สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 505

ทันทีที่เขาขึ้นไปชั้นบนลั่วอินก็ลากลั่วจวินหังเข้าไปในห้องของพวกเขา

ทันทีที่ประตูปิดลง เธอก็อดไม่ได้ที่จะถาม "เหยียนหยวนเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

หนานหนิงซ่งถอนหายใจเบาๆ "เบาเสียงหน่อย ผนังกันเสียงที่บ้านไม่ดี อย่าให้ลูกสาวได้ยิน"

เขาเปิดประตูและเห็นหนานซ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับหาวแล้วปิดประตูเบาๆ

ลั่วจวินหังพูดเบาๆ "นี่คือสิ่งที่คุณเห็น"

ลั่วอินลดเสียงของเขาและบ่นกับลั่วจวินหัง "เหยียนหยวนชอบเสี่ยวลิ่ว ทำไมแกไม่บอกให้เร็วกว่านี้ เราสูญเสียคนดีแบบนี้ไปได้ยังไง"

"ไม่เป็นไร เขาควรพิจารณาพูดคุยเกี่ยวกับการแต่งงานจริงๆ"

การแสดงออกของลั่วจวินหังราบเรียบ "คุณไม่สามารถแขวนตัวเองบนต้นไม้เช่นเสี่ยวลิ่วเขายอมแพ้ด้วยตัวเองและไม่สามารถตำหนิคนอื่นได้"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วอินและหนานหนิงซ่งไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

คนมักมีความรู้สึกเมื่อเข้ากันได้ แม้ว่าพวกเขาจะชอบเหยียนหยวนพวกเขาได้อยู่กับยวี่จิ้นเหวินมานานกว่าครึ่งปีแล้วและพวกเขาก็ตัดสินใจว่ายวี่จิ้นเหวินเป็นลูกเขยของพวกเขา ไม่มีเหตุผลที่จะมาก่อนมาหลัง แต่คำว่ารัก หนานซ่งเป็นแบบนี้ เช่นเดียวกับพวกเขา

ด้วยการถอนหายใจเล็กน้อย ลั่วอินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "ถ้าอย่างนั้นฉัน หาคนให้เขาต่อไปไหม?"

ลั่วจวินหัง "......."

หนานหนิงซ่ง "......."

แน่นอนว่าเธอยังไม่สามารถหยุดความปรารถนาของคุณลั่วที่จะเป็นแม่สื่อได้

*

การนอนหลับของหนานซ่งสามารถอธิบายได้ทีละอย่าง

ในครึ่งแรกของคืน ค่อนข้างคงที่ แต่ในครึ่งหลังของคืน ก็มีความฝัน

ความฝันของเธอย้อนกลับไปในสมัยอียิปต์โบราณ เธอสวมเสื้อผ้าแบบเดียวกับคลีโอพัตรา ผู้ชายหลายคนกำลังต่อสู้เพื่อเธอ และพวกเขาต้องการให้เธออยู่ในความฝัน ผู้ที่ต่อสู้จนถึงที่สุดเป็นจักรพรรดิและแม่ทัพ สองคนในสนามรบ ต่อสู้กันเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน พายุนองเลือดทุกรูปแบบได้ปะทุขึ้น และในที่สุดจักรพรรดิก็ชนะ

เธอถอดหน้ากากของจักรพรรดิและเห็นใบหน้าของยวี่จิ้นเหวินและนายพลที่ถูกตัดศีรษะคือ..... กู้เหิง

เธอปิดปากของเธอด้วยความสยองขวัญและบ่นกับยวี่จิ้นเหวินด้วยน้ำตา "คุณจะฆ่าเขาได้ยังไง เขาเป็นพี่เขยของฉันนะ! ! !"

ยวี่จิ้นเหวินดูมึนงงมองใบหน้าภายใต้หน้ากากด้วยความประหลาดใจ "เป็นเขาได้ยังไง?"

ด้วยคำถามดังกล่าวหนานซ่งตื่นขึ้น

เธอลุกขึ้นนั่ง ยกมือกุมหน้าผากแล้วหายใจออกแรงๆ รู้สึกว่าความฝันนี้น่ากลัวจริงๆ

หลังจากดื่มน้ำหนึ่งแก้ว เธอลุกขึ้นและเกาหลังของเธอ ดึงรองเท้าแตะของเธอไปที่ห้องน้ำ และนึกถึงความฝันที่เธอมีเมื่อคืนนี้ แต่เธอจำอะไรไม่ได้เลย

ฉันจำได้เพียงว่าในท้ายที่สุดยวี่จิ้นเหวินได้ลักพาตัวเธอกลับไปที่วังของเขา โยนเธอลงบนเตียง จากนั้นจึงถอดเกราะที่เปื้อนเลือดออก และ.......

"ฟึบ" หนานซ่งเกือบจะกลืนยาสีฟันเข้าไปในปากของเธอ ปากของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นมิ้นต์

เธอนี่มันบ้าไปแล้วจริงๆ ผู้คนทำให้ฤดูใบไม้ผลิ~ ความฝันสามารถโรแมนติกและสวยงามได้ ความฝันของเธอจะเปื้อนเลือดได้อย่างไร?

อาจเป็นได้ว่ากู้เหิงอยู่ในความฝันที่น่าสังเวชเกินไป หนานซ่งโทรหาเขาเป็นพิเศษระหว่างทางไปยังหูปินคลับและพูดเบาๆตลอด

กู้เหิงตกใจกับความอ่อนโยนที่หายากของเธอ "บอส ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า?"

"ไม่มีนะ" หนานซ่งพูด "คุณทำทุกอย่างได้ดี ประสิทธิภาพของสาขากำลังเฟื่องฟู และฉันพอใจมากกับความสามารถของคุณ"

"......แน่ใจนะว่าไม่ได้พูดประชด?"

หยาดเหงื่อเย็นของกู้เหิงกำลังจะตก "ทำไมคุณไม่ดุฉัน ฉันไม่คุ้นเคยกับคุณแบบนี้เลย"

"........"

หนานซ่งยืนอยู่ที่ประตู ดูอย่างตั้งใจ ถ่ายภาพฉากนี้ด้วยเลนส์ในดวงตาของเธอ และปิดผนึกไว้ในภาพยนตร์แห่งความทรงจำ

ใครว่าผู้หญิงไม่ชื่นชมผู้หญิง บางครั้งการเกลี้ยกล่อมผู้หญิงก็ถึงตายได้

เกือบจะในทันที หนานซ่งจำขึ้นมาได้

ผู้หญิงในชุดกี่เพ้าชื่อเฮ่อเสี่ยวเหวิน ช่างทำผมของลั่วโยว และภรรยาของหวังผิง

อ้อ ควรจะบอกว่าเป็นอดีตภรรยา

"คุณหนาน ทำไมถึงไม่เข้ามาล่ะ?" หางเสียงของเฮ่อเสี่ยวเหวินมีความพิเศษมาก โดยมีลักษณะทางภาษาหนานเฉิงประกบเป็นภาษาจีนกลาง นุ่มนวลราวกับแมว

อย่างไรก็ตาม เธอบล็อกโจ๋เซวียนไว้ในห้องก่อนหน้านี้ การตบที่ทำให้ผู้คนเรียกเธอ กระทำอย่างเรียบง่ายและรุนแรง และทิ้งความประทับใจลึกๆให้กับหนานซ่ง

หนานซ่งยิ้มเล็กน้อย "ฉันเกรงว่าจะรบกวนการสนทนาของพี่ๆน่ะ"

"ไม่หรอก" ฉีจิงจิงยืนขึ้น ทักทายหนานซ่ง "เชิญประธานหนานนั่งลง รับชาหรือกาแฟดี?"

"ชาค่ะ"

"โอเค" ฉีจิงจิงขอให้พนักงานเสิร์ฟเปิดกาน้ำชาหอมชั้นยอด กลิ่นหอมของชาล้นออกมา และหนานซ่งก็นั่งตรงข้ามเฮ่อเสี่ยวเหวิน

มีถ้วยกาแฟอยู่ข้างหน้าเฮ่อเสี่ยวเหวิน และถ้วยกาแฟก็ยังเปื้อนลิปสติกอยู่

"รู้อยู่แล้วว่าคุณจะมา ก็เลยพาลั่วโยวมาด้วย" หนานซ่งพูด

เฮ่อเสี่ยวเหวินก้มหน้าก้มตาลงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้เห็นตาของลั่วโยว แล้วพูดว่า "ทำไมเราถึงต้องการทอมบอยสำหรับการชุมนุมระหว่างผู้หญิงอย่างเราด้วย? นอกจากนี้ ตอนนี้เธอกำลังอยู่ในช่วงแห่งความรักอันหอมหวาน และฉันไม่ต้องการให้เธอใช้ยาหยอดตากับฉัน 'ค่ายชุมนุมสตรีที่หย่าร้าง' ของเรา เธอมาแล้วมันจะขัดกันหรือเปล่า?"

หนานซ่งและฉีจิงจิงกระตุกปากพร้อมกัน

ค่ายชุมนุมสตรีที่หย่าร้าง?

บ้าอะไร?