รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 644

“ชิงเยี่ย มาหาแม่”

“แม่มีอะไรเหรอครับ” จ้านชิงเยี่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“วันนี้มีผู้หญิงมาที่นี่หลายคน ลูกชอบคนไหน บอกแม่สิ” วันนี้สีหมินก็ตื่นเต้นเช่นกัน ลูกชายของเขาก็อายุ 26 ปีแล้วและมันก็ถึงเวลาที่เขาต้องหาภรรยาสักคนแล้ว

“ไม่ครับ” จ้านชิงเยี่ยส่ายหัว

จิ่วเฉินก็แต่งงานแล้ว ลูกต้องเลิกเล่นแล้วเลิกตามแม่แล้วด้วย” สีหมินมองเขาด้วยสีหน้าที่เย็นชา

“แม่ครับ ถ้าตอนนั้นแม่ตกลงผมคงแต่งงานกับจือซย่าไปแล้วถึงตอนนี้แม่คงจะมีลูกสะใภ้ไปแล้วครับ”จ้านชิงเยี่ย พูดด้วยรอยยิ้ม

ซีหมินกลอกตาไปที่เขาอีกครั้ง “ตอนนั้นจิ่วเฉินกำลังตามจีบจือซย่าอยู่ ทำไมลูกต้องมาเล่นเกมด้วย ลูกอยากให้แม่ต้องเห็นลูกพี่ลูกน้องมาทะเลาะกันเพื่อแย่งผู้หญิงคนเดียวอย่างนั้นเหรอ”

“แม่ครับ แม่นี่มีดวงตาเฉียบคมจริงๆ” จ้านชิงเยี่ยรู้สึกว่าแม่ของเขาน่าทึ่งมาก และเขารู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเขากำลังไล่ล่าเขาในเวลานั้น

“เอาจริงนะ อย่าเอาแต่เล่นเกมในวิลล่าทั้งวันออกไปคุยกับสาวๆบ้าง” หลังจากที่สีหมินพูดจบเธอก็เห็นสตรีผู้สูงศักดิ์คู่หนึ่งโบกมือให้เธอและเธอก็รีบพูดว่า “แม่ไปต้อนรับเขาก่อนนะ แขกมาแล้ว”

จ้านชิงเยี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาคิดในใจ ลูกพี่ลูกน้องของเขาก็แต่งงานแล้ว และตอนนี้ก็เป็นฝ่ายเขาที่โดนเร่งให้แต่งงาน เขารู้สึกกดดันมาก

บรรยากาศในวิลล่าแตกต่างจากข้างนอกอย่างสิ้นเชิง ชายสูงอายุที่นั่งอยู่ข้างในมองดูลูกสาวของเขาบนโซฟาและพูดอย่างปลอบโยนว่า “อย่าท้อแท้ ในอนาคตเธอยังโอกาสของอยู่”

“เธอต้องเป็นเพื่อนที่ดีกับถังจือซย่าด้วยนะเพื่อที่จะได้รับความไว้วางใจจากเธอ เพื่อที่เธอจะได้ไปอยู่ข้างๆตัวจิ่วเฉินและเป็นที่ชื่นชอบของเขา เมื่อความสัมพันธ์ของพวกเธอแตกหัก ถ้าพ่อขออีกครั้งเขาจะตอบตกลงอย่างแน่นอน”

“หนูรู้ว่าต้องทำอะไรค่ะ” สีสือเหยารู้มานานแล้วว่าความจริงใจเป็นการปลอมตัวที่ดีที่สุดตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่เธออยู่ต่างประเทศ และเธอยังใช้ความจริงใจในการผูกมิตรได้ดีอีกด้วย

สีสือเหยาเดินออกมา เธอเดินเล่นอยู่ในสวนดอกไม้ เธอคิดถึงตอนที่ยังเด็กที่มักโดนพ่อแม่ของเธอแต่งตัวให้เธอราวกับเจ้าหญิง ทุกครั้งที่เธอไปเธอจะต้องไปที่คฤหาสน์สีทุกครั้งเพื่อเล่น ทุกครั้งที่เธอไป เธอจะต้องคอยระมัดระวัง การแต่งตัว มารยาท และการเลี้ยงดูของเธอล้วนได้รับการปลูกฝังจากแม่ของเธอ เธอยังจำได้ว่าครั้งหนึ่งเธอทำข้าวหล่นบนโต๊ะของตระกูลสีและเมื่อเธอกลับถึงบ้าน แม่ของเธอก็ตีมือเธอจนแดง

ในเวลานั้นเธอไม่เข้าใจ กลับกลายเป็นว่าพ่อแม่ของเธอปลูกฝังกิริยามารยาทเพื่อให้เธอดูน่ารักและสวยงามไว้ให้เธอเพื่อดึงดูดสีจิ่วเฉินซึ่งยังเด็กอยู่ในขณะนั้น

พ่อของเธอใช้เวลากว่า 20 ปีในการวางแผน เพื่อให้ได้เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการบริหารของสีกรุ๊ป และเธอก็ไม่สามารถทำให้พ่อของเธอผิดหวังได้