สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 141

ณ ห้างสรรพสินค้า

โจวอานอานเลือกเสื้อผ้ามาสิบกว่าตัวอย่างรวดเร็ว หันหน้ามาพูดว่า : "พี่จืออี้ คุณว่าชุดนี้เป็นยังไงบ้าง?"

หลินจืออี้มองดูอย่างใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ฉีกยิ้ม : "ก็ดีนะ"

โจวอานอานพูดกับพนักงานว่า : "เอาชุดนี้ด้วย"

"โอเคค่ะ"

ตอนที่พนักงานเอาชุดนี้ไปคิดเงิน โจวอานอานมองไปยังหลินจืออี้พร้อมพูดว่า : "พี่จืออี้ คุณเป็นอะไรไป ไม่สบายเหรอ?"

หลินจืออี้พูดกล่าว : "เปล่า ฉันแค่กำลังคิดว่า ในเมื่อพวกเราออกมากันแล้ว ซื้อของกลับไปให้คุณหร่วนสักหน่อยดีไหม"

เมื่อโจวอานอานได้ยิ้มเธอพูดถึงหร่วนซิงหว่านก็รู้สึกรำคาญ : "พี่จืออี้ วันนี้คุณก็ได้เห็นแล้ว ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรเลย คุณปฏิบัติดีต่อเธอ เธอไม่ได้รับน้ำใจด้วยความขอบคุณสักนิด"

หลินจืออี้ยิ้ม : "เธอจะรับน้ำใจด้วยความขอบคุณไหมเป็นเรื่องของเธอ ขอเพียงแค่ฉันทำแล้วไม่รู้สึกละอายใจต่อตัวเองก็พอ อีกอย่างนะ ในท้องของเธอยังตั้งครรภ์ลูกของพี่ชายของคุณด้วย ไม่ว่ายังไงก็เกี่ยวข้องกับฉัน จะให้ฉันเพิกเฉยคงไม่ได้หรอกนะ "

"คุณจะช่วยผู้หญิงคนนั้นเลี้ยงลูกจริงๆเหรอ" โจวอานอานพูดกระซิบกระซาบว่า "ลูกพันธุ์ผสมที่ไม่รู้ว่าแม่มั่วจนไม่รู้ว่าเป็นลูกใครของเธอนั้นจะเกิดออกมาได้หรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งนะ"

เมื่อหลินจืออี้ได้ยินแล้ว ทำได้เพียงก้มหน้าลง ยกมุมปากขึ้นอย่างคลุมเครือแล้ว : "พอแล้วอานอานเดินซื้อเสื้อผ้าพอประมาณแล้ว เราไปดูพี่จี้หรันกัน หลังจากที่เธอคลอดลูกแล้ว คุณน่าจะยังไม่เคยเจอเธอเลยใช่ไหม?"

กล่าวถึงเรื่องนี้ โจวอานอานก็ค่อนข้างร้อนตัว ฝืนยิ้มครู่หนึ่ง : "ฉันพึ่งคิดขึ้นได้วันนี้พ่อแม่ให้ฉันกลับบ้านนะ คุณไปเถอะ ฉันไม่ไปแล้ว"

หลังจากที่โจวอานอานพูดจบ เร่งรีบออกไปเลย

รอจนเธอเดินออกไปไกล หลินจืออี้ถึงจะค่อยๆเก็บเส้นสายตากลับมา นัยน์ตาแสดงให้เห็นความเย็นชาเล็กน้อย

......

มาถึงห้องผู้ป่วยแล้ว

หลินจืออี้เห็นจี้หรันนั่งอยู่ข้างเตียง สีหน้าท่าทางดูเลื่อนลอย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

เธอวางดอกไม้ที่ซื้อมาลง เดินเข้าไปพร้อมเอ่ยถามว่า : "พี่จี้หรัน กำลังคิดอะไรอยู่เหรอ ลูกล่ะ"

จี้หรันได้สติกลับมาพูดว่า : "ลูกเหรอ แม่ของฉันพาไปตรวจที่โรงพยาบาลนั่นแล้ว"

พูดแล้ว เธอเอ่ยถามว่า : "จืออี้ ทำไมวันนี้คุณถึงว่างมาหาได้"

"วันนี้ฉันไม่มีธุระอะไร ไปที่ตระกูลโจวมาแล้ว ออกไปเดินช้อปปิ้งกับอานอานก็เลยมาหาคุณ"

เมื่อได้เธอได้ยินว่าเอ่ยถึงตระกูลโจว นัยน์ตาของจี้หรันก็สาดส่องความลังเลและอึดอัดเข้ามาแล้ว

เห็นเธอพูดจาอึกๆอักๆ หลินจืออี้นั่งอยู่ข้างๆเธอ พูดถามเบาๆว่า : "พี่จี้หรัน เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"

จี้หรันกัดริมฝีปาก ดึงมือของหลินจืออี้ไว้ : "จืออี้ เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดกับใครแล้วจริงๆ คุณต้องช่วยฉันรักษาไว้เป็นความลับนะ!"

หลินจืออี้พยักหน้าแล้ว : "พี่จี้หรันคุณวางใจได้"

นัยน์ตาของจี้หรันส่องแสงระยิบระยับ ยังคงลังเลอยู่ครู่หนึ่งถึงจะเอ่ยปากพูด ถึงอย่างไรนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่มีหน้ามีตาอะไร

เธอพูดด้วยเสียงต่ำว่า : "คุณยังจำเรื่องที่อดีตภรรยาของโจวฉือเซินคนนั้นตกน้ำในงานเลี้ยงวันเกิดคุณหญิงโจววันนั้นได้ไหม? "

ไม่มีความรู้สึกรักเหรอ?

หลินจืออี้นึกถึงภาพฉากนั้นที่สวนดอกไม้เมื่อตอนบ่ายขึ้นมา เธอไม่รู้ว่าเธอยืนอยู่ที่นั่นนานแค่ไหนแล้ว และคนสองคนนั้น ก็ไม่เห็นการมีอยู่ของเธอเลยอย่างสิ้นเชิง

สายตาที่โจวฉือเซินมองหร่วนซิงหว่าน และพฤติกรรมที่มือของเขาปกคลุมบนท้องของเธอไว้ เปิดเผยให้เห็นทั้งหมดแล้ว หร่วนซิงหว่านสำหรับเขาแล้ว มีความสำคัญอย่างมาก

แม้ว่าปากของโจวฉือเซินจะไม่ยอมรับก็ตามแต่ ต่อให้จะพูดจาเสียดสีหร่วนซิงหว่านแค่ไหน ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอก็ไม่อาจจะเก็บซ่อนได้

และสาเหตุที่เขาแต่งงานกับเธอ เพียงเพื่ออยากจะให้สถานการณ์ในตอนนี้สงบนิ่งเป็นการชั่วคราว เบี่ยงเบนความสนใจของคนในตระกูลโจว ช่วยให้หร่วนซิงหว่านหลุดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลำบากเท่านั้นเอง

หลินจืออี้นั่งอยู่บนรถ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรศัพท์

หลังจากที่กดโทรออกไป เธอยิ้มเล็กน้อยพร้อมพูดว่า : "คุณเวิน ช่วงนี้คุณยุ่งไหม?"

"สองวันนี้ยังดีหน่อย คุณหลินมีอะไรหรือเปล่า"

"ไม่มีอะไร เพียงแค่ช่วงนี้ฉันติดต่อRuanไม่ได้ตลอดเลย อยากจะถามว่าคุณติดต่อเธอได้บ้างไหม สร้อยคอเส้นนั้นที่เธอเป็นคนออกแบบเมื่อครั้งที่แล้ว น้องสาวของฉันชอบมาก อยากจะให้เธอออกแบบให้อีกเส้นหนึ่ง"

เวินเฉี่ยนน้ำเสียงแข็งกระด้าง : "คุณหลิน ฉันก็ติดต่อเธอไม่ได้เหมือนกัน เธอไม่ได้มาที่เซิ่งกวางสักระยะหนึ่งแล้ว"

"งั้นเหรอ......" หลินจืออี้พูดเสียงเบาๆประโยคหนึ่ง "ไม่เป็นไร บางทีฉันอาจจะมองผิดไปแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันก็ไม่รบกวนคุณเวินแล้ว"

"เดี๋ยวก่อน" เวินเฉี่ยนพูด: "คุณหลินเมื่อกี้ที่คุณบอกว่ามองผิดแล้ว มองอะไรผิดเหรอ?เกี่ยวข้องกับหร่วนซิงหว่านไหม?"

"จริๆแล้วฉันก็ไม่ค่อยมั่นใจเหมือนกัน เพราะงั้นจึงไม่กล้าตัดสินเอาเอง วันนี้ฉันไปที่ตระกูลโจวมารอบหนึ่ง พบว่ามีคนหนึ่งคล้ายกับ Ruanมาก แต่ว่าเธอตั้งท้องแล้ว ดูจากรูปร่างแล้วน่าจะประมาณ6-7เดือนได้แล้ว แต่ฉันเห็นเพียงด้านหลังเท่านั้น ไม่ค่อยมั่นใจว่าใช่Ruanหรือเปล่า คุณเวิน ก็ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจนะ ฉันก็อาจจะมองผิดคนแล้ว"