รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 835

เมื่ออันฉีก้าวลงบันไดมาถึงชั้นล่างและกำลังจะเรียกหาสาวใช้อยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเงารูปร่างสูงใหญ่ที่ดูทรงอำนาจเดินเข้ามาที่ประตูใหญ่

ทั้งสองมองหน้ากันอย่างไม่คาดคิด

นัยน์ตาของอันฉีเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ทำไมถึงมีผู้ชายอยู่ในบ้านล่ะ

เนี่ยเหยียนเฟิงมองคุณหนูแห่งบ้านตระกูลอันที่ตื่นแต่เช้า เขาพยักหน้าทักทายเล็กน้อย “คุณหนูอันสวัสดีครับ ผมชื่อกู่หลาง เป็นบอดี้การ์ดของคุณหนู นับแต่นี้ไปผมจะดูแลความปลอดภัยให้คุณหนูตลอด24ชั่วโมงครับ”

“24 ชั่วโมง? ” อันฉีพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย “ใครบอกว่าฉันต้องการบอดี้การ์ด? ฉันไม่ต้องการ เชิญคุณกลับไปได้แล้ว”

“ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ครับ แต่ผมได้รับคำสั่งมาจากคุณพ่อของคุณหนู นี่คือหน้าที่ของผม โปรดให้ความร่วมมือด้วย” เนี่ยเหยียนเฟิงตอบกลับนิ่งๆ น้ำเสียงของเขาไม่ได้ดูถ่อมตัวแต่ก็ไม่ได้หยิ่งผยอง

อันฉีจัดแจงชุดนอนของตัวเองไปมา ใบหน้าสวยอดไม่ได้ที่จะขึ้นริ้วสีแดง “เป็นบอดี้การ์ดใช่ไหม! เชิญคุณออกไปยืนที่หน้าประตู”

เนี่ยเหยียนเฟิงอึ้งไปสักพัก แต่ก็หันหลังเดินไปยืนอยู่หน้าประตู แผ่นหลังของเขาดูสง่ามาก

อันฉีถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ทำไมคุณพ่อต้องส่งบอดี้การ์ดมาให้เธออย่างกะทันหันแบบนี้อีกแล้ว เธอเคยพูดชัดแล้วนะว่าไม่ต้องการให้บอดี้การ์ดหน้าไหนมายุ่งวุ่นวายในชีวิตเธอ

“แม่ล่ะ?” อันฉีถามสาวใช้

“นายหญิงออกไปแล้วค่ะ คุณหนูจะรับอาหารเช้าไหมคะ”

“ ไม่ล่ะ”อันฉีอยากออกจากบ้านไปหาอะไรทำแก้เซ็งสักหน่อย เธอจึงเดินกลับขึ้นไปชั้นบน

สิบนาทีผ่านไป เธอสวมชุดลำลองธรรมดาๆ ลงมาชั้นล่าง ด้านหลังแบกกระเป๋าเป้เอาไว้ ดูแล้วก็เหมือนกับนักเดินทางคนหนึ่ง

เธอมองดูชายหนุ่มที่อยู่ทางประตูก็พบว่าเขานั้นสูงมากๆ สูง166แบบเธอถ้าไปยืนอยู่หน้าเขาก็เหมือนกับคนแคระคนหนึ่ง

เธอเดินออกจากประตูใหญ่ ชายหนุ่มด้านหลังก็เดินตามเธอมาทันที เธออดไม่ได้ที่จะหันกลับมาเตือนเขา “ ไม่อนุญาตให้ตามฉัน”

“ผมแค่กำลังปฎิบัติหน้าที่อยู่ครับ จะไม่รบกวนชีวิตของคุณหนูแน่นอน”

“ฉันไม่ต้องการให้คุณมาดูแล” อันฉีแค่อยากอยู่เงียบๆ เท่านั้น ความจริงแล้วเธอไม่อยากให้ใครเห็นตอนเธอกำลังเสียใจอยู่ต่างหากล่ะ

“คุณหนูทำเป็นไม่เห็นผมก็ได้ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงทุ้ม

อันฉีทำทีไม่สนใจเขา ก่อนจะสตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งออกไป เนี่ยเหยียนเฟิงรู้สึกถึงแรงผลักจากทางด้านหลังอย่างรุนแรง เขาหันหน้ามามองหญิงสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

แต่ในขณะนั้นเอง หูฟังของเขาก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น “ลูกพี่ คุณหนูอันนี่ไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่ายๆ นะ! สู้ๆ ล่ะครับ”

เนี่ยเหยียนเฟิงจับมือโหนไว้แน่น ตอนนี้หญิงสาวได้ระบายความไม่พอใจออกมาหมดแล้ว ในที่สุดก็ตระหนักรู้ว่าเธอไม่ควรขับรถอันตรายแบบนี้ เมื่อเธอขับรถออกจากถนนในบ้านของเธอแล้ว เธอก็ดึงสติกลับมาอีกครั้ง

“พ่อฉันให้เงินเดือนคุณเท่าไหร่ ฉันจะให้มากเป็นสองเท่า คุณลงไปจากรถได้แล้ว” อันฉีหันหน้ามามองเขาด้วยท่าทียกตนข่มท่าน

“ผมมีเจ้านายแค่คนเดียว นั่นก็คือพ่อของคุณ”

“งั้นเอาแบบนี้! นี่บัตรของฉันมีเงินอยู่ห้าล้าน คุณเอาไปใช้ได้เลยแล้วฉันจะอธิบายให้พ่อฟังเอง” อันฉีพูดอย่างเอาแต่ใจ

เนี่ยเหยียนเฟิงส่ายหน้า นั่งนิ่งไม่ขยับ

อันฉีอดไม่ได้ที่จะทึ่งกับเขา ผู้ชายคนนี้ไม่พูดปฏิเสธด้วยซ้ำ? นี่เขาไม่ได้ทำงานเป็นบอดี้การ์ดเพื่อหาเงินเหรอ โอกาสหาเงินอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ แต่ไม่เอาเนี่ยนะ?