รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 215

“เมื่อคืนประธานสียังอยู่กับฉันที่นี่! ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาทุกคืนก็มีแต่ฉันนี่แหละ ไม่ต้องกังวลไป!” ซ่งซานอดไม่ได้ที่พูดปด เธอพยายามสร้างภาพความรักระหว่างเธอและสีจิ่วเฉิน

ซูเหมยเชื่อคำพูดของเธอโดยไม่สงสัย เธอเชื่อว่าซ่งซานคือแฟนสาวของสีจิ่วเฉิน และถังจือซย่าเป็นมือที่สามที่ไร้ยางอาย

หลังจากวางสาย ซ่งซานโกรธมากเขวี้ยงหมอนลงกับพื้น “ถังจือซย่า ถังจือซย่า...ทำไมวิญญาณร้ายของแกยังไม่ไปไหนซะที ชอบมาวนเวียนอยู่รอบๆ จิ่วเฉิน ฉันจะต้องทำให้ชื่อเสียงของแกป่นปี้ แกจะต้องไม่ตายดี”

ในห้องทำงานของกลุ่มบริษัทตระกูลสี สีจิ่วเฉินที่เพิ่งจะกลับมาจากการจัดการงานนั่งลงที่โต๊ะทำงาน เอกสารกองโตรอให้เขาเซ็นชื่ออยู่ตรงหน้า แต่เขากลับเหม่อลอยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ในตอนนี้ เขาอยากรู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับถังจือซย่าในเวลานั้น ไอ้เลวที่นอนกับเธอเป็นใคร แล้วเขาจะทำอะไรเพื่อเธอได้บ้าง

ขอเพียงเธอพูดเพียงคำเดียว เขาจะลากตัวไอ้เลวนั่นให้ชดใช้ในสิ่งที่มันทำ

ทันใดนั้น สีจิ่วเฉินก็คิดถึงใครบางคน ซ่งซาน เธอรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับถังจือซย่าในตอนนั้น เขาอาจจะได้รู้อะไรบ้างจากปากของเธอ

สีจิ่วเฉินเพิ่งจะตระหนักได้ว่า หลังจากที่เขาได้อยู่กับถังจือซย่า เขาลืมซ่งซานไปเสียสนิทเลย แม้เขาจะชดใช้เป็นวัตถุเงินทองให้เธอ แต่ก็ยังคงทำให้เขาตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ครั้งหนึ่ง เขาเอาแต่หวนคิดถึงคืนนั้นเมื่อห้าปีที่แล้ว คิดถึงหญิงสาวที่ร้องไห้แทบขาดใจอยู่ใต้ร่างกายของเขา คิดถึงบาดแผลใหญ่ที่เขาเป็นคนมอบให้เธอ สีจิ่วเฉินรู้สึกผิดอย่างที่สุด เวลานี้ ซ่งซานยอมรับการชดเชยทางวัตถุจากเขาแล้ว และเขายังทำทุกอย่างเพื่อสนองความต้องการในปัจจุบันของเธอแล้ว ซึ่งทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาก

เขากดหมายเลขโทรศัพท์ของซ่งซาน

“ฮัลโหล! จิ่วเฉิน คุณเองหรือ” เสียงของซ่งซานดังขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ผมเอง ซานซาน คืนนี้คุณว่างไหม ผมจะเลี้ยงอาหารคุณสักมือ”

“ได้สิ! ฉันว่าง ฉันจะไปหาคุณนะ”

“เดี๋ยวผมค่อยติดต่อคุณดีกว่า”

“อื้อ จิ่วเฉิน ฉันคิดถึงคุณค่ะ” ซ่งซานฉวยโอกาสสารภาพความในใจ

“ได้ครับ เจอกันตอนเย็นนะ” สีจิ่วเฉินวางสาย เขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าซ่งซานชื่นชอบเขา แต่เขาไม่สามารถตอบรับความรู้สึกนี้ได้ เขามีแค่ความรู้สึกผิดต่อซ่งซานเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ

บ่ายสองโมง ซ่งซานนัดทีมช่างแต่งหน้ามืออาชีพมาที่วิลล่า แม้จะเป็นการกินข้าวเย็นกับสีจิ่วเฉินเท่านั้น แต่สำหรับเธอแล้ว เธอก็อยากจะเป็นตัวเองที่สมบูรณ์แบบ เธอต้องการแต่งหน้าให้ดีที่สุด เสื้อผ้าที่สวยที่สุด ทุกรายละเอียดต้องดีที่สุด

ซ่งซานอยากจะไปอวดให้ถังจือซย่าเสียเดี๋ยวนี้เพื่อให้หล่อนได้รู้ว่า สีจิ่วเฉินเป็นคนนัดเธอไปทานอาหารเย็นเอง!

โอกาสที่เธอจะได้โอ้อวดต่อหน้าถังจือซย่ามีไม่มาก ดังนั้น เธอไม่อยากปล่อยโอกาสนี้ให้พลาดไป

สี่โมงเย็นโดยประมาณ ซ่งซานก็มาถึงหอรุ่ยเป่า เธอจงใจมาที่ห้องทำงานของถังจือซย่า พนักงานในสำนักงานต่างเฝ้าดูความตื่นเต้น

พระเจ้า! นั่นไม่ใช่แฟนสาวตัวจริงของประธานสีหรือ

เธอมาหาถังจือซย่าหรือ มาพบกับศัตรูหัวใจน่ะหรือ พวกเขาจะตบกันอีกไหม

ถังจือซย่ากำลังจัดของเตรียมไปรับลูกชายหลังเลิกงาน แต่แล้ว หลี่เสี่ยวซินก็ผลักประตูเข้ามาด้วยความรีบร้อน และพูดตะกุกตะกัก “พี่จือซย่า...เอ่อ...เอ่อ...แฟนสาวของประธานสีคนนั้นมาค่ะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว