รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 454

หลี่หยางจัดที่นั่งแถวแรกให้สีจิ่วเฉินและถังจือซย่า ในขณะนี้ โฆษกหญิงหลี่ซือฉิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ตื่นเต้นจนหายใจไม่ทั่วท้อง เธอรีบใช้ลูกไม้มากมายเพื่อดึงดูดความสนใจของสีจิ่วเฉิน

ในใจลึกๆ ของถังจือซย่ารับรู้ว่าสีจิ่วเฉินได้กลายเป็นจุดสนใจของผู้หญิงทุกคนในคืนนี้ เพราะตลอดทางที่ผ่านมา เธอถูกสายตาริษยารุนแรงที่จ้องมองเธอฉาบจนแทบทะลุไปทั้งตัว

“ประธานสี สวัสดีค่ะ ฉันหลี่ซือฉิง เป็นโฆษกของหอรุ่ยเป่าจิวเวลรี่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หลี่ซือฉิงเป็นฝ่ายทักทาย

“สวัสดี” สีจิ่วเฉินพยักหน้าเล็กน้อย

หลี่ซือฉิงจงใจเอามือดึงเสื้อกั๊กของเธอให้เผยอออกเล็กน้อยเพื่อเปิดเผยความงามที่อยู่ภายใต้เสื้อคอวีเว้าลึก

ถังจือซย่ามองเห็นได้จากหางตา ลูกไม้ของศิลปินสาวคนนี้ไม่ได้เล็ดลอดไปจากสายตาของเธอ

เธอรู้สึกอึ้งเล็กน้อย แต่ต้องยอมรับจริงๆ ว่าศิลปินสาวคนนี้ใจกล้าจริง

แน่นอนว่าเธอไม่ได้สวมชุดนี้เพื่อให้คนอื่นมอง แต่สำหรับสีจิ่วเฉินเท่านั้น

ในเวลานี้ พิธีกรขึ้นมาบนเวทีแล้ว หลังจากคำพูดทักทายที่สร้างความฮึกเหิม หลี่หยางก็ก้าวขึ้นเวทีเพื่อกล่าวสุนทรพจน์และแนะนำรายละเอียดเกี่ยวกับวิสัยทัศน์และทิศทางการพัฒนาในอนาคตของหอรุ่ยเป่า

นอกจากการแสดงแล้ว สิ่งที่ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยในค่ำคืนนี้คือการจับฉลาก ได้ยินมาว่าเงินรางวัลในคืนนี้มูลค่าสูงมาก แถมอัตราการถูกรางวัลก็สูงมากด้วยเช่นกัน

หนึ่งทุ่มตรง การแสดงก็เริ่มขึ้น

รายการแรกบนเวทีคือการแสดงของนักร้องคนโปรดของถังจือซย่า การแต่งตัวหล่อเหลาประหนึ่งเจ้าชายได้รับเสียงปรบมืออย่างอุ่นหนาฝาคั่งจากผู้ชมด้านล่างเวที ถังจือซย่าก็ดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ

สีจิ่วเฉินไม่ได้มองนักร้องบนเวที แต่ดวงตาสีหมึกของเขาถูกดึงดูดด้วยเสียงปรบมือที่ร้อนแรงของผู้หญิงข้างๆ สายตาซับซ้อนของเขาจับจ้องไปที่เธอ

ถังจือซย่าสนใจเพียงหวังซิงเฮ่าบนเวที และเพลงที่เขาร้องก็เป็นเพลงที่เธอชอบที่สุด

ดวงตาเย็นยะเยือกของสีจิ่วเฉินกวาดตามองการเคลื่อนไหวของชายบนเวทีที่กำลังส่งจูบให้ผู้คนด้านล่าง จากนั้นจึงจ้องมองใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวข้างๆ

ที่แท้ จุดประสงค์ที่ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนกรานจะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ให้ได้ ก็คือนักร้องบนเวทีนี่น่ะหรือ

ในที่สุด ถังจือซย่าก็รู้สึกขนลุกจากการจ้องมองของใครบางคน เธอหันไปมองเขา “เป็นอะไรไปหรือ”

ดังนั้น เธอต้องรอโอกาสที่จะได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง

คนที่คิดแบบเดียวกันนี้ยังมีซ่งซานอีกคน เธอเองก็หวังจะได้เจอกับสีจิ่วเฉินตามลำพัง เช่นนั้นแล้ว เธอจะได้แสดงละครได้อย่างแนบเนียน

แต่ขณะเดียวกันเธอก็กังวลนิดหน่อยว่าถังจือซย่าหันมาเจอเธอ ดังนั้นเธอจึงพยายามหลบอยู่หลังซูเหม่ย

ในที่สุด หลังจากที่หวังซิงเฮ่าร้องเพลงสองเพลงติดต่อกัน ก็ถึงเวลาจับรางวัลรอบแรก

“เวลาต่อจากนี้ไป พวกเราจะจับรางวัลปลอบใจห้าสิบรางวัล”

รายชื่อผู้ที่ถูกรางวัลปรากฏขึ้นที่หน้าจอ คนเหล่านี้ต่างก็รู้ว่าพวกเขาหมดสิทธิ์สำหรับรางวัลใหญ่แล้ว

หลังจากประกาศผลการจับฉลากผู้ได้รางวัลห้าสิบคนไปแล้ว การแสดงรอบสองก็เริ่มขึ้นโดยนักร้องสาวสุดเซ็กซี่ และเมื่อจบการแสดงจากนักร้องหญิงแล้ว รางวัลลำดับสามจำนวนสามสิบรางวัล ก็ถูกจับฉลาก

หลี่ซือฉิงเองก็มีการแสดงด้วย เธอร้องเพลงรักบนเวที แต่ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่สีจิ่วเฉินตลอดเวลา ราวกับเพลงนี้อุทิศให้เขาแต่เพียงผู้เดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว