รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 542

ถึงตอนนั้นเธอยังสามารถได้เงินอีกก้อนจากถังจือซย่า คนละโมภโลภมากอย่างป้าหลิว มีแต่ต้องกำจัดให้หายไปจากบนโลกใบนี้ ถังชิงชิงจึงจะสามารถวางใจได้

ตอนนี้แม่ไม่ได้อยู่ข้างๆเธอ การตัดสินใจจึงขึ้นอยู่กับเธอทั้งหมด เธอคงได้รับมรดกด้านที่โหดเหี้ยมมาจากแม่

ถังชิงชิงต้องฆ่าความลับนี้ เธอไม่มีทางออกทางอื่น ถ้าเรื่องเกิดแดงขึ้นมา ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอก็จะอันตรธานหายไป

เธอนึกถึงว่านานมากแล้วที่ตัวเองกับคังเฮ่าเซวียนไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกัน นี่จึงทำให้คืนนี้เธออยากให้เขามาอยู่ข้างกายเป็นอย่างมาก

เธอโทรฯหาคังเฮ่าเซวียนและต้องการเชิญเขาไปกินอาหารเย็นด้วยกัน ซึ่งเขาก็ตอบตกลง

ก่อนที่สามสิบล้านจะมาอยู่ในมือ เขาต้องแสดงบทสามีให้ดีเสียก่อน

สิ่งที่ทำให้คังเฮ่าเซวียนกล้าที่จะคิดเรื่องสามสิบล้านนี้ ก็ประจวบเหมาะที่ตอนนี้ถังซื่อกรุ๊ปอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีใครมากำกับดูแล ถังจือซย่าอุทิศตนเพื่อช่วยพ่อ แต่ถังจวิ้นก็ไม่ฟื้นมา ถังชิงชิงก็เป็นคนประเภทที่ไม่มีความรู้อะไรเลย จึงเป็นโอกาสที่ดียิ่งของเขา

“เฮ่าเซวียน เรื่องแม่ทางด้านนี้น่ากลัวยากที่ล้างข้อสงสัย ถังจือซย่ากัดไม่ปล่อยเลย พ่อของฉันก็ไม่ฟื้นสักที ดังนั้นคุณต้องมาอยู่ข้างๆฉัน มาช่วยฉันดีไหมละคะ” ถังชิงชิงไม่กล้าดูถูกคังเฮ่าเซวียนอีกแล้ว เขาเป็นที่พึ่งของเธอ

“ผมต้องอยู่เคียงข้างให้คุณก้าวผ่านไปได้อย่างแน่นอน คุณให้อำนาจในการบริหารบริษัทให้แก่ผม ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” คังเฮ่าเซวียนกล่าว

ถังจือซย่ายกแก้วเหล้าขึ้น “เฮ่าเซวียน ฉันรักคุณ”

“ผมก็เหมือนกัน” คังฮ่าเซวียนชนแก้วกับคังเฮ่าเซนห

เย็นนั้นคังเฮ่าเซวียนค้างที่บ้านของถังชิงชิง เธอกำลังจะใช้โทรศัพท์มือถือของเขาตรวจสอบข้อมูล แต่กลับพบว่ามือถือของเขาตั้งรหัสลับไว้ แม้ว่าเป็นสามีภรรยากันแล้ว มือถือของคังเฮ่าเซวียนยังไม่เปิดเผยให้กับเธอ

“เฮ่าเซวียน รหัสผ่านของคุณคืออะไรคะ ฉันอยากตรวจสอบอะไรบางอย่าง” ถังชิงชิงหันไปถามเขา

คังเฮ่าเซวียนยื่นมือออกไปหยิบมือถือของเขาและพูดว่า “ตรวจสอบอะไร ผมช่วยคุณเอง”

ถังชิงชิงมองมือถือที่กลับไปสู่ในมือของเขา เธออดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอและพูดว่า “เฮ่าเซวียน คุณบอกรหัสผ่านของคุณให้ฉันซิ!”

คังเฮ่าเซวียนยิ้มและสวมกอดเธอไว้ “ไม่ใช่ไม่บอกคุณ แต่มีหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับบริษัทอยู่ในโทรศัพท์ ผมเกรงว่าคุณอาจไม่ระวังเผลอไปลบทิ้ง เชื่อใจผม คนที่ผมรักที่สุดก็คือคุณ”

เมื่อรับป้าหลิวแล้ว ถังชิงชิงทำสีหน้าสงบเสงี่ยม “ป้าหลิว มาค่ะ ดื่มน้ำก่อน ทางมันไกลนิดหน่อย”

ป้าหลิวถามอย่างสงสัย “ทำไมต้องไปที่ตั้งไกลขนาดนี้”

“เพื่อนของฉันทำโรงแรมอยู่ริมทะเล ฉันต้องไปเอาเงินในนั้น”

ป้าหลิวรู้ว่าเธอมีเพื่อนมากมาย เลยไม่ได้สงสัยอะไร แถมยังได้ไปริมทะเลดูทิวทัศน์ จึงอารมณ์ดี

“คุณหนูรอง คุณแม่ของคุณไปไหนละคะ” ป้าหลิวถามอย่างแปลกใจ

ตั้งแต่ที่หลี่เจี๋ยถูกตำรวจนำตัวไปที่โรงพยาบาล ถังชิงชิงไม่เคยบอกว่าถูกจับกุม ป้าหลิวจึงไม่รู้ว่าหลี่เจี๋ยเข้าไปในสถานที่คุมขังแล้ว

“แม่ไปดูแลพ่อ”

“อ้อ! งั้นพ่อของคุณ…อ้อไม่ซิ คุณถังเป็นอย่างไรบ้าง” ป้าหลิวรีบเปลี่ยนคำเรียก