สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 825

ซ่งซีได้รับข่าวทันทีหลังจากหนานซ่งและพรรคพวกพักเข้าที่โรงแรมนานาชาติ

“ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับตระกูลหลิน ที่ใช้เงินจัดการ”

ซ่งซีจ้องตาเธอในกระจกมุมตาของเธอโค้งเล็กน้อยเพิ่มเสน่ห์กับดวงตาดังหงส์ เธอถามลูกน้องเธอด้วยเสียงที่เย็นชาว่า "ใครมากับ หนานซ่ง นอกจาก ยวี่จิ้นเหวิน?"

ลูกน้องเธอส่งรูปถ่ายที่พวกเขาถ่ายไว้แล้วกล่าวว่า "ยังมีหลานสาวเธอและ ฟู่ยวี่ คุณชายตระกูลฟู่แห่งเมืองหรง "

“พวกเขาเองหรือ”

มุมริมฝีปากของ ซ่งซีโค้งเล็กน้อย "มากันแค่นี้หรือ คิดว่าจะจัดการพวกเขาทั้งหมดในครั้งเดียว"

หลังจากทาอายไลเนอร์แล้ว ซ่งซีก็ดึงคิ้วของเธอขึ้นอีกครั้ง

“นั่นคุณชายฟู่มีชื่อเสียงเรื่องสาวๆหรือคาสโนว่าตัวพ่อ คิดว่าฉันเป็นแบบที่เขาชอบไหม”

ลูกน้องชมเชย: “พี่ซี คุณสวยมากราวกับดอกไม้ ผู้ชายคนไหนต่างก็อยากก้มตัวอยู่ใต้กระโปรงทับทิมของคุณ”

"จริงหรือ?"

ซ่งซีขึ้นเสียงและแหย่ไปที่สายกางเกงของเขา “แล้วเธอล่ะ อยู่กับฉันมานานขนาดนี้ทำไมยังนิ่งเงียบอยู่แบบนี้”

ร่างกายทั้งร่างแน่นขึ้น และจู่ๆ ก็เงยหน้าขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว “คือผม...”

เมื่อเห็นเจตนาอาฆ่าในดวงตาของซงซี “ผมไม่มีความรู้สึกต่อผู้หญิง ผมชอบผู้ชาย!”

ซ่งซีฟัง ตกตะลึง แล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเธอ

"จริงหรือ?"

ลูกน้องเธอก้มหัวลง เช็ดมือด้วยทิชชูเปียก แล้วโยนมันไปที่เท้าของเขา "เอาละ ภารกิจของคืนนี้ ไปจัดการให้มันสำเร็จ"

ลูกน้องเงยหน้าขึ้นทันที และหยาดเหงื่อเย็นเยียบหยดลงบนหน้าผากของเขา "...ได้ครับ"

***

ที่เมืองกั่งร้อนกว่า เมืองหนานและเมืองหรง ซูยินมีเหงื่อไหลออกมาทันทีที่เธอลงจากเครื่อง

ทันทีที่เธอเข้าไปในห้องเธอก็เข้าไปในห้องเพื่ออาบน้ำ ฟู่ยวี่ก็เหมือนกัน

เขาถอดเสื้อสเวตเตอร์หนาๆ ออกแล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อสเวตเตอร์กางเกงขายาว รอพาซูยินทานอาหารเย็นที่ชั้นล่างหลังอาบน้ำเสร็จ

ไม่รู้เป็นเพราะอะไร เพราะอยู่กับเด็กสาวๆนานๆ ร่างกายและจิตใจก็จะอ่อนวัยลง ดึงผมหน้ากระจกสูงจากพื้นจรดเพดาน 2 ครั้ง ชื่นชมความงามของเขาว่ายิ่งโตยิ่งหล่อ

ซูยินยังกังวลว่าถ้าผ่านไปสองปีเขาคงเคี้ยวเขาไม่ไหวเป็นแน่!

เขาต้องทำให้เขาเคี้ยวเธอได้ตลอดเวลา

หลังจากเดินออกจากห้อง ฟู่ยวี่ก็กระโดดขึ้นไปบนโซฟาโดยหันหน้าไปทางห้องของซูยินรอให้ความงามออกมาจากอ่างอาบน้ำ

ถึงแม้จะห้ามกินแต่ไม่ได้ห้ามดู!

ผู้หญิงมัดจะอาบน้ำนาน ซูยินถือว่าอาบเร็ว ปกติใช้เวลา 15 นาทีหรือไม่เกิน 20 นาทีก็เสร็จ วันนี้ครึ่งชั่วโมงยังไม่ออกมา ฟู่ยวี่เหนื่อยมาก แล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรไปข้างห้องส่งเสียงบี๊บสองสามครั้ง

ข้อความที่ส่งออกไป เหมือนหินจมลงไปในทะเล

ยวี่จิ้นเหวินและ หนานซ่ง ไม่ตอบเขา

ไม่ใช่ว่าทำอะไรกันอยู่หรอก... เพิ่มจะลงเครื่องได้ไม่นานพอมาถึงโรงแรมก็!

เจ้าปลาแห้งนี่อุกอาจจริงๆ

ผู้ชายหิวโหยไม่กลัวเหนื่อย ฟู่ยวี่รู้สึกอิจฉาริษยาและเกลียดชังยวี่จิ้นเหวิน!

ขณะที่พึมพำอย่างลับๆ ประตูห้องตรงข้ามก็เปิดออก และฟู่ยวี่ก็เงยหน้าขึ้นทันที

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาเห็นไม่ใช่รูปลักษณ์ของซูยินที่เดินออกมาในชุดคลุมอาบน้ำที่มีผมที่เปียก เขากลับเห็นเธอที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย

เธอไม่เพียงแต่แต่งหน้าเท่านั้น แต่เธอยังเปลี่ยนเป็นกระโปรงตัวเล็กอีกด้วย

เธอจิบลิปสติกในกระจก “ถ้าคุณไม่พาฉันไป ฉันจะไปเอง”

ฟู่ยวี่: "..."

เขาสงสัยอย่างจริงจังว่าเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้กำลังเล่นกับเขาอยู่ บัดนี้ เด็กหญิงตัวน้อยจะแก้แค้นเขาอย่างไร

เราจะอยู่กันอย่างสันติแบบมิตรภาพได้ไหม?

ฟู่ยวี่ไม่สามารถที่จะรุกรานหมอเสี่ยวซูได้เพราะกลัวว่าเธอจะปฏิบัติต่อเขาและบังคับเขา "ดื่มยา" สิ่งที่น่ากลัวคือการตายทั้งเป็น

“ได้ ๆๆๆ” เขาวางใจไม่ได้ที่จะปล่อยเธอไปโดยลำพัง เขาทำได้เพียงสละชีวิตเพื่อไปกับเด็กสาวตัวเล็ก ๆ และประนีประนอม: “ผมจะพาคุณไปที่นั่น”

ถ้าเขาไปงานปาร์ตี้ด้วยชุดนี้ มันไม่ดีแน่นอน ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่ห้องของเขาและเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว

ราวกับว่าเขาต้องการสวมชุดคู่กับซูยินโดยตั้งใจ เขาเปลี่ยนเป็นชุดสูทลำลองสีน้ำเงินที่เรียงรายไปด้วยเสื้อกั๊กคอวีสีขาวที่ดูหรูหราและสร้อยคอเพชรสีเงินที่คอของเขา ลุงกลายเป็นชายเท่ ทั้งเจ้าชู้และดูเจ้าเล่ห์

ซูยินมองไปที่เขาแล้วเดินไปหาด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย แอบถอนหายใจในใจของเธอไม่ได้ ไม่น่าแปลกใจที่ผึ้งและผีเสื้อจะสนใจมันมาก

เมื่อเขาเติบโตขึ้นมาเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าพระเจ้าส่งเขามาทำร้ายโลก

ฟู่ยวี่ไม่รู้สึกถึงอันตรายที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเขาเดินไปข้างหน้า กำมือแน่นเป็นกำปั้นแล้วยื่นไปตรงหน้า

“ เป่าไปที่มันทีหนึ่ง” เขาพูด

ซูยิน: "ไม่เอา"

ฟู่ยวี่กล่าว "เพียงแค่เป่ามัน พี่จะเล่นมายากลให้ดู"

ซูยินไม่เต็มใจร่วมมือกับพฤติกรรมแบบเด็กๆของเขาและเป่าตรงหมัดของเขา ฟู่ยวี่เปิดมือของเขาออก

มือที่เรียวและกว้างยื่นออกไปต่อหน้าเธอ และมีต่างหูเพชรสองเม็ดวางบนฝ่ามือซึ่งดูเหมือนดวงดาว

“มอบให้คุณ” ดวงตาสีพีชของ ฟู่ยวี่ถูกย้อมด้วยรอยยิ้มภายใต้แสงไฟ “ดวงดาวเป็นตัวแทนหัวใจผม”