ในทางกลับกันหากต้องกำจัดทิ้ง อาจต้องใช้เงินของเขาเป็นจำนวนมหาศาล เธอรู้สึกว่ามันไม่จำเป็น
“ช่างเถอะ ปล่อยมันไปเถอะ!” ความโชคดีของถังจือซย่าก็คือ ฝีมือการถ่ายรูปของปาปารัสซี่กลุ่มนั้นค่อนข้างใช้ได้ อย่างน้อยก็ถ่ายเธอออกมาไม่ขี้เหร่เท่าไหร่
“ช่างมันจริงๆ เหรอ” สีจิ่วเฉินกอดเอวเธอไว้จากด้านหลัง เขายกมุมปากขึ้นอย่างมีความสุข “พูดแบบนี้ แปลว่าคุณยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเราแล้วใช่ไหม”
ถังจือซย่าเขินจนหน้าแดง ถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าเธอปฏิเสธ คนอื่นคงจะด่าว่าเธอเป็นหญิงชั่วที่เล่นกับความรู้สึกของผู้ชาย
เธอหันหลังให้เขา พลันกล่าวเบาๆ ว่า “ได้ งั้นก็ลองคบกันเถอะ!”
“ผมไม่มีทางทำให้คุณผิดหวังหรอก” ชายหนุ่มจูบเส้นผมของเธออย่างลึกซึ้ง “ผมจะทำให้คุณพอใจทั่วทุกด้านเลยล่ะ”
ถังจือซย่า “...”
ถึงขั้นนั้นเร็วไปหน่อยหรือเปล่า! เธอยังไม่ได้เตรียมใจเลยสักนิด
จู่ๆ ถังจือซย่าก็นึกถึงคนคนหนึ่ง...ซ่งซาน เธอจะเห็นข่าวนี้หรือยังนะ เธอจะโกรธจนบ้าคลั่งหรือเปล่า
แต่ถังจือซย่าจะไม่มีทางคำนึงถึงความรู้สึกต่างๆ ของเธอ เหมือนตอนที่เธอทำร้ายถังจือซย่าในตอนนั้น เธอก็ไม่คำนึงถึงความเป็นความตายของถังจือซย่าเช่นกัน
“ช่วงนี้คุณติดต่อกับซ่งซานบ้างไหม” ถังจือซย่าเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน
สีจิ่วเฉินตอบกลับอย่างจริงจัง “ติดต่อครั้งสุดท้าย คือ ตอนที่เธอบอกว่าจะไปต่างประเทศสามเดือน นอกจากนี้ก็ไม่ได้ติดต่ออีก ต่อไปเรื่องที่เกี่ยวกับเธอ ผมจะให้ผู้ช่วยเป็นคนติดต่อเธอเท่านั้น จะไม่พบเธออีกแล้ว”
ถังจือซย่ารู้สึกว่าเขาประหม่าเล็กน้อยเมื่อเธอเอ่ยถึงซ่งซาน เธอพยักหน้าและไม่เอ่ยถึงเธอเถอะอีก
“พวกเรากินข้าวเช้าแล้วค่อยกลับกันเถอะ!” ถังจือซย่ากล่าวกับเขา
แต่คังเฮ่าเซวียนไม่ยอม! หากเป็นเช่นนี้ความพยายามของเขาต่อหน้าถังจวิ้นตลอดหลายปีมานี้มันจะไร้ประโยชน์ หนทางไปสู่ความสำเร็จที่เขาต้องการก็จะไม่มีแล้ว
ไม่ เขาไม่ยอม เขาไม่ยอมทิ้งอนาคตที่เขาใฝ่ฝันแน่ หลายปีมานี้เขาใช้สมองและเวลาให้กับถังซื่อกรุ๊ปไปมาก แต่สิ่งที่เขาทุ่มเทกับสิ่งที่เขาได้รับมันไม่เท่าเทียมกัน เขาไม่ยอม
คังเฮ่าเซวียนต่อสู้กับความรู้สึกอันแสนเจ็บปวด เขาจับหัวไว้แน่น จนกระทั่งความโกรธทำให้เขาสะบัดมือออกไป เอกสารที่อยู่บนโต๊ะจึงโปรยปรายลงบนพื้นทันที
ไม่มีใครรู้ว่าเขาสูญเสียอะไร เขาสูญเสียอนาคตของเขา เรื่องที่เขาไม่สามารถคบกับถังจือซย่า ยังไม่ใช่สิ่งที่เจ็บปวดที่สุด แต่เขาสูญเสียโอกาสในการครอบครองถังซื่อกรุ๊ป
อย่างไรก็ตาม ผู้ชายแบบสีจิ่วเฉิน ต่อให้มีคังเฮ่าเซวียนแบบเขาสักร้อยคนก็เทียบไม่ได้ แม้แต่คุณสมบัติที่จะทำให้เขาตีเสมอกับสีจิ่วเฉินก็ยังไม่มี
ในขณะที่หัวของคังเฮ่าเซวียนกำลังจะระเบิด ร่างของคนที่เขารังเกียจเล็กน้อยก็โผล่ขึ้นอย่างกะทันหัน นั่นคือถังชิงชิง ลูกสาวอีกคนของถังจวิ้น
รูปโฉมของถังชิงชิงไม่สวยเท่าถังจือซย่า แถมยังเป็นโรคเจ้าหญิง แต่เธอก็มีมรดกเป็นบริษัทเช่นเดียวกัน เธอกับถังจือซย่ามีโอกาสได้รับถังซื่อกรุ๊ปเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...