รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 365

แต่หญิงสาวบนรถ ต่อให้ใบหน้าของเธอจะซีดเผือก เธอก็เพียงแค่กอดแขนของตนเอาไว้ สีจิ่วเฉินรู้สึกเจ็บใจจนอยากดึงเธอเข้ามากอด

แต่กลับเห็นเธอหดตัวลงด้วยสัญชาตญาณ มือของเขาแข็งทื่ออยู่กลางอากาศ แล้วกำเป็นหมัดพร้อมดึงมือกลับไป

“ให้ผู้ช่วยฉู่ส่งฉันกลับไปเถอะ! คุณอยู่ที่นี่ต่อเพื่อจับกุมสีรุ่ยหมิง” ถังจือซย่าพูดจบ ก็ปิดประตู เมื่อมองผ่านกระจกรถ เธอดูเย็นชาและห่างเหินเป็นอย่างมาก

หัวใจของสีจิ่วเฉินสั่นคลอนอย่างรุนแรงหนึ่งที เพีนงแค่วันเดียว ทำไมเขารู้สึกว่าหัวใจของเธอห่างจากเขาไปหลายแสนลี้แล้วล่ะ?

สีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับเธอไปกันแน่

สีจิ่วเฉินเรียกฉู่เฮ่ามา เพื่อให้เขาส่งถังจือซย่ากลับเขตตัวเมืองไปก่อน ส่วนเขาจะอยู่เพื่อจัดการเรื่องที่เหลือ

สีรุ่ยหมิงเองก็คิดไม่ถึง ว่าคดีลักพาตัวเล็กๆ สุดท้ายแล้วจะนำมาซึ่งสถานการณ์ที่ยุ่งยากขนาดนี้

ลูกน้องของเขาถูกสีจิ่วเฉินกระทืบจนนอนแนบไปกับพื้น เขาเองก็ถูกกดลงกับพื้น หมอบอยู่ข้างเท้าคนรุ่นหลังอย่างสีจิ่วเฉินราวกับผู้แพ้

สีจิ่วเฉินราวกับราชาอายุน้อยผู้สูงส่ง และกำลังเหยียดมองชายหนุ่มตรงพื้น

“จิ่วเฉิน ปล่อยฉันนะ ฉันเป็นอาของแกนะ ฉันรุ่นสูงกว่าแกนะ” สีรุ่ยหมิงร้องตะโกน คิดใช้ความเป็นครอบครัวในการเอาตัวรอด

“คุณพูดอะไรกับถังจือซย่ากันแน่ คุณเป็นคนที่ฆ่าแม่ของเธอ? และเป็นคนที่ลักพาตัวผม?” สีจิ่วเฉินถามอย่างเกรี้ยวกราด

สีรุ่ยหมิงยิ้มยะเยือก “แน่จริงก็หาหลักฐานให้เจอแล้วมาฟ้องฉันสิ! แต่ฉันไม่มีทางยอมรับแน่”

แววตาของสีจิ่วเฉินขรึมลง “งั้นคุณก็รอติดคุกได้เลย!”

ในตอนนี้ คดีลักพาตัวถังจือซย่า สามารถส่งเขาเข้าไปอยู่ในคุกได้ไม่กี่ปี

สีรุ่ยหมิงที่ถูกจับกุมตัวและนั่งอยู่ในรถ กลับไม่มีท่าทีลนลานแม้แต่นิด เพราะต่อให้เขาเข้าคุก เขาก็ไม่กลัว เขายังมีไพ่ลับอีกใบหนึ่งอยู่ในมือ

“ขอบคุณค่ะ ผู้ช่วยฉู่” ถังจือซย่าพูดอย่างขอบคุณ ปิดประตูพร้อมเดินเข้าไป

ฉู่เฮ่าไม่ได้จากไป เขาต้องปกป้องถังจือซย่า จนกว่าสีจิ่วเฉินจะมา

สถานีตำรวจ สีรุ่ยหมิงถูกจับตัวด้วยข้อหาลักพาตัว บอดี้การ์ดของสีจิ่วเฉินจับภาพหลักฐานไว้ได้ทุกอย่าง ซึ่งเขาไม่สามารถรอดจากข้อหาได้

สีจิ่วเฉินเองก็ยื่นร้องให้ตรวจสอบคดีลักพาตัวของเขาเมื่อตอนนั้นใหม่ โดยมีสีรุ่ยหมิงเป็นผู้ต้องหาหลัก พร้อมทั้งคดีพลีชีพของคุณตำรวจชิวซิงเยว์ ทางด้านตำรวจนั้นให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก

เมื่อออกมาจากสถานีตำรวจ สีจิ่วเฉินก็มุ่งไปเขตบริเวณบ้านของถังจื่อซย่าในทันที เข้าโทรไปหาจ้านฉิงเหย่ เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ พร้อมกำชับให้เขาปกป้องถังอวี่เฉินให้ดี

จ้านฉิงเหย่ที่อยู่อีกด้านก็ตกใจ รีบส่งคนไปรับถังอวี่เฉินที่อยู่โรงเรียนอนุบาลกลับมาดูแลข้างกาย ในหลายวันที่ผ่านมานี้

ถังจือซย่านั่งอยู่บนโซฟา ความกลัวที่ถูกลักพาตัวนั้นสลายหายไปแล้ว ความรู้สึกซับซ้อนตีเป็นเกลียวคลื่นในใจของเธอ หากยืนอยู่ในมุมมองของคุณยายหญิงสีเมื่อตอนนั้น หลานเพียงหนึ่งเดียวของเธอถูกลักพาตัว การที่เธอจะทำเรื่องที่บ้าคลั่งใดๆ ก็ไม่ถือเป็นเรื่องที่เกินไปนัก