รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 551

“พวกเขาเป็นลูกค้าของพ่อฉัน ฉันควรเป็นฝ่ายต้อนรับไม่ใช่เหรอคะ” ถังจือซย่ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกเล็กน้อย

“ไม่ต้อง พวกเขายินดีเป็นอย่างมากที่ได้ร่วมมือกับพ่อของเธอต่อ” สีจิ่วเฉินยิ้ม

ท่ามกลางคำพูดเหล่านี้ ถังจือซย่ารู้สึกได้ถึงความทรนงที่เล็ดลอดออกมาในกระดูกของชายหนุ่มผู้นี้

ใช่แล้ว! เป็นเพราะเขา ลูกค้าเหล่านี้จึงไม่ได้เร่งรีบส่งคำสั่งซื้อมายังถังซื่อกรุ๊ป

ในห้องประชุม คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่นั่งกันจนเกือบเต็มห้อง ถังจือซย่านั่งที่หัวโต๊ะ ข้างๆมีสีจิ่วเฉินนั่งด้วย เถ้าแก่ทุกคนในณที่นี้แนะนำตัวเอง จากนั้นจึงหารือกับเจ้าหน้าที่แผนกธุรกิจของถังซื่อกรุ๊ป เรื่องการจัดซื้อวัสดุและทุกสิ่งอย่าง

ถังจือซย่าไม่ต้องทำอะไรเลย ถังซื่อกรุ๊ปก็ได้รับการฟื้นฟูโดยตรงให้สู่สภาพเดิม และเป็นเพราะสีจิ่วเฉิน บริษัทที่เกือบจะล้มละลายจึงเต็มไปด้วยพลังชีวิตที่เปี่ยมล้น

“คุณถัง คุณพอใจกับราคาที่ผมนำเสนอไหม นี่เป็นคำสั่งซื้อที่มีมูลค่าสูงสุดแล้วตั้งแต่ที่เคยมีมา”

ถังจือซย่าได้ยินที่เถ้าแก่พูดเช่นนี้ เธอจึงพยักหน้ายิ้มๆ “ฉันพอใจมากค่ะ”

“คุณถัง ในทือของผมยังมีโครงการอสังหาริมทรัพย์อีกสองสามโครงการที่อยู่ระหว่างการก่อสร้าง ด้านวัสดุก่อสร้าง ผมมอบให้บริษัทคุณดำเนินการ”

“คุณถัง ผมจะรีบจัดหาวัสดุ ตราบเท่าที่ถังซื่อกรุ๊ปต้องการอย่างเร่งด่วน ผมจะรีบส่งมาทันที”

ถังจือซย่ารับฟังเถ้าแก่พวกนี้พูดพร้อมรอยยิ้มตลอดการประชุม และผู้จัดการแผนกธุรกิจของถังซื่อกรุ๊ปได้ยิ้มจนปากฉีกไปถึงใบหู ถังซื่อกรุ๊ปมีทางรอดแล้ว หนำซ้ำยังขยายไปมากกว่าเดิม

“เรื่องต่อจากนี้ไป ก็มอบหมายให้ทุกท่านแล้ว” สีจิ่วเฉินฟังอย่างอดทนมาเป็นเวลานาน ตอนนี้เขาลุกขึ้นยืน ยื่นมือออกไปจับมือของถังจือซย่า “พวกเราไปพักสักครู่”

ถังจือซย่า “…”

นี่เป็นการประชุมที่สำคัญมากของถังซื่อกรุ๊ป เธอไปพักก่อนจะดูไม่ค่อยดีเอาหน่า!

แต่ผู้ชายคนนี้ก็ยังลากเธอออกมา ถังจือซย่าบ่น “ฉันเป็นเจ้านาย ฉันควรอยู่ในนั้นนะ!”

พนักงานคนนี้หน้าซีดทันที “ในมือของผมมีบัญชีปลอมของคังเฮ่าเซวียนครับ แต่เงินก้อนนั้น…เงินก้อนนั้นถูกส่งไปต่างประเทศแล้ว ไม่สามารถเอากลับมาได้แล้วครับ”

“คุณเตรียมหลักฐานไว้ก็พอ” สีจิ่วเฉินพูดจบก็แตะที่ถังจือซย่า “ฉันไปโทรศัพท์”

ถังจือซย่าพยักหน้า สีจิ่วเฉินพอเดินออกไป พนักงานคนนี้ก็วิ่งไปข้างหน้าถังจือซย่าด้วยความตกใจกลัว “คุณถังครับ ผมขอโทษ ผมโดนบังคับ ประธานคังบังคับให้ผมทำ ผมมีพ่อแม่พี่น้องที่ต้อง…”

“คุณได้เงินเท่าไร” ถังจือซย่าไม่เชื่อว่าเขาบริสุทธิ์

“ผม…ผมเอาไปแค่หนึ่งล้าน…” ชายคนนี้ก้มหน้าสำนึกผิด “ผมจะรีบคืนเงินก้อนนี้ให้บริษัทหลังจากที่ผมเตรียมหลักฐานเสร็จเรียบร้อยครับ คุณถังได้โปรดปล่อยผมไป อย่าจับผมเข้าคุกนะครับ”

“งั้นก็ต้องดูความจริงใจของคุณว่ามีมากน้อยแค่ไหนในการสารภาพผิด ถ้าหากคุณยังกล้าปิดบังอีก ฉันรับประกันว่าคุณกับคังเฮ่าเซวียนได้เข้าไปพร้อมกันแน่” ดวงตาของถังจือซย่าดูเย็นชา เสียงดังก้องกังวาล

ผู้ชายคนนี้หวาดผวาและรีบพูดว่า “คุณถัง ผมก็เป็นคนที่กลัวตาย ผมจึงได้บันทึกเสียงที่สนทนากับคังเฮ่าเซวียนไว้ ขั้นตอนต่อไปผมจะส่งมอบหลักฐานการยักยอกเงินและมอบให้คุณพร้อมกันเลยครับ”