รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 207

ว่ากันตามตรง การแข่งขันครั้งนี้ จุดตัดอยู่ที่ญาติสนิทมิตรสหายเลย เพื่อนใครรวยกว่า เพื่อนใครเยอะกว่า บวกกับปริมาณลูกค้าขาจรที่เข้ามาในร้าน คนผู้นั้นก็จะเป็นผู้ชนะ

ถังจือซย่าถูกสอนด้วยความจริงของโลกใบนี้ เธออยู่ต่างประเทศเป็นเวลาห้าปี เพื่อนๆ ในอดีตก็ห่างเหินและไม่ได้ติดต่อกันเป็นเวลานานแล้ว นอกจากนี้ เครื่องประดับก็เป็นสินค้าฟุ่มเฟือย การโทรศัพท์ไปรบกวนอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย

ถังจือซย่ากำลังนั่งคิดแผนกลยุทธ์ทางการตลาดบนโทรศัพท์มือถืออย่างคร่ำเคร่งอยู่ในห้องผู้จัดการ หลายๆ เคสไม่สามารถนำมาดำเนินการได้ทันเวลา 

และในเวลานี้เอง มีรถยนต์หกคันแล่นมาจอดที่ด้านนอกร้าน ชายหญิงที่ลงมาจากรถล้วนแต่งกายดีมีรสนิยมไม่ธรรมดา พวกเขาทั้งหมดเดินเข้าร้านของหอรุ่ยเป่า

พนักงานในร้านที่กำลังจับกลุ่มสนทนากันอยู่ก็รีบกระจายตัวเข้าไปต้อนรับทันที แต่ที่น่าประหลาดใจก็คือ ลูกค้าทุกคนตั้งใจมาซื้อเครื่องประดับและต่างก็มองหาเครื่องประดับราคาแพงมาลองสวม พนักงานจึงรีบแนะนำทันที 

ในเวลาไม่ถึงสิบนาที ลูกค้าสองคนได้เครื่องประดับและจากไปแล้ว โดยมีมูลค่าถึงหนึ่งล้านต่อใบเสร็จ และเพียงเวลาสั้นๆ แค่ครึ่งชั่วโมง ยอดขายก็พุ่งขึ้นแตะแปดล้านแล้ว

“ดีไซเนอร์ถัง ข่าวดีค่ะ เมื่อกี้นี้มีลูกค้ากลุ่มหนึ่งเข้ามา พวกเขาสนใจแต่ผลิตภัณฑ์หลักของพวกเรา ตอนนี้ยอดขายของเราโอเวอร์แปดล้านแล้ว เราต้องขอสินค้าเพิ่มจากสำนักงานใหญ่โดยด่วน”

“อะไรนะ” ถังจือซย่าตกใจจนลุกขึ้นยืน ไม่จริงมั้ง! เธอจะโชคดีอะไรขนาดนี้

ตกบ่าย ถังจือซย่าและผู้จัดการได้พูดคุยปรึกษากันจนได้สองแผนการออกมา เนื่องจากภายในร้านยังมีผลิตภัณฑ์สำหรับแจกเป็นของขวัญอยู่ส่วนหนึ่ง พวกเขาจึงแขวนป้ายโปรโมชั่นแจกของขวัญนี้ไว้นอกร้าน ส่วนอีกแผนการหนึ่ง ถังจือซย่าจะออกเงินส่วนตัวมูลค่าสามหมื่นเพื่อซื้อโฆษณาในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่เป็นเวลาหนึ่งเดือน

เวลาสี่โมงเย็น ถังจือซย่าก็ไปรับลูกชายของเธอ เมื่อเธอลงจากรถแท็กซี่ สายตาก็หันไปเห็นรถที่จอดอยู่ในลานจอดโดยไม่ได้ตั้งใจ

รถโรลส์-รอยซ์ที่คุ้นตาจอดอยู่ ป้ายทะเบียนเลขแปดหกตัวก็สะดุดตาเป็นพิเศษ หากไม่ใช่รถของสีจิ่วเฉิน จะเป็นของใครอื่นไปได้ล่ะ

เขามารับลูกชายของเธออีกแล้ว ถังจือซย่าอดจะรู้สึกรำคาญไม่ได้ เขาขยันมาทำบ้านอะไรกัน

ทันใดนั้น ก็เห็นเจ้าตัวเล็กจูงมือสีจิ่วเฉินกระโดดดึ๋งๆ ออกมา

“ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายที่หล่อกว่าสามีของคุณเลยนะ พวกดารายังสู้ไม่ได้เลย คุณต้องระวังดีๆ นะ! สามีหล่อๆ แบบนี้ต้องคอยจับตาดูให้ดี อย่าให้ผู้หญิงคนนั้นแย่งไปได้ล่ะ”

รอยยิ้มของถังจือซย่าเริ่มแข็งขึ้นแล้ว เธอพยักหน้าพลางเอ่ยขอบคุณ “ได้ค่ะ ขอบคุณที่เตือนนะคะ”

เมื่อถังจือซย่าเดินมาถึงรถ ลูกชายก็นั่งเรียบร้อยในคาร์ซีทแล้ว อารมณ์ของเธอกำลังสับสน หากปล่อยให้สีจิ่วเฉินทำแบบนี้ต่อไป จะเป็นเรื่องดี? หรือเรื่องร้าย?

ถังจือซย่าทำกับข้าวง่ายๆ สองสามอย่างสำหรับอาหารมื้อเย็น ทั้งคนตัวโตและคนตัวเล็กต่างกินกันจนเกลี้ยงจาน แม้กระทั่งผัดกะหล่ำปลีที่เธอรู้สึกไปเองกว่าผิดปกติก็ยังถูกกินเกลี้ยง

หลังจากมือเย็น เจ้าตัวเล็กชอบลงไปเล่นในชุมชน สีจิ่วเฉินจึงฉวยโอกาสตอนที่ถังจือซย่าไม่ทันสนใจพาเขาลงไปข้างล่าง

กว่าถังจือซย่าจะทำความสะอาดบ้านและเก็บโต๊ะเสร็จก็เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งแล้ว เธอยกแก้วน้ำเดินไปดื่มที่ระเบียง เมื่อดื่มๆ ไปเธอก็รู้สึกหงุดหงิด เมื่อกี้นี้สีจิ่วเฉินเพิ่งจะใช้แก้วใบนี้ไปเอง