รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 450

พรีเซนเตอร์ปัจจุบันของหอรุ่ยเป่าคือหลี่ซือฉิง นักแสดงรุ่นใหม่ที่มีผลงานมาไม่น้อย ความสามารถในการเป็นพรีเซนเตอร์ของเธอนั้นไม่เลวเลย ในค่ำคืนนี้เธอเองก็จะออกงานเช่นกัน

ขณะนี้เอง เธอที่กำลังแต่งหน้าอยู่ที่ห้องทำงาน อยู่ๆ ผู้จัดการส่วนตัวก็มาดึงเธอแล้วพูดว่า “ต้องเปลี่ยนชุดราตรีในคืนนี้”

“เลือกไว้แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องเปลี่ยน!”

“เมื่อกี้ฉันเพิ่งได้ข่าวมา เจ้านายที่ใหญ่ที่สุดของหอรุ่ยเป่าอย่างคุณชายสีจิ่วเฉินก็จะมาด้วย ชุดราตรีของเธอชุดนั้นมันดูไม่ได้เลย ฉันสั่งตัดชุดมาให้ใหม่ รีบไปลองเร็วเข้า”

“อ๊าย!” ตาของหลี่ซือฉิงลุกวาว รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก “อะไรนะ ประธานสีจะมาเหรอ พระเจ้า! กะทันหันมาก ประธานหลี่บอกว่าเขาไม่มาไม่ใช่เหรอ”

“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ ถึงมา แต่ยังไงนี่ก็เป็นโอกาสของเธอ ห้ามพลาดเด็ดขาด” สายตาของผู้จัดการส่วนตัวพยายามจะสื่ออะไรบางอย่าง อยู่ในวงการบันเทิง ถ้าสามารถเอื้อมไปถึงคนอย่างสีจิ่วเฉินได้ งั้นก็จะต้องมีอนาคตที่สดใส การงานก้าวไกลแน่นอน!

“เร็วสิ รีบพาฉันไปเลือกชุดราตรี” หลี่ซือฉิงอดใจไม่ไหวอยากจะออกงานในค่ำคืนนี้อย่างมาก เธอจะต้องเผยภาพที่สวยงามที่สุดต่อหน้าสีจิ่วเฉินให้ได้

พนักงานของบริษัทหอรุ่ยเป่าต่างอยู่ในภาวะพักงานแล้ว ทุกคนล้วนรอคอยงานฉลองในค่ำคืนนี้

ยังมีผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่รอโอกาสนี้เพื่อเจอสีจิ่วเฉินเหมือนกัน นั่นก็คือหลินจิงจิง หลังจากที่วางยาล้มเหลวในครั้งก่อน หลินจิงจิงก็ไม่กล้าที่จะปรากฏตัวอยู่ข้างๆ สีจิ่วเฉินอีก แต่ได้ข่าวว่างานฉลองประจำปีในค่ำคืนนี้เขาจะมา แล้วเธอจะพลาดได้ยังไงกัน

แม้ว่าเธออยากจะทำตามภารกิจของพ่อมาก แต่ก่อนที่ยังไม่ได้นอนกับสีจิ่วเฉิน ก่อนที่เธอจะท้องทายาทของตระกูลสี เธอจะไม่ทำอะไรเด็ดขาด

ดังนั้น หลินจิงจิงเองก็หาวิธีที่จะเข้าใกล้สีจิ่วเฉินใหม่ และงานฉลองประจำปีในค่ำคืนนี้ก็เป็นโอกาสที่ดี

เวลาสิบโมงกว่า สีจิ่วเฉินพาถังจือซย่าแม่ลูกกลับไปกินอาหารเที่ยงที่ตระกูลสี นายหญิงใหญ่สีที่ออกจากโรงพยาบาลแล้วมาอยู่ที่บ้านก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แต่เป็นเพราะกลัวคุณย่าจะสะเทือนใจ สีจิ่วเฉินจึงให้แม่บ้านหญิงปิดบังการกระทำของซ่งซานไว้

แถมแม่บ้านหญิงยังเอาคนอย่างซ่งซานจัดไว้ในกลุ่มบุคคลที่ห้ามเข้ามาในบ้านอีกด้วย ที่ไหนที่นายหญิงใหญ่สีอยู่ ซ่งซานก็ห้ามปรากฏตัวเด็ดขาด

วันนี้นายหญิงใหญ่สีเองก็มีความสุขกว่าปกติ เป็นเพราะว่าเมื่อคืนนี้เธอได้รับสายจากหลานชาย ว่าวันนี้ที่หอรุ่ยเป่าจะมีงานฉลองประจำปี เขาจะออกงานพร้อมถังจือซย่า ก็เลยต้องเอาเฉินเฉินลูกของเธอส่งมาดูแลที่นี่

ถังจือซย่าเองก็ไว้ใจที่จะปล่อยลูกไว้ที่นี่ เธอพูดกำชับกับเจ้าตัวเล็กแล้วจึงออกมากับสีจิ่วเฉิน

ไม่รู้ว่าทำไม ตอนที่ถังจือซย่านั่งขึ้นรถ มีความรู้สึกดีใจเหมือนกับแอบลูกไปเดทยังไงอย่างงั้น

หลังจากขึ้นรถไป ถังจือซย่าก็ก้มหน้ามองเสื้อผ้าของตนเอง “วันนี้ฉันใส่ชุดนี้ไป ไม่ต้องเปลี่ยนชุดราตรีหรอก”

ผู้ชายมองเธอด้วยความสงสัย “คุณไม่รู้เหรอว่าชุดมาตรฐานในค่ำคืนนี้คือชุดราตรีหน่ะ”

ถังจือซย่าตกใจ “จริงเหรอ พี่เหมยไม่ได้บอกฉันเลย!”

แต่เห็นสายตาของผู้ชายคนนี้แล้ว ถังจือซย่าคิดว่าเขาคงจะไม่โกหกเธอ ดังนั้น คืนนี้ก็ต้องใส่ชุดราตรีกันเป็นธีมสินะ