สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 302

การแสดงออกของยวี่จิ้นเหวินนั้นเบามาก "ไม่รู้"

เขาเดินออกจากห้องน้ำ

ฟู่ยวี่ล้างหน้าแปรงฟันอย่างรวดเร็ว แล้วรีบออกจากห้องน้ำ มือยังคงเลื่อนดูข่าวอย่างอดไม่ได้ที่จะพูดไม่ออก

"การต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้ทำให้บริษัทตระกูลฉินถูกทำลายในชั่วข้ามคืน นอกจากการกระทำส่วนตัวของหนานซ่งแล้ว ใครกันที่มีความสามารถและความกล้าหาญขนาดนี้?"

ฟู่ยวี่พึมพำ "สื่อมาถึงเร็วมาก และสื่อหลายสำนักในเมืองเป่ยก็มาถึง....."

ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองยวี่จิ้นเหวินซึ่งนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลดื่มน้ำและเหล่ตา "คุณจะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วยไหม?"

ยวี่จิ้นเหวินดื่มน้ำหนึ่งอึก น้ำเสียงของเขาเบา "ก็แค่ทำให้กระบวนการมันเร็วขึ้นก็แค่นั้น"

"......."

ฟู่ยวี่เงียบ "ซวย" ในใจของเขา

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินยิงพร้อมกันและพวกเขาก็มีพลังมากกว่าภูตผีปีศาจขาวและดำไม่น่าแปลกใจที่ฉินเหวินจวินจะทนไม่ได้และเสียชีวิต

*

ณ สำนักงานประธานกรรมการบริษัทตระกูลหนาน

กู้เหิงยืนอยู่ที่โต๊ะ หนานซ่งซึ่งกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้ของเจ้านายครึ่งหนึ่ง กระซิบสถานการณ์ปัจจุบัน

"ฉันส่งคนไปถามที่โรงพยาบาล ประธานกรรมการฉินเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจวายกะทันหัน และการช่วยชีวิตก็ไม่ได้ผล เขาจากไปแบบนี้"

เขาวางรายงานการวินิจฉัยการเสียชีวิตของฉินเหวินจวินไว้บนโต๊ะของหนานซ่ง หนานซ่งไม่ตอบ นอนนิ่งอยู่ตรงนั้นพร้อมกับหลับตาแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับการถล่มของอาคาร?"

กู้เหิงได้ยินเสียงของเธอทื่อและต่ำและหัวใจของเธอก็แน่นขึ้นเขารู้ว่าเจ้านายจะถามอย่างแน่นอนและเขาได้คิดวางโครงเรื่องไว้ในใจแล้ว

"ตึกถล่มเป็นอุบัติเหตุล้วนๆ อันที่จริง โครงการหนานหลิงที่เราสำรวจก่อนหน้านี้พบว่าฐานรากไม่มั่นคงมาก และที่ดินผืนนั้นไม่เหมาะกับการสร้างที่อยู่อาศัยจึงไม่ได้คว้ามาเมื่อเราเสนอราคา"

กู้เหิงพูด "ฉินเหวินจวินแม้ว่าเขาจะหยิบเรื่องใหญ่หลังจากชนะการประมูลเขาก็รีบไปหาทีมวิศวกรเพื่อสร้างอาคาร เขาต้องการที่จะกู้คืนคลื่นเงินอย่างรวดเร็ว เคยมีการถล่มมาก่อน แต่เขาไม่ได้จริงจังกับมัน..."

ผลของการไม่จริงจังคือตอนนี้เกิดการพังทลายครั้งใหญ่หลังจากสำรวจสถานที่โดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็บอกว่ารากฐานไม่เสถียรและวัสดุก่อสร้างขาดคุณสมบัติอย่างร้ายแรง

บาดเจ็บห้ารายและเสียชีวิต 2 ราย ด้วยผลกระทบร้ายแรงดังกล่าว แม้ว่าฉินเหวินจวินจะไม่เสียชีวิตอย่างกะทันหัน แต่เขาก็ยังต้องรับผิดทางอาญา

หนานซ่งฟังอยู่เป็นเวลานาน โบกมือเบาๆและหยุดคำอธิบายของกู้เหิง

"โอเค ไม่ต้องอธิบายมาก ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้กระหายความสำเร็จอย่างรวดเร็ว และคุณจะไม่ทำเรื่องตลกเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ด้วย"

เธอรู้จักอุปนิสัยของผู้คนที่เธอรับมาเป็นการส่วนตัว

ทุกอย่างที่กู้เหิงนำไปใช้เมื่อสองสามวันก่อนก็เพียงพอที่จะทำให้บริษัทตระกูลฉินล้มละลายได้ ไม่เลว พูดได้เพียงว่าพวกเขาจะตายหากพวกเขาทำสิ่งอยุติธรรมหลายอย่าง

กู้เหิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินหนานซ่งพูดแบบนี้

การปล่อยให้บริษัทตระกูลฉินล้มละลายเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ชีวิตคือปัญหาใหญ่ เขาอยู่กับหนานซ่งมาเป็นเวลานาน หนานซ่งได้รับอะไร หรือไม่ได้รับอะไร เขาก็รู้อยู่แก่ใจ

สงครามธุรกิจสามารถทำได้ทุกวิถีทาง แต่หนานซ่งไม่อนุญาตให้มีหลักการและประเด็นสำคัญทั้งหมด และเขาจะไม่แตะต้องมัน

หนานซ่งถามอีกครั้ง "แล้วทางฝั่งของนายหญิงฉินล่ะ เป็นยังไงบ้าง?"

"อ้อ นี่ฉันจัดการเอง"

กู้เหิงสารภาพอย่างตรงไปตรงมาว่าเมื่อเขาไปที่เมืองไป๋เขาบอกหนานซ่งว่านายหญิงฉินยอมให้น้องชายของเธอให้ยืมเงินข้างนอก ส่งผลให้เธอถูกกล่าวหาว่าฟ้องร้องเรื่องชีวิต

"ก่อนหน้านี้หวังจวินน้องชายของเธอได้ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง พอจัดการกับนายหญิงฉินแล้ว เธอไม่ได้เข้าไปในสำนัก แต่หลังจากการสอบสวนเพิ่มเติมโดยตำรวจหวังจวินได้จดทะเบียนสองบริษัท ภายนอกและน้องสาวของเขาคือหวังฉิงเป็นผู้ถือหุ้นที่มีอำนาจควบคุม หวังจวินรู้ว่าเขาอาจถูกยิงเสียชีวิตโดยมีคดีฆาตกรรมอยู่บนหลัง ดังนั้นเขาจึงตกใจ เพื่อที่จะลดโทษ เขาก็เปลี่ยนคำพูดโดยบอกว่าหวังฉิงได้สั่งให้เขาทำทั้งหมดนี้"

กู้เหิงพูด "ฉันให้คนอื่นรู้เกี่ยวกับบริษัทโฮลดิ้งทั้งสองแห่งและรายงานต่อตำรวจ ทนายของหวังจวินก็เป็นคนของเราด้วย"

หนานซ่งเปิดตาและเหลือบไปที่กู้เหิง ริมฝีปากสีแดงเปิดขึ้นเล็กน้อย

"กู้เหิง ตอนนี้คุณไม่ง่ายเลยนะ"

กู้เหิง "........"

นี่คือการชม หรือการด่ากันนะ?

*

"สิ่งเหล่านี้กู้เหิงเป็นคนทำจริงเหรอ?”

เมื่อฟู่ยวี่ได้รับข้อมูลล่าสุด ร่างกายของเขาก็ไม่ค่อยดี และวางโทรศัพท์ เขาพูดกับยวี่จิ้นเหวิน "ผู้ช่วยของหนานซ่ง มันไม่ง่ายเลย"

"นักศึกษาการเงินชั้นนำจากมหาวิทยาลัยชั้นนำในสหรัฐอเมริกาจะไปที่ไหน? คุณคิดว่าเขาเป็นเพียงผู้ช่วยตัวน้อยเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินไม่เคยประเมินกู้เหิงต่ำเกินไป

ถ้าพูดให้ถูกคือ เขาไม่เคยประเมินใครที่อยู่รอบๆหนานซ่งต่ำไป

"ฉันรู้ว่าคนที่สามารถอยู่กับหนานซ่งได้หลายปีและได้รับเลือกให้เป็นพี่สะใภ้ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน แต่ฉันไม่คิดว่าข้อมือของเขาจะทรงพลังจริงๆ นี่มันโหดร้ายและมันออกมาจากหนานซ่งจริงๆ"

ฟู่ยวี่ชมเชย "หนานซ่งก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน กล้าที่จะมอบอำนาจให้กับผู้คนด้วยวิธีนี้ ดูเหมือนว่านี่คือการฝึกให้เธอเป็นผู้บริหาร"

—

การประชุมระดับสูงของบริษัทตระกูลหนาน

ผู้เข้าร่วมเป็นกระดูกสันหลังและผู้ถือหุ้นของบริษัทตระกูลหนานทั้งหมด และผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดอยู่ที่นี่ มองหนานซ่งด้วยสายตาที่เฉียบแหลม

"โอ้——"

ในห้องประชุม จู่ๆท้องฟ้าก็พลิกกลับด้าน

เจี่ยงฝานมองดูพวกเขาเอะอะและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ทันทีที่ราชาแห่งขุนเขาจากไป ลิงก็หันหลังกลับ

—

ณ ห้องรักษาพยาบาล

"โห กางเกงในฉัน~ขาดเป็นรูใหญ่อีกแล้ว"

ฟู่ยวี่รีบออกจากห้องน้ำอย่างสาปแช่งและวิ่งไปที่เตียงของโรงพยาบาลเพื่อแสดงกางเกงในยวี่จิ้นเหวินที่เขาเสียสละอีกครั้ง

ยวี่จิ้นเหวินเหลือบมองเบาๆจากนั้นจึงถอนสายตา "ขาดอีกแล้วเหรอ?"

คำว่า "อีกแล้ว" เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ

"นี่มันตัวที่เท่าไหร่แล้ว ฉันเปลี่ยนไปมากเลยนะ โอเค๊? ! ซูยินมีพิษร้ายจริงๆ ไม่สิ ฉันต้องไปไหว้พระบนภูเขาแล้ว!"

ฟุ่ยวี่รู้สึกไม่ดี "เฮ้ คุณมีตัวใหม่ไหม ขอตัวหนึ่งสิ"

"ในกระเป๋าเดินทาง นายไปหาเอาเอง"

ฟู่ยวี่เปิดออกมาหนึ่งตัวและกำลังจะถอดกางเกง ยวี่จิ้นเหวินไม่ได้เงยหน้าขึ้น "ไปเปลี่ยนในห้องน้ำสิ!"

"ฉันจะเปลี่ยนตรงนี้แล้วมันทำไม ไม่ใช่ว่านายไม่เคยเห็นสักหน่อย"

ยวี่จิ้นเหวินมองขึ้นอย่างเย็นชา

"ก็ได้ ฉันไปเปลี่ยนในห้องน้ำก็ได้"

ฟู่ยวี่ "ตัด" ดูถูกเหยียดหยาม "ยากจนและประณีต"

ทันทีที่ฉันเปลี่ยนเครื่อง โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ฉันรับสาย อืม อ่า อ่า สักพัก "อะไร? ต้องการให้ฉันไปกับคุณที่เหมยซูหลี่ไหม? !"

ทันทีที่เขากรีดร้อง ปลายอีกข้างของโทรศัพท์ก็โทรออก และเขาก็วางสายโดยไม่ให้โอกาสฟู่ยวี่พูด

ฟู่ยวี่กระตุกมุมปากและทรุดตัวลงบนโซฟา "พระเจ้า~ฉันจะตาย——"

ยวี่จิ้นเหวินอดหัวเราะไม่ได้ "ดูเหมือนว่าชะตากรรมนี้จะถูกตัดขาดอย่างต่อเนื่อง คุณสามารถยอมรับชะตากรรมของคุณเถอะ"

เมื่อเห็นท่าทางที่ดูถูกเหยียดหยามของเขา ฟู่ยวี่ก็โกรธเลยกัดฟันและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นคุณกับเสี่ยวซ่งก็ถูกตัดขาด เธอจะไม่ไปประเทศ Y คุณจะไปไหม?"

รอยยิ้มบนใบหน้าของยวี่จิ้นเหวินแคบลง และมือที่ถือหนังสือก็ตามมา

พูดสองคำได้กระชับและรัดกุม