะจับมือเขาเมื่อตอนอยู่ในรถ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอคิดอะไรอยู่

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญของเธอ ดังนั้นเธอจะพลาดไม่ได้

ภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิดพวกเขาเดินไปที่ลานจอดรถในสวนดอกไม้ และเห็นรถเก๋งสีดําสี่คันจอดเรียงกันอยู่ ถันหยางก้าวเดินเข้ามาและพูดกับฮั่วเหยียนเซียวว่า "ท่านครับ"

"ถันหยาง เมื่อกี้นายบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะรายงานให้ฉันฟังใช่ไหม" สายตาของฮั่วเหยียนเซียวจ้องมาที่ถันหยาง

ถันหยางเข้าใจได้ในทันทีจึงพยักหน้าตอบรับ "ใช่ครับ เรื่องสำคัญมาก ต้องรายงานให้ท่านทราบทันที ถ้าช้าไปกว่านี้กลัวจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นครับ"

"โอเค งั้นขึ้นรถเถอะ" ฮั่วเหยียนเซียวพูดจบก็หันไปหาเหลียงซือโยว "ขอโทษด้วยนะคุณเหลียง รบกวนคุณไปนั่งรถคันอื่นนะครับ"

"ฉัน... ฉันจะไม่รบกวนพวกคุณค่ะ" เหลียงซือโยวรีบเอ่ยปากพูด เธอจะยอมนั่งแยกกับเขาที่ไหนกันล่ะ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน