สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 802

มันเหมือนกับที่ผู้สอบไปสอบโดยไม่ได้ทบทวน สิ่งที่กลัวมากที่สุดคือช่วงเวลาที่คะแนนออกมา ทันทีที่เครื่องจักรดังขึ้น หนานซ่ง เฮ่อเซินและเฉวียนเยี่ยเชียนหัวใจเต้นแรงในทันที ไม่รู้ว่าตัวเองจะสอบออกมาคะแนนยังไง...ส่วนไป๋ลู่ยวี่ไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลยสักนิด

เขารู้ว่าวันนี้ตัวเองสอบไม่ผ่านแน่นอน!

คะแนนจะเป็นยังไงก็แล้วแต่

คะแนนออกมาจะช้าหรือเร็วก็ต้องได้เห็น ยื่นหัวออกไปก็โดนแทง หดหัวก็โดนแทง

หนานซ่งสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ บอกตัวเองว่าตายก่อนก็ได้ไปผุดไปเกิดก่อน เธอโน้มตัวเข้าไปเหลือบมองผลคะแนนทดสอบ

“นายเค ของฉันกี่คะแนน?”

นายเคเงียบขรึมแล้วเหลือบมองเธอ จากนั้นก็ยื่นผลคะแนนทดสอบให้เธอ

หนานซ่งรับมาดู รู้สึกเหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ

เดิมทีเธอยังแอบดีใจ คิดว่าตัวเองสามารถรักษา 8 คะแนนไว้ได้ แต่คิดไม่ถึงว่าคะแนนจะแค่...7.6 เท่านั้น

จบเห่แล้ว!

ในตอนนี้ความหวังพังทลายหมดแล้ว

เฮ่อเซินกับเฉวียนเยี่ยเชียนก็ได้รับผลคะแนนเช่นเดียวกัน เฮ่อเซินคะแนน 7.6 เหมือนกับหนานซ่ง รักษาคะแนนของเขาก่อนหน้านี้ไว้ได้

เฉวียนเยี่ยเชียนดีกว่าทั้งสองนิดหน่อย 7.8 คะแนน แต่ก็ไม่ถึง 8 คะแนน เขาสีหน้าแย่ในทันที

เชี่ย!

ตอนที่เขาออกจากบ้าน ลั่วโยวยังพนันกับเขา พูดว่าเขาไม่ถึง 8 คะแนนแน่นอน เขาไม่ยอมแพ้ ผลปรากฏว่านี่มันตบหน้าตัวเองชัด ๆ

นี่ถ้ากลับบ้านไปไม่รู้ว่าจะถูกเธอหัวเราะเยาะยังไง

เรื่องที่โดนภรรยาหัวเราะเยาะเรื่องเล็ก ด้านพี่ใหญ่ไม่รู้จะอธิบายยังไง...

ไม่เทียบกับเฮ่อเซินที่ไม่ลุกลี้ลุกลน เฉวียนเยี่ยเชียนกับหนานซ่งมองตากัน รู้สึกหัวอกเดียวกัน ทั้งสองเหลือบมองแม่ที่ยังทรมานไป๋ลู่ยวี่อยู่ แล้วถอนหายใจพร้อมกัน จากนั้นพวกเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ส่งผลคะแนนให้พี่ใหญ่ด้วยตัวเอง

“ฉันส่งก่อนแล้วกัน”

เฮ่อเซินพูด “เห็นคะแนนของฉัน พี่ใหญ่อาจจะยังไม่โมโหเท่าไหร่”

หนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียนเงยหน้ามองเฮ่อเซิน จากนั้นก็พากันพยักหน้า

เฮ่อเซินยิ้มอย่างอ่อนโยน ราวกับแบกรับภาระอันสำคัญยิ่ง ส่งคะแนนสอบเข้าในกลุ่มพี่น้อง

แล้วกล่าวถึงพี่ใหญ่

เป็นไปอย่างที่คิด ลั่วจวินหังเห็นคะแนนของน้องสาม ถือว่าพึงพอใจอยู่ เขาตอบข้อความ: [รักษาคะแนนไว้ได้ไม่เลว]

ถูกพี่ใหญ่ชม เฮ่อเซินดีใจเป็นอย่างมาก

เขายิ้มออกมา จากนั้นก็เห็นสีหน้าหมดอาลัยตายอยากของหนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียน

“พวกนายรีบส่งไปเถอะ ถ้าให้พี่ใหญ่เป็นฝ่ายถามก่อน งั้นก็จะยิ่ง...”

เขายังพูดไม่ทันจบ ลั่วจวินหังก็ @น้องสอง @น้องหก ในกลุ่ม [พวกนายล่ะ?]

หนานซ่งกดส่งออกไปอย่างมือสั่น

เฉวียนเยี่ยเชียนก็ไม่กล้าชักช้า รีบส่งคะแนนของตัวเองเข้าในกลุ่ม

จู่ ๆ ในกลุ่มก็เข้าสู่ความเงียบงำ

สิ่งที่น่ากลัวกว่าความตายก็คือ...การรอความตาย

หนานซ่งถือโทรศัพท์ด้วยความประหม่า ขนลุกซู่ เธอรู้ว่าคะแนนการทดสอบนี้ไม่ว่ายังไงก็ไม่ผ่านเกณฑ์ของพี่ใหญ่ เธอยังจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งเพราะว่าพนันเรื่องอะไรสักอย่างกับพี่ใหญ่ ไม่ตั้งใจทำการทดสอบ คะแนนลดลงต่ำกว่า 7 คะแนน ในตอนที่เธอได้รับผลคะแนน พี่ใหญ่หน้าตาบูดบึ้ง ไม่ฟังเธออธิบายใด ๆ ทั้งสิ้น ผลักเธอเข้ามุมแล้วซ้อมเธอไปยกหนึ่ง

เขาตีจริง ๆ! ไม่ได้ออมมือสักนิด!

เธอนอนซมอยู่บนเตียงสามวัน ก้นเพิ่งหายบวม ก็ถูกพี่ใหญ่ลากไปที่สนามฝึกเริ่มการฝึกอันโหดร้าย

การฝึกที่โหดร้ายครั้งนั้นยาวนานถึงเจ็ดวันจนเธอแทบจะอ้วก หลังจากนั้นหนึ่งเดือนเมื่อเธอได้ยินเสียงพี่ใหญ่ก็ใจสั่นไปหมด

ตอนที่พี่ใหญ่กลายเป็นปีศาจ ไม่เห็นใจกันเลยสักนิด

ไม่ตามใจใครทั้งนั้น!

เธอถือว่าดีหน่อย พี่สองแย่ยิ่งกว่า

“อย่าเตะผม ผมทำ ผมทำแล้วก็ได้ ไอหยา...”

เฮ้อ

หนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียนมองไปทางไป๋ลู่ยวี่อย่างสงสาร ไม่ว่ายังไง เทียบกับพวกไก่อ่อน พวกเขาก็ถือว่าเก่งอยู่

อย่างน้อยก็ผ่านเกณฑ์นะ แถมมากกว่า 7 คะแนน...

ยังไงก็ตามการปลอบใจตัวเองแบบนี้ก็อยู่ได้ไม่นาน หลังจากที่นายเคกลับมาพร้อมโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือ ทั้งสองก็ตัวเกร็งไปหมด

พวกเขาสีหน้าเป็นกังวลมองไปที่เขา

เดิมทีนึกว่าพี่ใหญ่จะเริ่มการด่าทอจากทางไกล คิดไม่ถึงว่านายเคจะวางสายโทรศัพท์ แล้วพูดกับพวกเขา “คุณชายใหญ่สั่งมาว่า ภายในหนึ่งเดือนให้พวกคุณทำคะแนน 8.3 ขึ้นไป ขาด 0.1 คะแนน ถูกตีหนึ่งร้อยครั้ง เขาจะกลับมาตีด้วยตัวเองครับ”

“...”

หนึ่งเดือน? 8.3 คะแนนขึ้นไป?

พี่ใหญ่บ้าไปแล้วเหรอ?!

นี่เป็นภารกิจที่ไม่สามารถทำสำเร็จได้ ถึงจะทำสำเร็จ...หนึ่งเดือนข้างหน้า หนานซ่งรู้สึกว่าเธอไม่ต้องคิดถึงเรื่องนอนอีกต่อไป

เฉวียนเยี่ยเชียนก็สีหน้าเศร้าหมอง เขายังคิดที่อยากจะไปเที่ยวเล่นกับโยวโยว ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

หนานซ่งไม่ยอมแพ้ “ฉันไม่เชื่อ หลายปีผ่านไป ร่างกายของพี่ใหญ่จะสามารถรักษาประสิทธิภาพไว้ได้ เขาต้องลดลงต่ำกว่า 9 คะแนนแน่นอน”

เฉวียนเยี่ยเชียนไม่พูดอะไร แต่เขาก็คิดแบบนี้เหมือนกัน

ไม่รอให้นายเคตอบ ลั่วอินที่ทรมานไป๋ลู่ยวี่เสร็จเดินกลับมาด้วยใบหน้าที่เย็นชา “พวกเธอขี้เกียจยังกับหนอน คิดว่าทุกคนจะขี้เกียจเหมือนพวกเธอเหรอ? นายเค ให้พวกเขาดูคะแนนการทดสอบของพี่ใหญ่ ทิ่มตาพวกหนอนขี้เกียจให้บอด”

นายเคตอบรับ แสดงผลการทดสอบของลั่วจวินหังให้พวกเขาดู

เมื่อได้เห็น หนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียนอดถลึงตาโตไม่ได้

นี่มัน...แน่ใจว่าเป็นคน?