รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 815

เปลี่ยนเป็นเยี่ยวานวานใช่ไหม

“เสวี่ยเม่ย นี่มันเกิดอะไรขึ้น” เฉียวตงลุกขึ้นยืนจากที่นั่ง เดินไปหาลูกสาวด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เฉียวเสวี่ยเม่ยขอบตาร้อนผ่าว “ พ่อคะ มีคนแย่งตำแหน่งเจ้าสาวของหนูไป” พูดจบ เธอก็เดินมาหาคุณนายเจียน “คุณย่าต้องให้หนูเป็นเจ้าสาวนะคะ ผู้หญิงที่ยืนอยู่บนเวทีนั้นความจริงแล้วไม่ใช่หลานสะใภ้ของคุณย่า หนูต่างหากที่เป็น เธอตั้งใจที่จะหลอกพี่เจียนค่ะ ”

สีจิ่วเฉินและเนี่ยเหยียนเฟิงที่นั่งอยู่แถวที่สาม ต่างก็มองตากันอย่างงุนงง นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

แต่ถังจือซย่ากลับมองออกว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่บนเวทีนั้นเป็นใคร เธอตะโกนเรียกอย่างตื่นเต้น “ นั่นมันวานวาน เจ้าสาวบนเวทีคือวานวาน !”

“ นี่ความทรงจำของอาเพ่ยกลับมาแล้วเหรอ ”เนี่ยเหยียนเฟิงอึ้งไปเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง ” สีจิ่วเฉินส่ายหน้า

เสียงซุบซิบดังไปทั่วห้องโถง บรรดาแขกที่มางานล้วนกำลังถกกันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมจึงมีเจ้าสาวถึงสองคน

แขกที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงก็ยิ่งงุนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ใครกันแน่ที่เป็นเจ้าสาวตัวจริง

คุณนายเจียนกำลังปลอบใจเฉียวเสวี่ยเม่ยที่อารมณ์ฉุนเฉียวอยู่ในขณะนั้น “เสวี่ยเม่ย หนูอย่าเพิ่งร้องไห้นะ พวกเราไปนั่งคุยกันดีๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้กันก่อนดีไหมลูก ” พูดจบ คุณนายเจียนก็หันไปพูดกับพิธีกรอย่างใจเย็นว่า “เดี๋ยวทำให้แขกหยุดแตกตื่นก่อนนะ ส่วนเรื่องงานแต่งจะจัดการทีหลัง”

คุณนายเจียนจะต้องเตรียมรับมือกับเรื่องนี้สักหน่อย สรุปว่าวันนี้เจ้าหลานชายจะได้แต่งงานกับใครกัน

“คุณย่าคะ แค่คุณย่าไล่ผู้หญิงคนนั้นออกไป หนูก็เต็มใจที่จะแต่งงานกับพี่เจียนค่ะ” เฉียวเสวี่ยเม่ยพูดอย่างใจกว้าง

เนี่ยเหยียนเฟิงได้ยินที่เฉียวเสวี่ยเม่ยพูดดังนั้นก็รู้สึกว่านี่เป็นเวลาที่เขาควรจะออกโรงเพื่อช่วยปกป้องความสุขของน้องชายตัวเองเสียที

เขาสะกิดไหล่ของสีจิ่วเฉินให้ลุกขึ้น และเดินไปยังเวที สูทดำที่ถูกรีดมาอย่างประณีตของเขายิ่งทำให้ทุกย่างก้าวดูทรงพลังมากขึ้น

“คุณวางใจเถอะ! ผมกำลังเขียนแบบแผนขั้นตอนอยู่ ผมจะใส่ความทรงจำที่ดีระหว่างเขาและเสวี่ยเม่ยเข้าไป ถึงตอนนั้นเขาจะรู้สึกรักเสวี่ยเม่ยมากเลยล่ะ”

“จริงเหรอ คุณแน่ใจใช่ไหม”

“มันใกล้ที่จะสำเร็จแล้วล่ะ ตอนนี้แค่ให้พวกเขาแต่งงานกันก็พอ ให้เสวี่ยเม่ยรออีกสักหน่อย ผมจะทำให้ลูกมีความสุขทั้งชีวิตแน่นอน”

บรรดาแขกในเวลานี้ต่างก็ใส่หูฟังแปลภาษากันทุกคน จึงทำให้แม้แต่แขกต่างชาติที่ไม่เข้าใจภาษาจีนก็สามารถฟังคำพูดเหล่านั้นได้อย่างเข้าใจ

คู่สามีภรรยาเฉียวต่างมองหน้ากันด้วยสายตาว่างเปล่า สติสตังแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นี่มันเป็นไปได้ยังไง ทำไมบทสนทนาเหล่านี้ถึงถูกคนดักฟังได้ล่ะ

ใบหน้าของเฉียวเสวี่ยเม่ยซีดลงทันที ทุกคนรู้แผนการของพ่อและแม่ทั้งหมดแล้ว นอกจากนี้ เธอก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าเสียงของตัวเองแหลมแสบแก้วหูไม่น่าฟังอีกด้วย

เจียนจือเพ่ยบนเวทีกำลังโกรธจัด เขามองไปทางเฉียวตงด้วยแววตาที่เย็นชาและดุดัน เอ่ยถาม“ดร.เฉียว คุณทำอะไรกับผมกันแน่?”