สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 717

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินไปหายวี่จิ่นเฉิงโดยเฉพาะเพื่อถามเขาเกี่ยวกับหวังผิงก่อน แต่ยวี่จิ่นเฉิงก็ปิดปากเงียบไม่ยอมเปิดเผยอะไรเลย งานรักษาความลับทำได้ดีมาก แต่วันนี้เขาริเริ่มที่จะพูดถึงมันต่อหน้าของพวกเขาและมีการเปิดเผยข้อมูลมากมาย

ตอนนี้หนานซ่งเข้าใจบุคลิกของน้าหลานอวี้แล้ว เขาเป็นคนเก็บตัวและระมัดระวัง ยกเว้นคนของเขา เขาจะไม่พูดถึงเรื่องส่วนตัวของเขากับคนอื่นโดยไม่ตั้งใจ ลุงยวี่จิ่นเฉิงไม่ใช่คนที่ชอบนินทา แต่เขารู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหลานอวี้และเฮ่อเสี่ยวเหวิน

จะบอกว่าสองคนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัว พวกเขาคงไม่เชื่อถ้าพวกเขาถูกฆ่าตายตอนนี้!

"คุณลุง" ยวี่จิ้นเหวินมองไปที่ยวี่จิ่นเฉิงและพูดอย่างเคร่งขรึม "ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับหวังผิงคืออะไร?"

ยวี่จิ่นเฉิงเงยหน้าขึ้นมองเขา รอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สง่างามและตรงไปตรงมาของเขา "หวังผิง? ตอนนี้คุณกับเสี่ยวซ่งแต่งงานกันแล้ว ไม่เหมาะสมหรือไม่ที่จะเรียกเขาด้วยชื่อจริง เกิดอะไรขึ้น ควรเรียกคุณว่า 'น้า' ไหม?"

"!"

การแสดงออกของยวี่จิ้นเหวินและหนานซ่งเปลี่ยนไปและหัวใจของพวกเขาก็ตกตะลึง

"คุณรู้ทันทุกอย่างจริงๆ!"

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้ว "ครั้งก่อนเราก็ถามคุณ แต่คุณไม่บอกอะไรเราเลย"

เขาในน้ำเสียงมีความขุ่นเคืองเล็กน้อย

ยวี่จิ่นเฉิงยิ้มอย่างสงบและพูดว่า "ไม่บอกพวกเธอ ก็รู้อยู่แล้วว่าพวกเธอก็รู้ และฉันไม่แนะนำอะไรให้คุณเลย ให้คุณไปถามเขาตรงๆ เคล็ดลับนี้ใช้ได้หรือไม่? มันตรงไปตรงมาและยุ่งยากน้อยกว่าไฟล์ที่ฉันโอนให้คุณ"

"........" หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินพูดไม่ออกจริงๆ

หลังจากเงียบไปนาน ยวี่จิ้นเหวินก็ยังโกรธอยู่เล็กน้อย "คุณเป็นจิ้งจอกเฒ่าจริงๆ!"

ยวี่จิ่นเฉิงกำลังกินเนื้อแกะ ลืมตาขึ้นหลังจากได้ยินสิ่งนี้ และพูดว่า "คุณสามารถเรียกฉันว่า 'จิ้งจอก' ได้ แต่คุณไม่สามารถเรียกฉันว่า 'เฒ่า' ได้ ระวังคำพูดของคุณให้ดี"

ยวี่จิ้นเหวินทำหน้าบูดบึ้งและคิดว่า: มันคือจิ้งจอกเฒ่า แก่ แก่ แก่!

แต่ศักดิ์ศรีของคุณลุงยังคงอยู่ เขาแค่กล้าใส่ร้ายในใจ ไม่กล้าอวดดีต่อหน้าเขา

หนานซ่งเต็มไปด้วยคำถาม "ถ้าอย่างนั้นคุณเล่าเรื่องน้าหลานอวี้ให้เราฟังได้ไหม? ตัวอย่างเช่น เขากลายเป็นหวังผิงได้ยังไง?"

ยวี่จิ่นเฉิงจิบน้ำพลัมเปรี้ยวแล้วถามว่า "เขาไม่ได้บอกพวกคุณเหรอ?"

"ไม่" หนานซ่งพูด "พูดนิดหน่อย แต่ไม่หมด เรารู้แค่ว่าเขาอยู่เฉยๆในตงเจิ้นมาหลายปีแล้ว แต่เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เสี่ยวเหวินบอกว่าน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น ฉันเดาว่าเขาคงได้รับความทุกข์ทรมานมากมายในตงเจิ้น ก่อนที่จะหลบหนีออกจากที่นั่นได้ในที่สุด"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ยวี่จิ่นเฉิงถอนหายใจเบาๆ "ใช่เขาได้รับความทุกข์ทรมานมาก เรียกว่าเป็นทุกข์ไม่ได้อีกต่อไป อาชญากรรมที่เขาได้รับคือเกินกว่าความเป็นมนุษย์มาก เมื่อคุณเห็นใบหน้าของเขา การทำศัลยกรรมตกแต่ง 10 ครั้งจึงจะเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ การทำศัลยกรรม 10 ครั้ง เทียบเท่ากับการตัดเนื้อและกระดูก 10 ครั้ง ไม่ต้องพูดถึงอาการบาดเจ็บและการทรมานทางจิตใจ นับเป็นปาฏิหาริย์ที่มีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้"

เมื่อหนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของพวกเขาดูน่าเกรงขาม

พวกเขารู้ว่าหลานอวี้เคยทำศัลยกรรมมาแล้ว แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเขาทำมาหลายครั้งขนาดนี้!

หลานอวี้ทำเช่นนี้มาสิบปีแล้ว

ยวี่จิ่นเฉิงพูดต่อ "สิบปีที่แล้ว ฉันไปตงเจิ้นในฐานะผู้บัญชาการพิเศษ และจุดประสงค์ก็คือเพื่อวางคนของฉันที่นั่น ตงเจิ้นผสมปนเปกัน แต่การคัดเลือกบุคลากรนั้นระมัดระวังมาก เนื่องจากคนส่วนใหญ่ในตงเจิ้นอาศัยอยู่ที่นั่นมาตั้งแต่เด็ก และพวกเขารู้จักกันดี จึงเป็นเรื่องยากเกินไปที่จะจัดให้มีคนแปลกหน้าเข้ามา เราส่งผู้ให้ข้อมูลไปสามคนไปกลับมา พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตอย่างกะทันหัน และต่อมาไม่กล้าเสี่ยงง่ายๆ ในเวลานี้หลานอวี้ติดต่อฉัน เขาทำข้อตกลงกับฉัน เขาช่วยฉันทำลายตงเจิ้นและฉันต้องการช่วยเขาหลบหนี"

หนานซ่งถามอย่างเร่งรีบ "แล้วยังไงต่อ?"

"แล้วมันก็ล้มเหลว มีอุบัติเหตุในแผน เผ่าตงเจิ้นไม่ได้ถูกทำลาย หลานอวี้ตัดสินใจที่จะเผาหยกและหินทั้งหมดและทำลายเผ่าล้านของตัวเองก่อน เราใช้ความพยายามอย่างมากในการช่วยชีวิตเขา และเสียสละผู้คนจำนวนมาก"

เมื่อคิดถึงอดีตที่น่าเศร้า ยวี่จิ่นเฉิงดื่มซุปลูกพลัมเปรี้ยวในอึกเดียวและดื่มไวน์รสขม "หลังจากตื่นขึ้น หลานอวี้พูดว่าเขาต้องการกำจัดตัวตนของเขาในฐานะงูสีฟ้าและกลายเป็นคนของเรา ต่อมาเขายังคงลึกเข้าไปในดินแดนของเซียวเอินได้ทำลายป้อมปราการมากมายและฉันไม่รู้ว่าฉันหนีออกมาได้กี่ครั้ง จนกระทั่งเฉียวเหลิ่งปรากฏตัว เฉียวเหลิ่งก็ใช้หวังผิงเพื่อช่วยเขาหลบหนี เกิดอุบัติเหตุระหว่างทางไปสนามบินโดยไม่คาดคิด และอาจิ้นเกือบเสียชีวิต ตอนนี้ฉันคิดเกี่ยวกับมันแล้ว ฉันก็รู้สึกสยอง"

หนานซ่งรู้สึกเสียใจ แต่ทำไมเธอถึงไม่กลัว?

ยวี่จิ้นเหวินจับมือหนานซ่งและพูดกับยวี่จิ่นเฉิง "งั้นคุณลุงก็ไม่ต้องถึงพูดถึงเรื่องนั้นอีก"

ยวี่จิ่นเฉิงพยักหน้า

"แล้วต่อมาล่ะ? แล้วหวังผิงคนก่อนล่ะ หายไปไหน?"

ยวี่จิ่นเฉิงพูดว่า "หวังผิงคนเดิมเขาเป็นคนฉวยโอกาสทั่วไปและเคยใช้กำลังทหารหลายครั้งเมื่อยังเด็ก แต่ภายหลังเขาหมกมุ่นอยู่กับชื่อเสียงและโชคลาภ จิตใจของเขาหมกมุ่นอยู่กับการเลื่อนตำแหน่ง และการมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง ภูมิหลังของเขาไม่แข็งแกร่ง เขาแต่งงานมาแล้ว 3 ครั้ง อาศัยเงาของภรรยาและครอบครัวของสามีปีนขึ้นที่นั่งในตำแหน่งผู้กำกับอย่างราบรื่น การแต่งงานครั้งที่สามนี้เกิดขึ้นกับเฮ่อเสี่ยวเหวิน เมื่อเกิดเหตุขึ้น เขากลืนปืนและฆ่าตัวตาย หลังจากที่หลานอวี้ยอมรับตัวตนของเขา เขาได้ฟ้องหย่าจากตระกูลเฮ่อ แต่ตอนนี้ อย่างที่คุณรู้เขาควรจะตกหลุมรักลูกสาวของตระกูลเฮ่อแล้ว และทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง"

หนานซ่งใจเต้นแรง แล้วเสี่ยวเหวินยังเป็นรักแรกของน้าอยู่หรือเปล่า?