รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 201

หลังอาหารเช้า ถังจือซย่าคว้ากระเป๋าเตรียมออกไปข้างนอก เธอเหลือบมองชายหนุ่มบนโซฟาแล้วขมวดคิ้วขึ้น “ประธานสีคะ ฉันจะไปรับเฉินเฉิน คุณไม่ไปทำธุระของคุณหรือ”

ในใจของสีจิ่วเฉินห่อเหี่ยว เขาอยากจะไปด้วย แต่เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ปฏิเสธ

“ฉันจะไปส่งที่บ้านฉิงเหย่” ชายหนุ่มลุกขึ้นและพูดโดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายโต้แย้ง

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันโบกแท็กซี่ไปเองได้”

“รถฉันอยู่ข้างล่าง”

“ฉัน...”

“ฉันรู้ว่าบ้านของฉิงเหย่อยู่ที่ไหน!” สายตาของสีจิ่วเฉินพุ่งตรงมาที่เธอ

ว่าไปแล้ว ถังจือซย่าเองก็ลืมถามที่อยู่ไป เธอมองนาฬิกาและเห็นว่าเพิ่งจะเจ็ดโมงครึ่ง คงไม่ดีนักหากจะต้องรบกวนจ้านฉิงเหย่

“คุณสะดวกไหม ถ้าไม่สะดวกละก็...”

“สะดวก” ชายหนุ่มเดินนำออกไป

ที่ชั้นล่าง ฉู่เฮ่าได้ขับรถมารออยู่แล้ว สีจิ่วเฉินนั่งลงที่เบาะหลัง ถังจือซย่ามุดตามเข้าไปด้านใน

“ผู้ช่วยฉู่ พ่อของคุณไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมคะ!” เธอเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

ฉู่เฮ่ารีบตอบอย่างเป็นธรรมชาติทันที “ขอบคุณคุณถังที่เป็นห่วง การผ่าตัดผ่านพ้นไปด้วยดีครับ”

“งั้นก็ดีแล้วค่ะ” เธอยิ้มดีใจไปกับเขา

ถังจือซย่าหันศีรษะไปมองชายหนุ่มข้างๆ ก็เห็นว่าเขาเปลี่ยนเป็นเสื้อเชิ้ตสีเทา ไม่ใช่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเมื่อวานนี้แล้ว เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น คงจะเป็นฉู่เฮ่าที่เอาเสื้อผ้ามาให้เขา ผู้ชายที่รักสะอาดแบบเขาคงไม่ใส่ชุดเดิมข้ามคืนหรอก

แล้ว...ชายหนุ่มคนนี้อาบน้ำที่ห้องน้ำของเธอหรือ บางที...เขาอาจจะอาบน้ำไปแล้วเมื่อวานก็ได้ ผู้ชายคนนี้คงไม่ได้แก้ผ้านอนบนเตียงของเธอหรอกนะ!

สมองของเธอเริ่มเดือดปุดๆ เธอกลืนน้ำลายตัวเองคิดอยากจะถาม แต่ก็รู้สึกไม่สมควรหากจะถามต่อหน้าฉู่เฮ่า

เธอเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์และส่งข้อความถามเขา

ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบเชียบ เสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์มือถือของสีจิ่วเฉินก็ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู [เมื่อคืนคุณนอนแก้ผ้าบนเตียงของฉันหรือเปล่า]

แม่สาวข้างๆ เป็นคนส่งมา

บ้านของจ้านฉิงเหย่อยู่ในโซนวิลล่าที่ทันสมัย พื้นที่นี้เป็นพื้นที่ที่คุณชายลูกเศรษฐีในเมืองแห่งนี้ชื่นชอบที่สุด สภาพแวดล้อมชั้นเลิศ ประกอบกับท่าเรือริมทะเลด้านนอก ซึ่งมีเรือยอชต์จอดเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ

ฉู่เฮ่าจอดรถที่หน้าวิลล่าหลังเดี่ยวขนาดใหญ่หลังหนึ่ง ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจ หากเธอต้องมาที่นี่เอง เธอคงหาไม่เจอแน่ๆ!

“ขอบคุณประธานสี เดินทางโดยปลอดภัยนะคะ” เมื่อถังจือซย่าพูดจบก็เปิดประตูและลงจากรถ

แต่เมื่อลงมาแล้ว เธอกลับเห็นชายหนุ่มตรงข้ามเปิดประตูและลงจากรถด้วยเช่นกัน เธอมองเขาด้วยความประหลาดใจ เขาลงมาทำไมกัน

“นานแล้วที่ไม่ได้มาเยี่ยมฉิงเหย่ ฉันจะเข้าไปดื่มชาสักหน่อย!” ชายหนุ่มก้าวขายาวๆ ด้วยท่าทางสง่างาม และเดินตรงไปที่ประตูอย่างเป็นธรรมชาติ

ถังจือซย่ารีบเดินตามเขาไปพลางกดเสียงต่ำลง “ประธานสีคะ คุณค่อยมาดื่มชาวันหลังไม่ได้หรือ!”

เธอและสีจิ่วเฉินปรากฏตัวที่บ้านของจ้านฉิงเหย่พร้อมๆ กันในเวลาเช้าตรู่ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่

“ไม่” สีจิ่วเฉินตอบอย่างหยิ่งผยอง พลางเอื้อมมือไปกดกริ่งประตู

ถังจือซย่าแทบอยากจะมุดรูหนีไปเสียจริง เธอไม่ควรให้ชายคนนี้มาส่งเลย ชัดเจนว่าเขาเจตนาจะสร้างเรื่องให้เข้าใจผิด