หนานซ่งโทรหาซูรุ่ยเดิมทีอยากส่งซูยินกลับไป แต่ซูยินกลับแจ้งพ่อเธอก่อนหน้านั้นแล้ว
เด็กสมัยนี้หักเรียนรู้เรื่องแย่ๆ เป็นแล้ว เธอรู้วิธีวางแผนล่วงหน้า และรู้จัดใช้กลยุทธ์สร้างความสับสน
หนานซ่ง มองไปที่ ซูยิน "มากับฉัน"
ซูยินดูวิตกกังวลและมองไปที่ฟู่ยวี่เหมือนต้องการจะสื่ออะไร แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ได้แต่มองตามหนานซ่งพาซูยินไป เขารู้สึกประหม่าแทนซูยิน ได้แต่โบกมือไปทางยวี่จิ้นเหวิน
ยวี่จิ้นเหวินรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เขากับพูดว่า "ไม่เข้าใจ"
ฟู่ยวี่: "..."
เขาจ้องไปที่ ยวี่จิ้นเหวินและทำท่าทางขยำมือไปมา ในความหมายคือ: ถ้าภรรยานายกล้าที่จะทุบตีว่าที่ภรรยาของเขา เขาจะทุบตีเขาคืน!
…..
แน่นอนว่าหนานซ่งไม่สามารถเอาชนะซูยินได้
เด็กโตแล้ว ไม่ใช่ตอนที่เธอยังเด็ก เธอมีเกียรติ เหตุผลที่เธอพาซูยินเข้ามาในห้องคือต้องการรักษาเกียรติของเธอ
เธอไม่ต้องการสอนเธอต่อหน้าผู้คน แม้แต่ต่อหน้า ยวี่จิ้นเหวินและฟู่ยวี่
แต่ซูยินไม่ต้องการเกียรติใดๆ เธอกอดแขนของหนานซ่งทันทีที่เธอเข้าไปในประตูและขอร้อง "คุณอาค่ะ หนูขอร้อง ให้หนูอยู่ต่อเถอะ"
“เธอทำงานเกี่ยวกับพ่อของเธอเสร็จแล้ว ถ้าฉันไม่ให้เธออยู่ เธอก็อยู่ต่อไม่ได้ อย่ามาใช้วิธีแบบนี้กับฉัน”
เมื่อมองดูเด็กที่เลี้ยงดูตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เธอรู้ได้ทันทีที่เวลาที่เธอทำหน้าบึ้งแล้วต้องการทำอะไรต่อ หนานซ่งรีบตะโกนว่า "ปล่อย"
ซูยินปล่อยมือของเธออย่างเขินอาย แต่เธอก็รู้ด้วยว่าอาเธอไม่มีทางขับไล่เธอกลับไป
หนานซ่งนั่งบนโซฟา บีบคางของซูยิน และมองดูแผลที่แก้มของเธอใกล้ๆ แม้ว่าอาการบวมจะลดลงมาก แต่บอดี้การ์ดก็ลงมือแรงเกินไปจนเป็นรอยนิ้วมือพิมพ์อยู่บนใบหน้าของเขา หนานซ่งมองไปด้วยดวงตาที่ดูหนักอึ้ง ซูยินโตขึ้นมาก พวกเขาไม่กล้าแม้แต่แตะใบหน้าของเธอ
คนนอกยิ่งไม่ต้องพูดถึง!
“ยังเจ็บอยู่ไหม” เธอถาม
ซูยินส่ายหัวเมื่อสังเกตเห็นความกังวลจากท่าทางที่สงบของอาเธอ "หนูได้กินยาลดอาการบวมแล้ว พรุ่งนี้ก็คงดีขึ้น"
เธอเสริมว่า “ไม่เป็นปัญหาต่อการเป็นเพื่อนเจ้าสาวของน้าลู่แน่นอน”
ซูยินยังเด็ก และเธอมีลุงป้าน้าอามากมาย บางครั้งเธอไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร เธอจึงรู้สับสนและอารมณ์เสีย
หนานซ่งมองดูเธอ “เธอยังอยากจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวอยู่อีกหรือ”
“รับปากเขาไว้แล้ว
รับปากไวแล้วก็ต้องทำ "
ซูยินยังได้รับอิทธิพลจากหนานซ่งในทุกด้านของชีวิต พ่อของเขาเป็นคนสมถะแม้ว่าเหมยซูหลี่จะมีกฎเกณฑ์มากมาย เมื่อเทียบกับโลกภายนอก เมื่อตอนที่ทุกคนรวมตัวกันทุกคนจะเป็นตัวของตัวเองและค่อนข้างผ่อนคลายไม่มีการวางอุบายใดๆ และเธอก็ได้พัฒนาบุคลิกที่ไร้เดียงสาของเธอด้วย แต่เมื่อเธอโตขึ้นและค่อยๆ เริ่มเข้าสู่โลกภายนอก
เธอก็เข้าใจหลักการในการติดต่อสื่อสารกับผู้คน
หนานซ่ง มองไปที่ ซูยิน ด้วยความรู้สึกว่า "สาวคนหนึ่งที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นในครอบครัว" เด็กคนนี้โตขึ้นจริงๆ และค่อยๆ มีความคิดเป็นของตัวเอง
“เอาเถอะ แล้วแต่เธอ ไม่ว่ายังไงต้องมีสักวันที่มันพลาดบ้าง”
ซูยินฟังเสียงของอาของเธออย่างอ้างว้างเล็กน้อย หัวใจของเธอแข็งค้าง ดวงตาของเธอเป็นประกายเล็กน้อย "คุณอา คุณกับอาเขย..."
“เธอคิดไปถึงไหนแล้ว เรายังเหมือนเดิม”
หนานซ่งเอนหลังพิงเก้าอี้ ท่าทางขี้เกียจเล็กน้อย “ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ตอนนี้ยิ่งหวานยิ่งมีความสุขมากขึ้น แต่แค่กลัวจะสูญเสียสิ่งเหล่านี้ไป บางทีก็ควบคุมยากจริงๆ ความรู้สึกนั้น แม้จะตอกย้ำตัวเองอยู่เรื่อย เตือนตัวเองว่าอย่าลงลึกเกินไป ให้มีสติสัมปชัญญะไว้ แต่ยังคงจมปลักอยู่กับมัน และ คลี่คลายตัวเองได้ยาก การตรึงความรู้สึกไว้นั้นอันตรายมาก กับอีกคน ใครจะรับรองได้ว่าอีกฝ่ายจะไม่มีวันเปลี่ยนใจ อย่าว่าแต่คนอื่น บางทีเราเองยังควบคุมตัวเองไม่ได้ ความสัมพันธ์ต้องได้รับการจัดการ โดยเฉพาะเมื่ออีกฝ่ายรักคุณ คุณจะไม่ถูกประคบประหงมและ ทำตัวงี่เง่า เธอต้องคิดด้วยตัวเองว่าอยากคบกับฟู่ยวี่สักพัก หรืออยากอยู่กับเขาไปตลอด?”
ซูยิน ฟังเสียงบ่นของ หนานซ่ง แต่เธอเข้าใจประเด็น เธอมองไปที่ หนานซ่ง ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย
“คุณอา คุณเคยบอกหนูว่าไม่ต้องกังวลเรื่องนี้มาก ถ้าคุณชอบ ฟู่ยวี่ก็แค่ทำดีกับเขา ยังไงก็ตาม มันก็แค่คบกันไปแบบสนุก แต่ตอนนี้ คุณกลับกำลังถามหนูว่าอยากอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตไหม นั่นคือการยอมรับในความสัมพันธ์ของเราใช่หรือไม่'
“…” หนานซ่งหน้านิ่งเธอพูดออกไปมากมายแต่เธอกับได้ยินแค่นี้?
ก่อนที่หนานซ่งจะตอบได้ ประตูก็ถูกผลักเปิดจากด้านนอกอย่างกะทันหัน ฟู่ยวี่มองดูพวกเขาอย่างตั้งใจและทำท่าทางพร้อมสู้
“คุณต้องการจะพูดอะไร” หนานซ่งเหล่มอง ฟู่ยวี่ที่จู่ๆ ก็เข้ามา
ยวี่จิ้นเหวินรู้จักเพื่อนของเขาดี ดังนั้นเขาจึงแปลให้เขา
“เขาแค่อยากถาม ซูยินแค่ต้องการเล่นกับเขา ไม่ได้จริงจังใช่ไหม?”
"จริงจังซิ"
ซูยินมองที่ฟู่ยวี่และตอบเขาอย่างจริงจังว่า “จริงจังที่จะมาแบบเล่นๆ มีปัญหาอะไรไหม?”
“…” ฟู่ยวี่โกรธมากจนหมดสติและตกลงไปในอ้อมแขนของยวี่จิ้นเหวิน
ไม่ช้าก็เร็วเขาจะถูกผู้หญิงสองคนนี้เล่นจนตาย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...