รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 497

“เสี่ยวเจี๋ย คุณไปจัดเสื้อผ้าให้ผมหน่อย เอายาไปด้วยนะ” ถังจวิ้นพูดกับภรรยา

หลี่เจี๋ยจึงรีบขึ้นไปข้างบน ผ่านไปไม่นานเธอก็จัดกระเป๋าเสร็จแล้วลงมาข้างล่าง เธอลากกระเป๋ามาตรงหน้าคังเฮ่าเซวียน “ผู้จัดการคัง รบกวนนายช่วยดูแลสามีฉันด้วยนะคะ ร่างกายของเขาไม่ค่อยแข็งแรงเลย”

“วางใจได้เลยครับ! คุณนายถัง ผมจะดูแลประธานถังอย่างดีครับ” คังเฮ่าเซวียนพยักหน้า

อยู่ๆ โทรศัพท์ของถังจวิ้นก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดูจากนั้นจึงเดินไปรับสายที่ห้องสมุดที่อยู่ข้างๆ

พอเขาเดินออกไป หลี่เจี๋ยก็เอายาออกมาขวดหนึ่งแล้วรีบยัดใส่มือของคังเฮ่าเซวียน “ก่อนที่นายจะลงมือ เปลี่ยนยาของเขาก่อนนะ อย่าให้คนอื่นรู้หล่ะ”

คังเฮ่าเซวียนพยักหน้า จากนั้นก็เอายาใส่เข้าไปในกระเป๋าทำงาน

ไม่นานถังจวิ้นก็ออกมา คังเฮ่าเซวียนพาเขาออกจากบ้าน แต่พอถึงหน้าประตู ถังจวิ้นก็ต้องเอามือจับประตูเอาไว้ เหมือนกับว่าจะเป็นลมไป

“ที่รัก คุณเป็นอะไรคะ” หลี่เจี๋ยรีบเข้ามาพยุงเขาไว้

“ไม่เป็นไร เอายามาไหม”

“เอามาแล้ว อยู่ในกระเป๋า! อย่าลืมกินวันละเม็ดนะ!” หลี่เจี๋ยพูดกำชับเขา

ถังจวิ้นกินยานี้มานานหลายเดือนก็รู้สึกว่ามันได้ผลมาก เขาเองก็ไม่ได้สงสัยเลยว่าจะถูกเปลี่ยนยา ส่วนการทำงานนอกสถานที่ในครั้งนี้ ต่อให้ร่างกายเขาจะไม่ค่อยแข็งแรง แต่เขาก็อดทนได้

ถังจวิ้นนั่งหลับตาพักผ่อนในรถ คังเฮ่าเซวียนพูดกับเขาว่า “ประธานถัง พวกเราไปกันแค่สองคนเหรอครับ”

“อื้ม พวกเราสองคนไปดูสถานการณ์กันก่อน” ถังจวิ้นพยักหน้า

นัยน์ตาของคังเฮ่าเซวียนมีความได้ใจที่แผนของเขานั้นสำเร็จ เขามองถังจวิ้นที่หลับตาพักผ่อนผ่านกระจกมองหลัง ในตาของเขามีความอาฆาตแค้นแวบผ่านไป

คังเฮ่าเซวียนเพิ่งจะพาถังจวิ้นขึ้นทางด่วนไป อยู่ๆ โทรศัพท์ของถังจวิ้นก็ดังขึ้น ในใจของคังเฮ่าเซวียนก็ตึงเครียดขึ้นมา เขามองดูถังจวิ้นที่นั่งรับโทรศัพท์อยู่ข้างหลังอย่างตื่นตระหนก

“ฮัลโหล! จือซย่า” ถังจวิ้นรับสายของลูกสาวคนโต

“พ่อคะ คืนนี้ว่างไหมคะ ที่ตระกูลสีมีงานเลี้ยงครอบครัว อยากจะเชิญพ่อมาค่ะ”

“ประธานถัง ให้ผมไปส่งไหมครับ” คังเฮ่าเซวียนถาม

“ไม่ต้อง ฉันให้เหลาหลี่ไปส่งดีกว่า! เขาคุ้นทาง นายกลับไปเถอะ!”

คังเฮ่าเซวียนจึงต้องออกมา หลี่เจี๋ยจึงรีบพูดว่า “เสี่ยวคัง ฉันจะไปห้างสรรพสินค้าพอดี นายไปส่งฉันแล้วกัน!”

“ได้ครับ คุณนาย”

ถังจวิ้นคิดจะนอนกลางวันก่อน ตอนกลางคืนจะได้สดชื่น ก่อนที่จะนอนหลับเขารู้สึกว่าไม่ค่อยสบายที่หน้าอก หมอเคยพูดว่า ถ้าหากอาการให้รุนแรงขึ้น วันหนึ่งสามารถกินยาเพิ่มอีกหนึ่งเม็ดได้ ถังจวิ้นจึงกินไปอีกหนึ่งเม็ด แต่เขากลับไม่รู้เลยว่า ยานี้แหละที่เป็นสาเหตุทำให้โรคหัวใจของเขาอาการหนักขึ้น

บนรถของคังเฮ่าเซวียน หลี่เจี๋ยพูดด้วยความโกรธว่า “ถังจือซย่าคนนี้ก็เลือกเวลาทำให้เสียงานได้ดีจริงๆ “

“อาเจี๋ย ดูจากสถานการณ์แล้วคงรอให้ประธานถังเกิดเรื่องที่ต่างเมืองไม่ทันแล้ว ถ้าเขายังกินยาพวกนั้นตามเวลา ยังไงก็จะต้องเกิดเรื่องแน่นอน”

“ฉันรู้ ถ้าเขาเกิดเรื่อง ก็จะต้องมั่นใจว่าชาตินี้เขาจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก ไม่อย่างนั้น แผนของพวกเรายะต้องล่มแน่นอน” หลี่เจี๋ยพูดอย่างใจเย็น