สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 170

พอเพ้ยซานซานเห็นเธอไม่พูดอะไร พอจะรู้ได้ว่าเป็นเพราะเหตุอะไร เธอตบไหล่ของหร่วนซิงหว่าน:"ซิงซิง คุณนั้นคิดไปถึงไหนแล้ว หากว่าคุณรู้สึกว่าเหนื่อยละก็ พวกเราจ้างดีไซเนอร์เพิ่มอีกกี่คนก็ได้ทั้งนั้น แต่ฉันไม่อนุญาตให้เธอล้มเลิกกลางคันนะ......พูดตามตรงนะ ฉันรู้สึกว่าผู้ชายบ้าคนนั้นดูเหมือนว่าจะไม่มีเจตนาจะมีปัญหากับคุณหรอก ราวกับว่าจะหวังอย่างอื่นมากกว่า"

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้ว:"หวังอะไร"

คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วค่อยพูดว่า:"ผู้ชายคนหนึ่งจะหวังอะไรจากผู้หญิงคนหนึ่ง?คุณมีทั้งความงามและหุ่น ถ้าฉันเป็นเขา ฉันก็หวัง"

หร่วนซิงหว่าน:"......"

เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดีว่า:"หุบปากเถอะคุณน่ะ"

โจวซื่อกรุ๊ป

โจวฉือเซินนั่งบนเก้าอี้สำนักงาน มือขวาจับที่ศีรษะ นิ้วของเขาแตะขมับเบา ๆ โดยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

สองนาทีต่อมา เขากดสายภายใน:"เข้ามา"

ในไม่ช้า ร่างของหลินหนานก็ปรากฏขึ้นในห้องทำงาน:"ประธานโจว มีเรื่องอะไรเหรอครับ?"

โจวฉือเซินเงยหน้าขึ้น พูดเบาๆ ว่า:"เฉิงเว่ยและหร่วนซิงหว่านนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกัน"

หลินหนานถามอย่างหยั่งเชิงว่า:"ประธานโจวยังจำประธานเฉิงได้เหรอครับ?"

โจวฉือเซินเอนหลังพิงเก้าอี้ ใบหน้าของเขาไม่สามารถแสดงอารมณ์ใดๆ ได้เลย:"บริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างได้กลับมาช่วงเดือนพฤษภาคมของปีที่แล้วก็มาแรงโดยตลอด เฉิงเว่ยก็ถูกขนานนามว่าเป็นอนาคตของอุตสาหกรรมเทคโนโลยี คุณว่า ผมไม่ควรจดจำเขาได้งั้นเหรอ"

หลินหนานขดริมฝีปากของเขาอย่างลับๆ ที่แท้แล้วในตอนนั้นที่บอกว่าจำไม่ได้นั้นเขาตั้งใจนี่เอง

เขาได้พูดว่า:"เท่าที่ผมทราบ วันนี้คุณนายและประธานเฉิงอยู่ที่นั่นเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่น"

โจวฉือเซินขมวดคิ้ว:"เธอและจี้หวยเจี้ยนก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน เฉิงเว่ยก็มาอีกคนแล้วเหรอ?"

หลินหนานแก้ไขให้ถูกและพูดว่า:"คุณนายและคุณชายจี้นั้น อาจจะไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้น แต่เป็นรักแรกอย่างแน่นอน"

โจวฉือเซินมองมาที่เขาช้าๆ ใบหน้าที่เย็นชาของเขาถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง

หลินหนานรีบพูดว่า:"คุณนายและประธานเฉิง น่าจะเป็นเพียงเพื่อนร่วมชั้นปกติเท่านั้น แต่กับคุณชายจี้ก็จะต่างกันแล้ว......"

เมื่อพูดถึงข้างหลัง หลินหนานก็รู้สึกว่าบรรยากาศในห้องทำงานมีความผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงรีบหุบปาก

โจวฉือเซินไม่ได้สนเขา และพูดต่อว่า:"บริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างก่อตั้งขึ้นในต่างประเทศและเสร็จสิ้นในเวลาเพียงไม่กี่ปี เป็นไปไม่ได้ที่จะพึ่งพา เฉิงเว่ยเพียงอย่างเดียว ภูมิหลังของเขาคืออะไร"

หลินหนานพูดว่า:"พ่อแม่ของประธานเฉิงเป็นนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์ทั้งนั้น และไม่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม เงินทุนของ บริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างทั้งหมดมาจากต่างประเทศ ซึ่งควรเป็นการลงทุนของบริษัทต่างชาติ"

โจวฉือเซินเงียบ และมองไปที่หลินหนานทันที

ตัวเขาแข็งทื่อ รู้สึกเหงื่อเย็นไหลออกมาจากหลัง

"ประ......ประธานโจว ยังมีคำสั่งอื่นอีกไหมครับ?"

"เคยตามจีบใครไหม?"

หลินหนานตอบสนองไม่ทันอยู่สักครู่:"ห่ะ......ห้ะ?"

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปากบางของเขาเล็กน้อย แล้วโบกมือ:"ช่างมันเถอะ ออกไปได้แล้ว"

หลินหนานออกไปอย่างสับสนมึนงง จนกระทั่งเดินออกจากห้องทำงานแล้ว สติของเขาค่อยกลับมา สิ่งที่ประธานโจวถามเขาในเมื่อตะกี้นั้นคือ เคยตามจีบใครไหม?

หลินหนานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หันกลับไปมองดู ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนช่วยประธานโจวตามจีบคุณนายมาโดยตลอดหรอกเหรอ?

ที่ห้องทำงาน โจวฉือเซินได้ถือโทรศัพท์มือถือของเขา และดูรายชื่อของเจียงย่านอยู่พักหนึ่ง ขณะที่กำลังจะโทรไป โทรศัพท์ก็มีสายอื่นโทรเข้ามา

ผู้หญิงที่จ้างในร้านพูดด้วยความอิจฉาว่า:"Ruan สวยขนาดนี้ ผู้คนที่ตามจีบคงจะเยอะมากแน่นอน"

เพ้ยซานซานรู้สึกสับสนเล็กน้อยชั่วขณะหนึ่ง กุหลาบนี้ตกลงแล้วเฉิงเว่ยหรือใครเป็นคนส่งกันแน่

ถ้าหากว่าเป็นเฉิงเว่ยละก็ การกระทำนี้ก็เร็วเกินไปแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้เขาและหร่วนซิงหว่านเห็นกันเพียงครั้งเดียว และยังไม่ได้พูดอะไรมากเลย หากว่าเริ่มการส่งดอกไม้เพื่อตามจีบง่ายๆ อย่างนี้ละก็ มันก็ค่อนข้างเหลาะแหละไปหน่อย

แต่ถ้าเป็นคนอื่นละก็......

ทันใดนั้น ความคิดที่น่ากลัวก็แวบเข้ามาในหัวของเพ้ยซานซาน เขย่าหัวรัวๆ เอาความคิดนั้นออกจากหัวของเธอ หากว่าโจวฉือเซินผู้ชายบ้าคนนั้นส่งดอกไม้เพื่อแสดงความรักละก็ มันคงจะสยองขวัญเกินไป

เพ้ยซานซานคิดจนหัวสมองจะระเบิดก็คิดไม่ออก จึงไปหาหร่วนซิงหว่านโดยตรง:"ซิงซิง คุณว่าดอกไม้อันนี้ตกลงใครเป็นคนส่งเหรอ คุณมีเป้าหมายอะไรที่สงสัยไหม"

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้ว:"คุณมั่นใจยังไงว่านี่ต้องส่งให้ฉันแน่นอน บางทีอาจจะเป็นคุณละ"

"งั้นก็จะยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย หลายปีที่ผ่านมารอบข้างของฉันก็มีเพียงหลี่อ๋างบ้าคนนั้นเอง นอกเหนือจากนี้แล้วจะไปมีผู้ชายอื่นอีกได้ยังไง"

มื่อเปรียบเทียบกับเพ้ยซานซานแล้ว หร่วนซิงหว่านกลับไม่รีบร้อนอะไร:"ถ้างั้นก็รอก่อนเถอะ คนโผล่มาแน่นอน"

"นี่มันก็จริง เขาได้วางรากฐานไว้แล้ว ถึงเวลารากฐานได้แล้ว"

หลังจากที่ได้รับกุหลาบติดต่อกันสองวันอีก ในที่สุดคนที่ส่งดอกไม้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นในสตูดิโอ

หร่วนซิงหว่านพอเห็นว่ามีคนมา สีหน้าก็ซีดลง:"เป็นคุณ"

โจวอานอานเอามือโอบกอดหน้าอก ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน:"ไม่เช่นนั้นคุณคิดว่าจะเป็นใครกันละ จี้หวยเจี้ยนเหรอ หรือว่าโจวฉือเซิน?หร่วนซิงหว่าน คุณช่างไร้ยางอายจริงๆ เลยนะ ถึงตอนนี้ คุณยังคงคิดที่จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย ทำลายสัญญาการแต่งงานของฉันกับพี่หวยเจี้ยน คุณภูมิใจมากใช่ไหม ?"

หร่วนซิงหว่านกล่าวอย่างเฉยเมย:"ฉันมีอะไรให้ภูมิใจเหรอ เพียงแค่รู้สึกถึงความสุขเท่านั้นเอง โจวอานอานคุณลืมแล้วฉันเคยพูดอะไรกับคุณแล้วเหรอ"

ใบหน้าของโจวอานอานเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน:"คุณก็อย่าลืมว่าฉันก็เคยพูดอะไรกับคุณ!ฉันจะให้คุณได้รับผลที่ตามมาแน่นอน!"