รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 378

ต่อให้ถามจางเหลียงอีกครั้งคงไม่ได้รับข้อเพิ่มเติมอีก ฉู่เฮ่าควักเงินออกมาให้เขาสองล้านหยวน คนแบบนี้ไม่สมควรได้รับเงินมากไปกว่านี้

เวลาเช้าตรู่

ถังจือซย่าตื่นมาด้วยความมึนงง เมื่อเธอได้ยินเสียงลูกชายและเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง เธอจึงลุกขึ้นทันทีและเดินออกจากห้องโถงเพื่อมองหาสีจิ่วเฉิน จึงได้เห็นลูกชายของเธอเล่นกำลังนั่งเล่นรูบิกอยู่บนโซฟา

“หม่ามี๊ คุณอาสีห่ออาหารเช้ามาให้ หม่ามี๊มากินเร็ว” เด็กน้อยพูดกับเธอ

ถังจือซย่าเห็นอาหารเช้าบนโต๊ะ “จ้ะ เดี๋ยวแม่ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนค่อยมาทานอาหารนะ

”

หลังอาหารเช้า สีจิ่วเฉินต้องออกไปข้างนอก ฉู่เฮ่ายืนรอรับเขาอยู่ที่ประตู สีจิ่วเฉิน กล่าวด้วยเสียงต่ำ “มีอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอดเวลา”

“ผู้ช่วยฉู่ คุณช่วยดูแลเขาให้ดีๆ ถ้าไม่มีธุระอะไรอย่าส่งเขามาที่บ้านของฉันอีก” ถังจือซย่าพูดกับฉู่เฮ่าโดยไม่สนใจสีจิ่วเฉิน

ไม่คิดถึงความรู้สึกของเขาบ้างเลยเหรอ

“คุณถัง ประธานสีพักผ่อนที่บ้านของคุณเพียงแค่คืนเดียว สภาพจิตใจของเขาก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด”

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม พวกคุณไม่ต้องมาหาฉันอีกแล้ว” หลังจากถังจือซย่าพูดจบ เธอจงใจไม่มองไปที่ชายคนนั้นและปิดประตูอย่างเงียบ ๆ

สีจิ่วเฉินและฉู่เฮ่ากลับไปที่รถ ก่อนที่ฉู่จะเฮ่ารายงานการสอบสวนเมื่อคืน สีจิ่วเฉินขมวดคิ้วแน่น “ทำไมถึงบังเอิญขนาดนี้”

“ผมก็คิดเหมือนกันครับว่าเหตุการณ์ไฟไหม้ฐานข้อมูลจะเกี่ยวข้องกับการละเมิดคุณถังเมื่อห้าปีก่อนหรือเปล่า”

“ยังมีวิธีอื่นอีกไหม”

“ผมคิดออกอยู่วิธีหนึ่งครับ ผู้หญิงคนนั้นลบหมายเลขโทรศัพท์ของจางเหลียงออกไปก็จริง แต่บริษัทเครือข่ายผู้ให้บริการจะบันทึกมันเอาไว้แน่ ผมจะค้นหาบันทึกการโทรของจางเหลียง เพื่อค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของผู้หญิงคนนั้นและตรวจสอบต่อไปครับ” ฉู่เฮ่ากล่าว

สีจิ่วเฉินชื่นชมวิธีการของเขา ก่อนจะพูดต่อว่า “ส่งฉันกลับไปที่บ้าน”

ถึงเวลาไปพบคุณย่าและถามถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น แล้ว ถ้าคุณย่าใช้กำลังข่มขู่นายกเทศมนตรีเพื่อช่วยชีวิตเขาจริง นั่นเท่ากับว่าเขเป็นหนี้ตระกูลถัง ไม่สามารถชดเชยด้วยเงินและความเสน่หาได้

แต่สีจิ่วเฉินกลับจงใจปกปิดความสัมพันธ์กับถังจือซย่า

“ไม่มีอะไรครับ ผมแค่สงสัยเฉยๆ”

“ตอนนั้นย่าโทรหานายกเทศมนตรีจริงๆ ย่ากลัวจะเสียหลานไป”

“แล้วคุณย่าได้ข่มขู่เขาไหมครับ”

“นิยามคำว่าข่มขู่ของหลานคืออะไรล่ะ ย่าแค่หวังว่าเขาจะโทรหาตำรวจและพยายามช่วยหลานให้ดีที่สุด ตลาดหุ้นในปีนั้นผันผวนมาก แต่หลานถูกลักพาตัวไป ย่าก็เลยไม่มีกะจิตกะใจเล่นหุ้น นายกเทศมนตรีบอกกับย่าว่าเขาจะช่วยหลานได้แน่ และให้ย่าใช้อำนาจของสีเอ็มไพร์กรุ๊ปเพื่อรักษาตลาดหุ้น เหตุการณ์ในปีนั้นมันเลวร้ายมากจริงๆ”

หัวใจของสีจิ่วเฉินสั่นสะท้าน นั่นแปลว่าคุณย่าไม่ได้ข่มขู่นายกเทศมนตรี แต่นายกเทศมนตรีให้ความมั่นใจกับคุณย่าว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อช่วยเหลือเขาและรักษาสถานการณ์ตลาดหุ้น?

สีรุ่ยหมิงเป็นคนที่เจ้าเล่ห์จริงๆ เขาบิดเบือนความจริงต่อหน้าถังจือซย่า

ถังจือซย่าคิดว่าคุณย่าของเขาที่ทำให้เกิดสงครามในตลาดหุ้น และบีบบังคับให้นายกเทศมนตรีสั่งให้ตำรวจช่วยชีวิตผู้คน