รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 836

นี่เขาโง่หรือเปล่านะ

ในขณะนั้นเอง เนี่ยเหยียนเฟิงก็ได้ยินเสียงลูกน้องในทีมดังขึ้นผ่านหูฟัง “ลูกพี่ เมื่อกี้พวกเราเสียการเฝ้าระวังคนพวกนั้นไปแล้ว พวกมันติดตั้งอุปกรณ์บล็อคสัญญาณไว้กับตัว เพื่อขัดขวางการติดตามของพวกเรา ”

“ดังนั้นจากนี้ต่อไป พวกมันอาจจะปรากฏตัวอยู่ใกล้ๆ คุณหนูอันได้ทุกเมื่อ ลูกพี่ก็ระวังตัวด้วยนะครับ”

เนี่ยเหยียนเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

และในตอนที่กำลังติดไฟแดงอยู่นั้นเอง อันฉีมองดูเวลาอันยาวนานที่ต้องรอไฟแดง เธอจึงดึงกระจกลงมาและหยิบลิปสติกในกระเป๋าเพื่อเตรียมที่จะทาริมฝีปาก

นั่นก็เป็นเพราะสายตาดุดันของผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะข้างตัวเธอ ทำให้เธอไม่ทำตัวไม่ถูกจนต้องหาอะไรทำ

เมื่อเธอทาลิปสติก เนี่ยเหยียนเฟิงก็กวาดสายตามามองทันที เขามองปลอกลิปสติกที่ถูกเปิดออก และยังมองเธอที่ทาลิปอีกด้วย

“นี่คุณมองอะไร” อันฉีหันหน้าไปมองเขา

“เปล่า”

จู่ๆ อันฉีก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา “นี่คุณคิดอะไรกับฉันใช่ไหม คิดจะใช้โอกาสนี้ทำอะไรกับฉันกันแน่”

“เปล่า” เนี่ยเหยียนเฟิงมองไปข้างหน้า

“ฉันดูคุณก็รู้ว่ามีอะไรแน่ๆ ยังจะมีหน้ามาปกป้องฉัน ดูแล้วคนที่อันตรายที่สุดก็คือคุณนั่นแหละ” อันฉีใช้ดวงตาคู่งามจ้องไปทางเขา

เนี่ยเหยียนเฟิงขมวดคิ้ว แต่ในหูฟังกลับมีเสียงหัวเราะคิ้กคักของเหล่าลูกน้องที่กำลังดูเรื่องน่าอายของหัวหน้าทีมที่น่าเกรงขามของพวกเขา นี่เป็นความสนุกที่หาได้ยากเสียจริง

“นี่ลูกพี่สารภาพไปเถอะ! คุณหนูอันสวยซะขนาดนี้ ลูกพี่ไม่เสียเปรียบหรอก” ลูกน้องคนหนึ่งช่วยผสมโรง

เนี่ยเหยียนเฟิงถอดหูฟังออกและโยนมันทิ้งไว้ในกระเป๋าเสื้อ และพูดเตือนหญิงสาว “ไฟเขียว”

อันฉีกัดปากสีแดงสดของเธอ นี่เธอกำจัดเขาไม่ได้จริงๆสินะ แต่ยังไงเธอก็ไม่อยากให้ผู้ชายแบบเขามาตามติดเธอทั้งวันนี่

เหยียนเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม “ผมเคยบอกแล้วว่า ผมจะดูแลความปลอดภัยให้คุณหนู”

“อันที่จริงฉันก็ไม่ได้มีอันตรายอะไรหนิ ทำไมต้องมาดูแลด้วย ถ้ามีเรื่องอะไรจริงๆ ฉันให้ตำรวจจัดการก็ได้ ไม่ต้องมาตามฉันตลอดเวลาแบบนี้หรอก ขอบคุณนะ แต่ลงไปได้แล้ว” อันฉีไล่เขาไปอย่างเย็นชา

เนี่ยเหยียนเฟิงวางอาหารเช้าไว้บนคอนโซลหน้ารถ เขาไม่ลงจากรถแถมยังกอดอกตัวเองเอาไว้และหลับตาลงราวกับพักเหนื่อย

อันฉีกัดปากสีแดงสดทำได้เพียงอดทน เธอเหยียบคันเร่งและออกรถไป

แต่เธอกลับไม่รู้ตัวเลยว่ารถสามคันที่ตามหลังเธอมา หนึ่งในนั้นมีรถออฟโรดคันดำที่ปกคลุมด้วยฟิล์มหนาแน่น ด้านในประกอบไปด้วยผู้ชายสองคนและผู้หญิงอีกหนึ่งคน สายตาของพวกเขาจ้องมองไปยังรถของเธออย่างโหดเหี้ยม

“เป้าหมายอยู่บนรถ และมีผู้ชายอีกหนึ่งคน”

“ก็แค่คนขี้ขลาดจะกลัวอะไร!”

“ตามมันไป หาโอกาสดีๆ แล้วลงมือซะ ขโมยกระเป๋ามาก่อน ทางที่ดีหาลิปสติกแท่งนั้นให้เจอ ถ้าไม่เจอล่ะก็ค่อยจับตัวผู้หญิงคนนั้นมาเค้นที่ซ่อนอีกที และทางที่ดีอย่าทำอะไรกระโตกกระตากล่ะ” หมาป่าเทาออกคำสั่งผ่านโทรศัพท์

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว