สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 881

ไป๋ลู่ยวี๋ตะโกน และฉากพบผู้ใหญ่ของเขาก็กลายเป็นงานพบแฟนคลับ

“น้องหก เธอจำได้ไหมว่าเราเคยไปบาร์ ซานสุ่ยเจียน ในประเทศ Y มาก่อน”

ไป๋ลู่ยวี๋มองไปที่ หนานซ่ง ดวงตากวางคู่หนึ่งเป็นประกายราวกับเปล่งแสง

หนานซ่งโน้มตัวไปข้างหน้า “แน่นอนจำได้ แถบนั้นน่าทึ่งมาก! ฉันยังจำได้ว่ามีผู้ชายจำนวนมากบนเวทีเต้นรำเปลื้องผ้าและบิดตูด และเรียกว่าเซ็กซี่!”

ยวี่จิ้นเหวิน: "?"

เขามองดูภรรยาอย่างเงียบๆ เปลื้องผ้า? และบิดตูด?

เหยียนยวน นั่งตรงข้ามเขา มองดูความตื่นเต้น ริมฝีปากบางของเขายิ้มกว้าง

"ไม่ใช่แค่ผู้ชายเท่านั้น แต่มีผู้หญิงสวยด้วย!"

ไป๋ลู่ยวี๋จำภาพนั้นได้เมื่อสองสามปีที่แล้ว และรู้สึกตื่นเต้นมากด้วยความรู้สึกนึกย้อนถึงวัยเยาว์ของเขา

นั่นคือช่วงเวลาที่เขาเปิดประตูสู่โลกใหม่ ในขณะนั้น เขาและหนานซ่งเพิ่งจบมาใหม่ พวกเขาวิ่งไปที่เบอร์มิงแฮมเพื่อไปเป็นเพื่อนพี่ใหญ่และไปเล่นที่บาร์ยอดนิยมในท้องถิ่น ตอนแรกพวกเขาถูกดึงดูดด้วยชื่อบาร์ ใช่แล้ว "ซานสุ่ยเจียน " ได้ยินว่ามันถูกเปิดโดยชาวจีนพี่น้องมีช่วงเวลาที่ดีในภูเขาและแม่น้ำเพราะรูปลักษณ์ที่โดดเด่นของพวกเขามันน่าตื่นเต้นมากที่ พวกเขาได้ปล่อยตัวเอง และดึงดูดความสนใจจากชาวต่างชาติจำนวนมากและเกือบจะเสียชีวิตที่นั่น

“ยังจำได้ดีว่าได้รับเชิญจากผู้ชาย ให้มาเต้นบนเวที ถึงแม้ว่าการเต้นจะไม่ค่อยดีนัก แต่กลุ่มผู้ชมที่เป็นฝรั่งก็คลั่งไคล้ กล่าวว่าพวกเขาทำดีมาก”

ไป๋ลู่ยวี๋จำฉากนั้นได้ในตอนนั้น เขายืนอยู่ข้างเขาและควบคุมมันไม่ได้ เดิมทีเขาต้องการจะขึ้นไปช่วยน้องหก แต่เขาไม่ได้ไปช่วยหนานซ่งลง กลับถูกส่งขึ้นไปข้างบนโดยพวกผู้ชาย และพวกเขานึกว่าจะมาแย่งสาวจากพวกนั้น เกือบโดนตีจนตาย

หนานซ่ง และ ไป๋ลู่ยวี๋พูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นที่นี่ และสิ่งที่พวกเขาพูดก็มีชีวิตชีวา "เมื่อสาวผมสีเงินออกมา มีเสียงอุทานขึ้นรอบๆ แล้วก็มองดูเธอกอดเอวพี่เล็กด้วยมือข้างเดียว ชายร่างใหญ่กลัวทันทีเมื่อเห็นคนสวยผมสีเงิน ลูบข้อมือของเขาอย่างหดหู่ จากนั้นสาวผมสีเงินก็สัมผัสศีรษะของพี่เล็ก"

"อืม"

ไป๋ลู่ยวี๋ดูขี้อาย เมื่อสองสามปีก่อนเขาเขินมากกว่าตอนนี้ แต่เขาไม่กล้ามองหน้า

เขาถูกคนของพี่ใหญ่พาตัวไปก่อนที่จะมีเวลาคุยกับพวกเขา หลังจากกลับถึงบ้านเขาตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับหลายคืน เขาตะโกนว่าจะเปิดบาร์ พี่ใหญ่หมดความอดทนกับพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนจึงลงทุนเงินเพื่อสร้างให้

เป็นห้องลอยฟ้าในปัจจุบัน

ลั่วจวินหังมองเขาด้วยหางตา "ก็ว่าทำไมเธอถึงต้องการเปิดบาร์ แต่กลับกลายเป็นว่าถูกหญิงสาวสวยจับศีรษะของเธอจนไม่มีสมอง"

“ไม่...” ไป๋ลู่ยวี๋บอกว่าเขาต้องการเอาตัวรอด และรีบมองไปที่ฟู่จื่อแล้วอธิบายว่า “ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่สาวผมสีเงินเพียงสัมผัสหัวฉันในตอนนั้น และไม่ได้ทำอะไรต่อจากนั้น "

"โอเคฉันรู้."

ฟู่จื่อพยักหน้าอย่างจริงจังและพูดอย่างใจเย็นว่า "ฉันจะจูบคุณในตอนนั้น แต่คุณวิ่งเร็วเกินไปและไม่มีเวลา ฉันจะไปรับคุณกลับ แต่ฉันรู้สึกว่าเธอยังเด็กเกินไป."

เจ็ดหรือแปดปีแล้วที่รอคอย และตอนนี้รสชาติกำลังดี

"..."

ทำไมคุณถึงต้องร้องไห้

หนานซ่ง อยากเตะตูดพี่ชาย ขอเป็นลูกผู้ชายหน่อยได้ไหม?

ฟู่จื่อมองไปที่ ไป๋เสี่ยวลู่ที่เสียใจและรู้สึกเป็นทุกข์

เธอเอื้อมมือดึงเขามาหาเขา ลูบหัวเขาอีกครั้ง แล้วพูดเบาๆ ว่า “พี่สาวอยากได้เงิน ตอนนี้พี่มีเงินพอแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เป็นไร ยังไม่สายไป”

ดวงตาของ ไป๋ลู่ยวี๋เป็นสีแดงและเขาพยักหน้าในอ้อมแขนของ ฟู่จื่อ

หนานซ่ง มองที่เกิดเหตุตรงหน้า ทั้งสะอื้นไห้และเศร้าโศก ที่สะเทือนใจเขาคือผ่านไปหลายปี พี่เล็กไม่เพียงได้พบกับไอดอลเก่าของเขาเท่านั้น แต่ไอดอลและพี่สาวผมสีเงินก็ยังเป็นคนเดิม และตอนนี้เขากลายเป็นแฟนกันแล้วจริงๆ มันคือสามคนที่โชคดี

พูดได้อย่างเดียวว่า... คนโง่มีพรโง่ๆ

น่าเศร้าที่เธอเคยเดิมพันกับแม่ของเธอเกี่ยวกับพี่เล็กที่กำลังมองหาคู่ครอง เธอรู้สึกว่าพี่เล็กต้องหาผู้หญิงที่น่ารัก มิฉะนั้น คงจะเป็นเรื่องยากที่จะจับเขาไว้ในอนาคตด้วยบุคลิกที่งี่เง่าของเขา แต่ลั่วอินกล่าวว่า "อย่างพี่เล็กของเธอผู้หญิงน่ารักไม่ชอบมัน ผู้หญิงที่น่ารักทุกคนเช่นลุงของเธอทหารผ่านศึกหรือลุงที่เป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์หรือคนเลวเช่น ฟู่ยวี่แต่ ไม่ใช่เขา เขาเหมือนน้องชาย น้องห้าเหมาะกับพี่สาวที่จะดูแลเขา”

ไม่ต้องพูดถึงว่าขิงยังแก่และเผ็ด คุณลั่วเห็นแก่นแท้ผ่านจินตนาการของเธอโดยตรง

หนานซ่ง มองไปที่พี่เล็กที่พิงแขนของ ฟู่จื่อและรู้สึกว่าพี่เล็กได้รับการดูแลโดยผู้หญิงที่ร่ำรวย

ฟู่จื่อกำลังกล่อมไป๋ลู่ยวี๋ เมื่อเสียงล็อกประตูดังขึ้น ทุกคนต่างมองออกไป ประตูเปิดออก ลั่วอินรีบเข้ามา ดวงตาของเขาเบิกกว้าง "ใคร ใครกินลูกฉัน ใครกัน!"