สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 624

ได้ยินหลินลู่กับเสิ่นเหยียนมาแล้ว หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินออกไปต้อนรับด้วยกัน

เมื่อออกจากประตู ก็เห็นสาวสวยหน้าเหมือนกวางซิก้ากับชายร่างสูงสง่าราวกับต้นสนเดินเข้ามา

“เป็นพวกนายจริง ๆ ด้วย”

หนานซ่งประหลาดใจอย่างมาก

ปีที่แล้ว เธอไปที่เมืองไป๋ตามคำเชิญของพี่สี่ เพื่อทำการผ่าตัดใหญ่ให้เสิ่นเหยียน จึงได้รู้จักกับหลินลู่

ในหนึ่งปีมานี้ก็คุยกันบ้างครั้งคราว กดถูกใจในทามไลน์กัน ไม่ได้ถือว่าสนิทสนมมาก

แต่เสิ่นเหยียนกับยวี่จิ้นเหวินความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา ทั้งคู่เป็นเพื่อนรบกัน

เมื่อเจอหน้าก็กอดกัน

เสิ่นเหยียนยกกำปั้นชกไหล่ยวี่จิ้นเหวิน “ไอนี่ มีคนสวยแล้ว ลืมเพื่อนเลย”

ยวี่จิ้นเหวินยิ้ม “เหมือนกันแหละ”

หนานซ่งหันหน้าไปมองพวกเขา “นายสองคนไม่ต้องเทียบกันแล้ว เป็นเพื่อนร่วมตายที่เกือบร้ายพอ ๆ กัน”

เสิ่นเหยียนสามารถยืนได้ก็ไม่เลวแล้ว แน่นอนว่าต้องขอบคุณ “ฝีมือการแพทย์ชั้นยอด” ของเธอ ทเป็นความสำเร็จที่ยอดเยี่ยม

ไม่คู่ควรแก่การพูด

“ขี้เถ้า...” เสิ่นเหยียนกระตุกมุมปาก “คนของนายใช้คำได้ค่อนข้างหยาบคายมาก”

“จงพอใจเถอะ”

ยวี่จิ้นเหวินแสดงออกว่าเคยชินนานแล้ว แล้วตบบ่าเสิ่นเหยียน “ไม่ได้เรียกพวกเราว่า ‘คนชั่ว’ ก็ดีมากแล้ว”

เสิ่นเหยียน: “...”

ฉันขอบคุณชาติตระกูลพวกนายมากนะ

หลินลู่ฟังคำล้อเล่นของพวกเขา เพียงแค่ยิ้มอย่างอ่อนโยน ใบหน้าของเธอยังคงสดใสสวยงาม แต่มีความโตขึ้นเล็กน้อย

หนานซ่งเชิญพวกเขาเข้าไป “รีบเข้ามา ทานอาหารเช้ากันแล้วยัง?”

หลินลู่บอกว่าตอนอยู่บนเครื่องบินทานแล้ว เมื่อวานพวกเขามาจากเมืองกั่ง เปลี่ยนเครื่องบินมา

เมื่อเข้าประตู หนานซ่งแนะนำหลินลู่กับเสิ่นเหยียนให้คนในครอบครัว จี้อวิ๋นรู้จักพวกเขาอยู่แล้ว จึงช่วยแนะนำ

ลั่วอินกับหนานหนิงซงเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา แล้วพยักหน้าพร้อมกัน

“หนูคนนี้หน้าตาดีมาก ดูตาโตสวยคู่นี้สิ เหมือนกับกวางเลย”

คุณนายลั่วอินเมื่อได้เจอหลินลู่ก็ชอบเป็นอย่างมาก เธอชอบเด็กที่หน้าตาสวยดูเชื่อฟังแบบนี้ แต่น่าเสียดายที่เกิดคนขวางทาง

หลินลู่ไม่ได้ยินหนานซ่งเรียกว่าแม่ จึงรู้ด้วยจิตใต้สำนึก

แล้วทักทายอย่างสุภาพ “พี่สาวสวัสดีค่ะ”

คุณนายลั่วอินยิ้มตาหยี “สวัสดีจ้ะ”

ชอบ ‘ความสวยผิด ๆ’ แบบนี้

หนานซ่งชินกับความหน้าหนาของแม่ตัวเองนานแล้ว แล้วอธิบายกับหลินลู่ “นั่นไม่ใช่พี่สาวฉัน นั่นแม่ของฉัน”

หลินลู่: “หา?”

เธอตกใจมาก

เธอถึงได้เอ่ยปากขึ้น “พวกเราเห็นข่าวแล้ว ถึงรู้ว่าเธอมีคดีความเกี่ยวกับชีวิตคน จึงคิดว่ามาดูเผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง แต่ตอนที่อยู่บนเครื่องบิน พวกเราได้เจอกับคนคนหนึ่ง ได้ยินอะไรบางอย่าง รู้สึกว่าเรื่องไม่ได้ง่ายอะไรขนาดนั้น น่าจะ...เกี่ยวกับคดี”

หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินคิดไม่ถึงว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อคดีครั้งนี้ รู้สึกตะลึงชั่วคราว

เฉิงเซี่ยนกลับดูออกตั้งนานแล้ว แล้วถามอย่างจริงจัง “พวกคุณเจอใครบนเครื่องบิน? ได้ยินอะไรบ้าง?”

หลินลู่หันหน้าไปมองเฉิงเซี่ยน รู้ว่าเขาคือคนรักของจี้อวิ๋น เป็นทนายความ

“พวกเราเจอสือเป่าหวา เขาเป็นอดีตหัวหน้าแผนกอัญมณีเมืองกั่ง ก่อนที่เครื่องบินจะขึ้นบิน ฉันได้ยินเขาโทรศัพท์ พูดคุยเกี่ยวกับกองทุนการศึกษาและการโอนเงิน ตอนนั้นแค่เพียงประหลาดใจ ฉันคิดว่าเขากำลังประสบความล้มเหลวในการลงทุนและวิกฤตการณ์ทางการเงิน จะมีเงินไปลงทุนในกองทุนการศึกษาอะไรได้? ภายหลัง...”

หลินลู่มองไปทางเสิ่นเหยียน เสิ่นเหยียนพูดต่อ “ฉันหูดี ได้ยินในโทรศัพท์พูดถึงชื่อ ‘เฉียนเจิ่งเหวย’ ในตอนที่กำลังรู้สึกว่าคุ้นหู ก็ได้ยินชื่อ ‘เมียวเจียง’ ก็นึกถึงผู้ตายในคดีครั้งนี้ จากนั้นฉันก็ได้ยินชื่อของ ‘ซ่งซี’W

“ใช่ ฉันก็ได้ยินว่า ‘ซ่งซี’ ในตอนนั้นพวกเราก็รู้แล้วว่าเรื่องไม่ธรรมดา”

หลินลู่พูด: “ซ่งซีเป็นคนมีชื่อเสียงของเมืองกั่ง หรือจะพูดก็คือเป็นคนดังในแวดวงสังคมเมืองกั่ง ฉันเคยคุยกับเธอ แม้กระทั่งเธออยากจะเป็นเพื่อนสนิทกับฉัน เป็นมิตรกับฉันอยู่ช่วงหนึ่ง คุณแม่ของฉันบอกให้ฉันอยู่ห่างจากเธอหน่อย บอกว่าเธอมีชื่อเสียงไม่ดี กลัวฉันจะเลียนแบบ ตอนแรกฉันคิดว่ามันเป็นอคติทางโลก แต่เมื่อได้ใกล้ชิด ฉันพบว่าคนคนนี้มีฝีมือมาก ลึกเกินกว่าจะคาดเดา ฉันมองเธอไม่ออก รู้สึกเป็นสนามแม่เหล็กไม่เข้ากัน ภายหลังก็ค่อย ๆ ห่างออกมา”

หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินฟังด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แล้วมองตากัน

ยวี่จิ้นเหวินพูด: “พวกเราก็เพิ่งสืบพบเส้นทางนี้ของซ่งซี รู้ว่าเธอมีความสัมพันธ์กับสือเป่าหวา”

“ไม่ใช่แค่สือเป่าหวา”

เสิ่นเหยียนสีหน้าเย็นชา แล้วพูดขึ้น “เมื่อตอนฉันอยู่ในภารกิจนอกเครื่องแบบในประเทศ T เคยเจอซ่งซี เธอเป็นชู้ของเฉียวเหลิ่ง”

เหมือนกับไม่ได้ยินชื่อ ‘เฉียวเหลิ่ง’ มานานมากแล้ว หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินได้ยินดังนี้ก็ตาโต

จู่ ๆ ภาพเปลวไฟสีดำนั่นบนชุดเทควันโดของซีฝานก็แวบผ่านในหัวของหนานซ่ง

เธอเคยเห็นบนตัวของเฉียวเหลิ่ง