รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 491

เช้าวันต่อมา คังเฮ่าเซวียนก็นัดแม่ลูกหลี่เจี๋ยนเป็นการส่วนตัว ภายในห้องร้านอาหาร คังเฮ่าเซวียนบอกแผนการที่ซ่งซานพูดเมื่อวานให้หลี่เจี๋ยได้รู้ ถังชิงชิงนั้นถึงกับตกใจ แต่หลี่เจี๋ยกลับใจเย็นอย่างมาก

“เฮ่าเซวียน คุณมั่นใจจริงๆ ใช่ไหม”

“แผนการนี้ พวกคุณจะต้องช่วยนะ” คังเฮ่าเซวียนเองก็ไม่อยากจะรับเรื่องนี้คนเดียว

“แม่คะ…พ่อ…” ถังชิงชิงยังคงไม่กล้าพอที่จะทำร้ายพ่อ

หลี่เจี๋ยมองเธอ “ลูกเรียกเขาว่าพ่อ แต่เขาเคยคิดไหมว่าลูกเป็นลูกสาวเขาหน่ะ”

“ชิงชิง แม่คุณพูดถูก ตอนนี้ในสายตาของประธานถังมีแต่ถังจือซย่า ถ้าพวกคุณยังไม่ลงมือทำอะไรอีก พินัยกรรมนี้มันก็จะเกิดผลแล้วนะ แก้ตอนนี้ยังทัน ไม่อย่างงั้น พวกคุณจะไม่ได้อะไรเลยนะ”

ถังชิงชิงรู้สึกเกียจแค้นขึ้นมาทันที เธอกัดฟันแล้วพูดว่า “ได้ ฉันยอมให้ทำแบบนี้”

หลี่เจี๋ยกับคังเฮ่าเซวียนคุยกันจนถึงช่วงบ่ายแล้วถึงจะแยกย้ายกันกลับ พวกเขาคิดจะฆ่าถังจวิ้นก่อน จากนั้นค่อยแก้พินัยกรรมอย่างลับๆ จะหว่านซื้อทนายความ แบ่งหุ้นส่วนบริษัทออกเป็นสามส่วน หลี่เจี๋ยกับถังชิงชิงคนละหนึ่งส่วน ถังจือซย่าอีกหนึ่งส่วน แบบนี้แล้ว แม่ลูกหลี่เจี๋ยก็จะมีหุ้นส่วนของบริษัทถึงหกสิบเปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว เมื่อเป็นแบบนี้ก็จะมีอำนาจในการบริหารแล้ว

หลังจากที่คังเฮ่าเซวียนจากไป หลี่เจี๋ยกับถังชิงชิงยังคงนั่งอยู่ในร้านอาหาร มือของถังชิงชิงสั่นเทา รู้สึกไม่สบายใจเลย

อยู่ๆ หลี่เจี๋ยก็จับมือเธอเอาไว้ จ้อลมองเธอด้วยสายตาที่สงบนิ่ง “ชิงชิง กลัวเหรอ”

“แม่คะ…พ่อ…พ่อจะต้องตายจริงๆ เหรอ” สีหน้าของถังชิงชิงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หลี่เจี๋ยรู้สึกว่าเรื่องบางเรื่องมันถึงเวลาที่จะต้องบอกเธอแล้วแหละ ไม่อย่างนั้น ลูกสาวคงจะไม่ผ่านด่านนี้แน่นอน

“ชิงชิง แม่จะบอกอะไรให้อย่างหนึ่ง ลูกก็จะไม่กลัวแล้ว”

“เรื่องอะไรคะ”

“เรื่องที่เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของลูก ถังจวิ้นไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของลูกเลย ลูกเป็นลูกของแม่กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง” หลี่เจี๋ยไม่คิดที่จะปิดบังความลับนี้แล้ว

ถ้าเป็นแบบนั้นแล้ว สู้ให้คังเฮ่าเซวียนร่วมมือกับแม่ ให้เขาหายไปจากโลกนี้โดยที่ไม่รู้ตัวจะดีกว่า

ขณะนี้ถังจวิ้นกำลังถือโอกาสในช่วงปีใหม่เล่นไพ่กับกับเพื่อนสนิทหลายคน ถือว่าเป็นการพักผ่อน แต่เขาไม่รู้เลยว่า ภรรยาและลูกสาวของเขากำลังร่วมมือกับลูกน้องที่เขาไว้ใจมากที่สุด และเตรียมที่จะลงมือทำร้ายเขา

และแล้ววันสิ้นปีก็มาถึงตามความคาดหวังของผู้คน

สีจิ่วเฉินและถังจือซย่าถึงตระกูลสีในช่วงเช้าประมาณสิบโมง

นายหญิงใหญ่สีก็เห็นขาของหลานบาดเจ็บ ส่วนสีจิ่วเฉินเองก็ไม่ยอมที่จะพูดความจริงอยู่แล้ว จึงได้พูดข้ออ้างที่ทำให้บาดเจ็บ แต่นายหญิงใหญ่นั้นตาเฉียบแหลม รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่แค่หลานปลอดภัย เธอเองก็ไม่ซักถามอะไร

จากนั้นเธอก็ได้ยินข่าวดีจากปากของหลานเอง ว่าเขากับถังจือซย่าจะหมั้นหมายกัน

นายหญิงใหญ่สีตื่นเต้นจนน้ำตาไหล นี่เป็นเรื่องที่ทำให้เธอดีใจมากจริงๆ มันเป็นเรื่องที่เธอคาดหวังมานานหลายปีเลยทีเดียว!