รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 500

ผู้ชายสองคนรีบพาถังจวิ้นขึ้นรถของคังเฮ่าเซวียนไป หลี่เจี๋ยกับถังชิงชิงก็นั่งเข้าไปในรถ หลี่เจี๋ยพูดกับเหลาหลี่ว่า “เหลาหลี่ พวกเราพาอาจวิ้นไปโรงพยาบาลเอง นายอยู่ดูบ้านให้หน่อยนะ”

“ได้ครับ คุณนาย รีบพาประธานถังไปส่งโรงพยาบาลเถอะครับ!” เหลาหลี่พูด

รถของคังเฮ่าเซวียนรีบขับออกไปทันที เหลาหลี่เองก็ตกใจมากเหมือนกัน เมื่อกี้เขาเห็นหน้าขอถังจวิ้นขาวซีดไปหมด ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ไหวแล้ว

บนรถของคังเฮ่าเซวียน ถังชิงชิงพูดด่าเขาก่อนเลยว่า “ทำไมคุณถึงมาช้าแบบนี้ ถ้าเมื่อกี้ฉันกับแม่ไม่เล่นละครตบตาเหลาหลี่ เหลาหลี่ก็จะรู้แผนของพวกเราเข้าแล้ว”

“เฮ่าเซวียน เรื่องพินัยกรรมคุณเตรียมเป็นยังไงบ้างแล้ว”

“ทุกอย่างเตรียมเรียบร้อยแล้ว อยู่ในกระเป๋าของผม ขอแค่มีลายเซ็นและลายนิ้วมือของประธานถังก็สามารถส่งไปเปลี่ยนพินัยกรรมอันเก่าของประธานถังที่สำนักทนายความได้แล้วครับ”

“พวกเราทำพินัยกรรมตอนนี้ คุณมั่นใจเหรอว่าจะเปลี่ยนมาได้”

“ฉันคุยกับทนายหวังไว้แล้ว เขาจะเอาเงินหนึ่งล้าน ขอแค่เรามีเงินก้อนนี้ พินัยกรรมก็สามารถเปลี่ยนได้แน่นอน”

“ฉันมีเงินก้อนนี้” หลี่เจี๋ยพูดออกเสียง หลายปีที่ผ่านมา เธอริบเงินจากถังจวิ้นมาไม่น้อยกว่าหนึ่งล้าน

พวกเขากำลังคิดวิธีหาเงิน แต่ไม่ได้สนใจความเป็นความตายของถังจวิ้นที่อยู่เบาะหลังเลย

ส่วนในบ้านตระกูลถัง เหลาหลี่รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เขานึกถึงถังจือซย่า ในโทรศัพท์ของเขาบันทึกเบอร์ของเธอไว้ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วก็กดโทรไป

“คุณถัง คุณไปโรงพยาบาลหรือเปล่าครับ อาการประธานถังเป็นยังไงบ้างครับ เขาเป็นอะไรไหมครับ” เหลาหลี่ถามอย่างร้อนรน

“ลุงหลี่ คุณบอกว่าพ่อหนูเป็นอะไรนะคะ” เสียงร้อนรนของถังจือซย่าดังขึ้น

“คุณนายไม่ได้บอกคุณเหรอครับ เมื่อกี้ประธานถังหมดสติที่บ้านไป ตอนนี้กำลังพาไปส่งโรงพยาบาลครับ”

“โรงพยาบาลไหน”

เหลาหลี่เร่งว่า “คุณถัง งั้นคุณรีบติดต่อคุณนายเถอะ! ตอนนี้เธอกับคุณหนูรองนั่งรถของผู้จัดการคังส่งประธานถังไปโรงพยาบาลครับ ตอนนี้คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว”

“ผู้จัดการคัง พ่อฉันหมดสติไปเหรอคะ ส่งเขาไปที่โรงพยาบาลไหนคะ ฉันจะรับตามไป”

“คุณถัง พวกเราอยู่ระหว่างทางครับ แต่รถติดมาตลอดทางเลย พวกเรากำลังรีบไปส่งที่โรงพยาบาลเขตสอง ไม่ต้องเป็นห่วงครับ พวกเราใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้วครับ”

“โอเค ฉันจะรับไป” เสียงของถังจือซย่าร้อนรนอย่างมาก

“ได้ครับคุณถัง” พอคังเฮ่าเซวียนพูดจบ ก็ทุบไปที่พวงมาลัยรถอย่างแรง “เธอกำลังจะมา พวกเราไม่มีทางเลือกแล้ว ต้องรับไปส่งประธานถังที่โรงพยาบาล”

หลี่เจี๋ยหันไปมองสีหน้าของถังจวิ้นที่อยู่ภายใต้แสงไฟ หน้าเจาขาวซีดจนน่ากลัว เธอยื่นมือไปวางตรงจมูกของเขาอย่างสั่นๆ รู้สึกได้เลยว่าลมหายใจของเขาแผ่วเบามาก ใกล้จะไม่ไหวแล้ว

“เฮ่าเซวียน รับพาเขาไปส่งเร็วเข้า! เขาจะไม่ไหวแล้ว” หลี่เจี๋ยพูดกับคังเฮ่าเซวียน

คังเฮ่าเซวียนขับรถมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลเขตสอง พลางพูดหับถังชิงชิงว่า “เอาพินัยกรรมออกมาจากกระเป๋าทำงานของผม แล้วให้ประธานถังปั๊มลายนิ้วมือตอนนี้เลย ลายเซ็นผมเซ็นแทนได้ ขอแค่ลายนิ้วมือของเขาก็พอ”