เนี่ยเหยียนเฟิงเหลือบมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือ เป็นเวลา 20:30 น. เขาพูดเสียงต่ำว่า "คุณกลับไปนอนได้แล้ว"
อันฉีกอดอกและแสดงท่าทางไม่ยอมไป "ฉันยังไม่ง่วง"
เนี่ยเหยียนเฟิงมองไปที่เธออย่างเบื่อหน่าย ตอนที่ผู้หญิงคนนี้ดื้อดึงขึ้นมา เขาไม่รู้จะรับมือยังไงจริงๆ
"มีผู้หญิงตามจีบคุณใช่ไหม?" อันฉีเค้นถามเรื่องนี้อย่างไม่เลิกรา
เนี่ยเหยียนเฟิงไม่อยากตอบคำถามนี้ และเขาไม่อยากให้เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคืออันนั่ว ลูกพี่ลูกน้องของเธอ
แต่งานหมั้นครั้งนี้เขาจะยกเลิกอย่างแน่นอน
ไม่ว่ามันจะทำให้ปู่เสียหน้าขนาดไหน ยังไงเนี่ยเหยียนเฟิงก็ต้องทำสิ่งนี้ เขาไม่ต้องการให้อันนั่วมามัวเสียเวลาชีวิต
สำหรับผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาในขณะนี้ เขาไม่เคยว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เพราะในชีวิตของเนี่ยเหยียนเฟิงเขาไม่มีความคิดที่จะแต่งงาน
เมื่ออันฉีเห็นว่ายังไงเขาก็ไม่ตอบคำถามนี้ เธอรู้สึกกลัดกลุ้มใจอย่างมาก เธอจิบชาในถ้วยของเขาคำแล้วคำเล่าจนทำให้ตัวเองสำลัก
"แค๊ก... แค๊ก... " เพราะสำลักทำให้อันฉี่กุมหน้าอกพร้อมกับไอด้วยความทรมาน
ในเวลานี้มีฝ่ามือขนาดใหญ่ตบเบาๆ ที่หลังของเธอ ทำให้อันฉีรู้สึกโล่งขึ้นมา เธอไอจนใบหน้าแดงเล็กน้อย ในเวลานี้มีฝ่ามือใหญ่ๆ มาแตะที่หน้าผากอีกครั้ง อันฉีโกรธมากจนปัดมือเขาออก
"ฉันไม่ต้องการความห่วงใยจากหัวหน้าทีมเนี่ย" อันฉีหันหลังให้ด้วยความโกรธ
บรรยากาศเริ่มอึดอัดเล็กน้อย และอันฉีหันแผ่นหลังที่ง้อยังไงก็ไม่หายให้ผู้ชายคนนั้น
ทันทีที่เสียงพูดต่ำๆ ดังขึ้นจากข้างหลัง ชายคนนั้นอธิบายว่า "คนที่ส่งข้อความหาผมเป็นคนที่ปู่จัดหามาให้ แต่ผมไม่ได้สนใจเธอ"
อันฉีมองหันกลับมาอย่างรวดเร็วและจ้องมองด้วยสายตาที่ตกตะลึง "คุณมีคู่หมั้นแล้วเหรอ?"
"แค่ผู้หญิงที่เจอกันครั้งเดียวเอง" เนี่ยเหยียนเฟิงเน้นย้ำ
ในขณะนี้มีเสียงเคาะประตูห้องของเนี่ยเหยียนเฟิง อันฉีรีบถามว่า "ใช่เสี่ยวซื่อไหม?"
เนี่ยเหยียนเฟิงลุกขึ้นและเดินไปเปิดประตู ทันทีที่แง้มประตูอันฉีก็ได้ยินเสียงของจั่วอันอันดังมาจากนอกประตู "หัวหน้าทีมเนี่ย สวัสดีค่ะ ฉันขออาบน้ำในห้องของคุณได้ไหม"
เสียงนี้ทั้งหวานทั้งสะบัดสะบิ้ง เป็นน้ำเสียงที่เอาไว้อ่อยผู้ชายไม่ผิดแน่
อันฉีตาค้าง จั่วอันอันจะมาอาบน้ำที่ห้องของเนี่ยเหยียนเฟิง?
อันฉีครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ที่นี่มีเพียงห้องน้ำรวม จั่วอันอันต้องได้มาว่ายินเธออาบน้ำที่นี่ ดังนั้นหล่อนจึงอยากมาด้วย?
มันทำให้อันฉีรู้สึกอยากครอบครองไว้เพียงผู้เดียว เธอไม่ต้องการให้ผู้หญิงอื่นนอกจากเธอเข้ามาในห้องของเนี่ยเหยียนเฟิง
"มันไม่ค่อยสะดวก" เสียงของเนี่ยเหยียนเฟิงกำลังปฏิเสธ
"ฉันได้ยินมาว่าคุณหนูอันฉีมาอาบน้ำที่นี่ หัวหน้าทีมเนี่ยได้โปรด!คุณยังให้คุณหนูอันฉีใช้ห้องน้ำเลย ให้ฉันใช้ด้วยสิ!จะให้ผู้หญิงอย่างฉันไปห้องน้ำรวมคนเดียวมันก็ไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...