สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 63

แทนที่จะบอกว่าคนระดับนี้คือแม่สามีเก่าของเธอ ผู้คนที่ชมอยู่รอบๆ ก็ยังคงเชื่อว่านี่คือเมียหลวงมาคิดบัญชีกับเมียน้อย

หร่วนซิงหว่านอ้าปากจะพูด และรู้สึกว่าคำอธิบายทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์ ดังนั้นก็แล้วแต่พวกเขาจะคิด

ปากของโจวฉือเซินเธอยังไม่สามารถหยุดได้ นับประสาอะไรกับปากหลายร้อยปากเหล่านี้

หลังจากออกจากเซิ่งกวาง หร่วนซิงหว่านก็ไปที่โจวซื่อกรุ๊ป คิดจะเอาซองจดหมายไปให้โจวฉือเซิน ตระกูลโจวของพวกเขาจะทำอะไรก็แล้วแต่ เธอก็ไม่อยากยุ่งด้วย

เมื่อหร่วนซิงหว่านมาถึง ก็เห็นว่ากลุ่มคนแผนกต้อนรับของโจวซื่อกรุ๊ปถูกเปลี่ยนทั้งหมด หลังจากที่เธอลงทะเบียนแล้ว แผนกต้อนรับก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอโทษค่ะ เมื่อสองสามวันก่อนประธานโจวแจ้งว่า จะไม่พบนักออกแบบของเซิ่งกวาง"

"......"

ไอ้ผู้ชายสารเลวอารมณ์รุนแรงขึ้นทุกวัน

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก หยิบซองจดหมายออกมา "ถ้าอย่างนั้นรบกวนคุณช่วยฉันเอาสิ่งนี้ส่งต่อให้เขาด้วย"

แผนกต้อนรับกล่าวว่า "ขอโทษด้วยค่ะ ไม่สามารถรับของขวัญในรูปแบบใดๆ ได้"

"นี่ไม่ใช่ของขวัญ มันเป็น......"

"ต้องขอโทษจริงๆ คุณผู้หญิง กฎเป็นแบบนี้ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้"

หร่วนซิงหว่านทำได้เพียงเอาซองจดหมายใส่กลับเข้าไปในกระเป๋า "โอเค รบกวนแล้ว"

เธอทำได้แค่ออกจากที่นั่นพร้อมกับปัญหาที่แก้ไม่ได้

......

โจวซื่อกรุ๊ป ห้องทำงานท่านประธาน

หลินหนานเคาะประตู เข้ามาแล้วกล่าวว่า " ประธานโจว ของขวัญที่จะมอบให้คุณนายจัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว คุณจะหน่อยไหม?"

โจวฉือเซินไม่ได้เงยหน้าขึ้น "ไม่ต้อง"

"ครับ"

หลังจากหลินหนานตอบรับ ก็ไม่ได้ออกไปทันที แต่ยืนอยู่ที่เดิม เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดไป

โจวฉือเซินเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย "มีธุระอะไรอีก"

"รปภ.จับคนลับลับล่อล่อได้บนชั้นสอง......"

โจวฉือเซินมองเขาโดยไม่พูดอะไร สีหน้าเย็นชา

ดูเหมือนจะบอกว่า เรื่องแบบนี้ก็ต้องรอฉันมาจัดการหรอ แล้วจะมีคุณไว้ทำไม

หลินหนานกระแอมเล็กน้อย แล้วกล่าวต่อว่า "เป็นคุณพ่อของคุณนาย"

การแสดงออกของโจวฉือเซินยังไม่เปลี่ยนแปลง คำพูดของเขาก็เย็นลงเล็กน้อย "คุณไม่รู้หรือว่าฉันหย่าแล้ว"

ทันใดนั้นหลินหนานก็รู้สึกว่าเหงื่อเย็นของตัวเองไหลลงมา ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ จึงรีบเปลี่ยนคำพูด "เป็น.........คุณพ่อของคุณหร่วน จะเข้าพบคุณให้ได้"

"พ่อของเขาแล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน?จับได้เพราะพฤติกรรมไม่ดีก็ส่งตำรวจไปสิ เรื่องง่ายๆ แค่นี้ยังต้องให้ฉันมาสอนคุณอีกเหรอ?"

"ครับ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"

หลังจากออกจากห้องทำงานของท่านประธาน หลินหนานเหมือนไปท่องนรกมา กว่าจะเอาชีวิตรอดออกมาได้

ไม่รู้ว่าครั้งนี้คุณนายไปทำอะไรให้ประธานโจวโกรธ ดูเหมือนจะโกรธมากด้วย

ในห้องทำงาน โจวฉือเซินวางปากกาในมือลง แล้วกดที่ขมับ

หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เสียงของเจียงย่านก็ดังขึ้น "มาดื่มด้วยกันไหม?"

"ที่ไหน"

โจวฉือเซินที่เดินมาถึงประตูก็หยุดลง เหลือบมองไปด้านข้าง

เย่ฉางโจวรู้สึกว่าตัวเองพลั้งปากไป รีบเปลี่ยนเรื่องทันที "ตอนนี้สมัยไหนแล้ว อย่าแชมป์ไม่แชมป์อีกเลย มาๆ ดื่มกันต่อดีกว่า"

เจียงย่านเดินเข้ามา "เกิดอะไรขึ้น?"

โจวฉือเซินพูดอย่างเฉยเมย "คุณคิดว่าเกรดของลูกชายเขาสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้เหรอ?"

"อย่าพูดถึงมหาวิทยาลัยเลย แค่มัธยมปลายเย่ฉางโจวก็ต้องบริจาคอาคารสองสามหลังให้กับโรงเรียนก่อนที่เขาจะยัดลูกชายเข้าไป"

"แล้วเขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยAได้อย่างไร"

เจียงย่าน "นี่......."

โจวฉือเซินขมวดคิ้ว กล่าวอย่างเย็นชาว่า "ไปตามผู้จัดการมา"

ห้านาทีต่อมา ผู้จัดการก็ผลักประตูห้องส่วนตัวอีกห้องหนึ่งเข้ามา แล้วกล่าวอย่างระมัดระวัง "ประธานโจว ประธานเจียง ท่านทั้งสองมีอะไรให้รับใช้หรือไม่?"

โจวฉือเซินเงยหน้าขึ้นมองเขา "เมื่อหลายวันก่อนหร่วนเฉินหาคุณทำไม"

"ประธานโจวเคยถามแล้วไม่ใช่เหรอ เสี่ยวหร่วนเขาต้องการเงิน......"

"เขาได้เงินแล้ว?"

ผู้จัดการอึดอัดอยู่เป็นเวลานานแล้วจึงตอบว่า "ได้รับแล้ว"

โจวฉือเซินสีหน้ายิ่งเย็นชา "ใครให้เขา"

ทันใดนั้นผู้จัดการรู้สึกว่าขาอ่อนแรงเล็กน้อย ไม่รู้จะตอบอย่างไร

หร่วนเฉินมาหาเขาในตอนนั้น เพราะต้องการขายใบตอบรับเข้ามหาวิทยาลัยของตัวเอง แม้ว่าเรื่องนี้จะผิดกฎหมาย แต่คนรวยจำนวนมากก็ทำธุรกิจนี้ และคนรวยเหล่านั้นหลังจากซื้อใบแจ้งการรับเข้าเรียนแล้ว พวกเขาก็จะมีวิธีของพวกเขาเอง