และดวงตาของสีจิ่วเฉินก็จ้องไปบนเวทีเช่นกัน เมื่อถังจือซย่าเห็นแล้วก็ไม่รู้ว่าความโกรธมาจากไหน เธอออกแรงจิกที่หลังมือของชายหนุ่มอย่างดุเดือด
สีจิ่วเฉินหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม ถังจือซย่าแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่แม้แต่จะหันมองเขา
แต่มือด้านล่างยังคงจิกเขาเป็นครั้งที่สอง
ในใจของสีจิ่วเฉินรู้สึกทำอะไรไม่ถูก ผู้หญิงคนนี้โหดจริงๆ เธอสามารถมองชายอื่นได้ แต่เขากลับมองผู้หญิงคนอื่นไม่ได้
มุมปากและดวงตาของถังจือซย่ายังคงแสดงรอยยิ้มจางๆ แต่หลังมือของชายหนุ่มที่อยู่ใต้ผ้าปูโต๊ะมีรอยเล็บเต็มไปหมดแล้ว
ทำร้ายคนอื่นหน้าตาเฉย
รายการต่อไปเป็นการจับรางวัลลำดับสองที่มีมูลค่าถึงสามหมื่นหยวน
จากนั้นการจับรางวัลที่หนึ่งและรางวัลพิเศษที่ทุกคนตั้งตาคอยก็มาถึง
หลี่หยางที่อยู่บนเวทีอดไม่ได้ที่จะประกาศอย่างตื่นเต้น “สิ่งนี้ทุกคนอาจจะยังไม่รู้ รางวัลพิเศษของเราในค่ำคืนนี้ คือรถสปอร์ตมูลค่าห้าล้าน...”
ทันทีที่สิ้นสุดคำพูดนี้ ด้านล่างเวทีก็อื้ออึงและอ้าปากค้าง รถสปอร์ตมูลค่าห้าล้าน
พระเจ้า! ใครได้รางวัลนี้ไป รวยข้ามคืนเลยนะ
รางวัลนี้ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว
ประธานสีเป็นคนใจกว้างจริงๆ!
ถังจือซย่าก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอหันไปถามสีจิ่วเฉิน แต่สีจิ่วเฉินกลับทำสีหน้ามีเลศนัย เห็นได้ชัดว่าเขารู้มาก่อน
ถังจือซย่าได้ยินเสียงพูดคุยกันจากด้านหลัง
“พระเจ้า! ถ้าเป็นฉันก็ดีสิ”
“นั่นสิ รถสปอร์ตราคาตั้งห้าล้าน! รถไม่เอาก็ได้ ฉันขอห้าล้านก็พอ”
แม้แต่ซ่งซานก็ตื่นเต้นมากจนแทบอยากจะเป็นพนักงานของหอรุ่ยเป่าเพื่อจะได้เป็นคนที่มีโอกาสนี้ด้วย
ซูเหม่ยแอบกำมือแน่นและภาวนาขอให้เป็นเธอ
มีเพียงหลินจิงจิงที่กำลังจ้องมองคนคนหนึ่งด้วยสายตาริษยา นั่นก็คือถังจือซย่า ดูเหมือนเธอจะรู้อะไรบางอย่าง
ถังจือซย่าเดินขึ้นเวทีด้วยความรู้สึกปลื้มปริ่ม ตลอดทั้งงาน เธออยู่ภายใต้แสงไฟสลัวๆ แต่ในเวลานี้ เมื่อเธอยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ใบหน้างดงามของเธอก็ทำให้ผู้คนเบื้องล่างเวทีอิจฉา
ความสวยของเธอสามารถเดบิวต์เป็นเกิร์ลกรุ๊ปได้สบายๆ แม้แต่สีจิ่วเฉินที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนยังใจลอยอยู่สองสามวินาที
“คุณถังจือซย่า ขอสัมภาษณ์หน่อยครับ ตอนนี้คุณรู้สึกตื่นเต้นไหม”
“พอไหวค่ะ” ถังจือซย่าตอบอย่างสงบ เพราะตอนนี้ ดูเหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
ดูเหมือนจะมีใครบางคนจงใจมอบรถสปอร์ตคันนี้ให้เธอ แล้วก็ตั้งใจใช้วิธีจับฉลากเพื่อมอบให้เธอด้วย
หากการเดาของเธอถูกต้อง คนคนนั้นจะต้องเป็นสีจิ่วเฉินที่อยู่ด้านล่างเวที
“พระเจ้า จือซย่าของเราสงบเกินไปแล้ว ถ้าเป็นผมนะ ผมคงจะเต้นรำอย่างบ้าคลั่งแน่ๆ” หลี่หยางพูดติดตลก
ถังจือซย่าเปล่าเสียงหัวเราะออกมาหลังจากถูกล้อเลียน เสียงหัวเราะของเธอก็ทำให้มุมปากของชายคนหนึ่งกระตุกยิ้ม
“จือซย่าจะร้องเพลงให้พวกเราฟังสักเพลงได้ไหม หรือจะเต้นรำให้พวกเราชมสักหน่อย” หลี่หยางจงใจแกล้งเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...