ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เหมือนมีแสงส่องมาตรงหน้า เธอสูดอากาศบริสุทธิ์ได้อีกครั้ง
โจวฉือเซินตบหน้าเธอเบาๆ ขมวดคิ้วที่สวย "หร่วนซิงหว่าน ตื่นๆ "
คนที่นอนอยู่บนพื้นไม่ตอบสนองเลยแม้แต่นิดเดียว
เขาเอนตัวไปฟังการหายใจของเธอ และกดหน้าอกของเธออีกครั้ง หลังจากหร่วนซิงหว่านกระอักน้ำออกมา โจวฉือเซินกำลังจะกดหน้าท้องของเธอเพื่อให้เธอคายน้ำที่สะสมออกมา จี้หวยเจี้ยนที่รู้ข่าวแล้วรีบมาทันใดนั้นเขาก็คว้ามือของเขาไว้
โจวฉือเซินพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "ออกไปให้พ้น"
ผู้คนจำนวนมากที่อยู่รอบๆ เมื่อได้ยินข่าวก็เข้ามามุงดูด้วยความตื่นเต้น จี้หวยเจี้ยนเม้มปาก ไม่ได้อธิบาย แต่กล่าวว่า " หมอใกล้จะมาแล้ว"
โจวฉือเซินสะบัดมือของเขาออก "ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น"
ในขณะนั้น มืออีกข้างของโจวฉือเซินก็ถูกใครบางคนดึงไว้ "ฉัน...ไอ ฉันไม่เป็นไร........"
โจวฉือเซินมองลงไป หร่วนซิงหว่านตื่นแล้ว หน้าซีดมาก ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูไม่ออกว่าเจ็บปวดตรงไหนบ้าง
หลังจากผ่านไปสองวินาที โจวฉือเซินก็ถอนสายตาออก ดึงมือออกมา แล้วเหลือบมองไปที่จี้หวยเจี้ยนอย่างเย็นชา ลุกขึ้นและจากไป
หลังจากที่เขาจากไป จี้หวยเจี้ยนก็เข้ามากอดหร่วนซิงหว่านไว้ในอ้อมแขน "ซิงหว่าน ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล"
เมื่อเห็นจี้หวยเจี้ยนอุ้มเธอขึ้นมา จี้หรันก็รีบออกมาจากฝูงชนและขวางหน้าเขาไว้ " หวยเจี้ยน คุณจะทำอะไร?"
"ฉันจะไปโรงพยาบาล"
"คุณจะไปโรงพยาบาลได้อย่างไร! คุณไม่รู้หรอว่าคืนนี้เป็นโอกาสอะไร!" จี้หรันเหลือบมองคนในอ้อมแขนของเขา "เรื่องที่แม้แต่โจวฉือเซินก็ยังไม่สนใจ แล้วคุณจะไปสนใจอะไรมากมายทำไม? คุณอย่าลืมว่า ก่อนมาคุณรับปากอะไรกับพ่อแม่ไว้ ถ้าเรื่องของคืนพัง จี้ซื่อกรุ๊ปก็จบแล้ว!"
จี้หรันพูดอีกครั้ง "เธอฟื้นแล้ว ไม่น่าจะมีอะไรร้ายแรง แค่ไปตรวจเช็กที่โรงพยาบาลก็พอ คุณส่งคนมาให้ฉัน ฉันจะดูแลเธออย่างดี ไม่ต้องกังวล"
ขณะที่จี้หรันพูด ก็ให้บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังรับหร่วนซิงหว่านมาจากมือของจี้หวยเจี้ยน
พวกเขากำลังจะพาคนออกไป เสียงของจี้หวยเจี้ยนก็ดังขึ้น "พี่สาว คุณก็เป็นแม่แล้ว ก็น่าจะเข้าใจความรู้สึกของเธอได้"
เมื่อจี้หรันได้ยินเช่นนั้นก็แข็งทื่อไปทั้งตัว "หวยเจี้ยน คุณหมายความว่าอย่างไร? "
"ไม่มีอะไร ฉันจะให้เธอไปกับคุณ แต่ถ้าเด็กในท้องของเธอหายไปอย่างเงียบๆ แม้ว่าจะต้องหักหน้าตระกูลโจว ฉันก็จะไม่ตกลงกับการแต่งงานในครั้งนี้"
"เธอจริงๆ ! หวยเจี้ยน คุณ......."
จี้หวยเจี้ยนกล่าว "เด็กไม่ใช่ของฉัน ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเป็นอะไร"
ไม่นาน รถโรงพยาบาลก็มาถึงที่หน้าประตู
หลังจากที่หวยเจี้ยนยืนเฝ้าดูหร่วนซิงหว่านถูกนำตัวขึ้นรถแล้ว จึงค่อยถอนสายตา
ในรถ
จี้หรันนั่งอยู่ข้างๆ หร่วนซิงหว่าน และอดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปาก
20 นาทีที่แล้ว โจวอานอานมองหารอบๆ ฝูงชน แต่ไม่พบหร่วนซิงหว่าน เมื่อจี้หรันเห็นเธอโกรธ จึงเข้าไปถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น
โจวอานอานบอกเรื่องตอนที่หร่วนซิงหว่านแอบอ้างว่าท้องแล้วแต่งเข้าตระกูลโจว จนกระทั่งหย่าแล้วมายุ่งวุ่นวายกับจี้หวยเจี้ยน ตอนนี้จะใช้กลอุบายเก่า วางแผนจะใช้เด็กในท้องมาเป็นเครื่องต่อรอง เพื่อที่จะทำลายงานหมั้นของพวกเขาเพื่อแต่งเข้าตระกูลจี้ ทั้งหมดนี้ให้กับจี้หรันฟัง
จี้หรันอายุมากกว่าโจวอานอานกี่ปี บุคลิกก็ไม่ได้ใจร้อนเหมือนเธอเลย แต่เพื่อให้โจวอานอานสบายใจ การหมั้นในคืนนี้จะจัดขึ้นตามกำหนดการแน่นอน ส่วนเรื่องอื่นๆ มอบให้เธอไปจัดการ
หลังจากปลอบใจโจวอานอานแล้ว จี้หรันก็เรียกบอดี้การ์ดมา ถามว่ามีใครเห็นจี้หวยเจี้ยนไหม บอดี้การ์ดบอกว่า เห็นเขากับผู้หญิงคนหนึ่งเดินไปที่สระว่ายน้ำ
ทันใดนั้นจี้หรันก็มีแผนในใจ เธอได้คำนวณเวลาไว้แล้วเพื่อไปช่วยคน ไม่ได้อยากได้ชีวิตของหร่วนซิงหว่าน แต่ต้องการให้เด็กในท้องของเธอไม่สามารถเก็บมันไว้ได้
แต่เดิมนี่เป็นแผนชั่วคราว และไม่ได้วางแผนโดยละเอียด ไม่คิดว่าคนใช้จะเห็นตอนที่หร่วนซิงหว่านตกลงไปในน้ำ และยิ่งกว่านั้นไม่คิดว่าโจวฉือเซินจะปรากฏตัวเร็วขนาดนั้น
โชคดีที่โจวฉือเซินดูเหมือนจะเกลียดชังอดีตภรรยาคนนี้ของเขาจริงๆ เพียงแค่ช่วยเธอขึ้นมาหลังจากนั้นก็จากไป
เมื่อรถโรลส์-รอยซ์สีดำค่อยๆ ขับออกจากประตูที่แกะสลัก หลินหนานก็แอบดูโจวฉือเซินหลายครั้งจากในกระจกมองหลัง แต่ก็ยังลังเลที่จะพูด ไม่กล้าพูด
โจวฉือเซินแกล้งหลับตา ยกมือขึ้นขยี้ตา สีหน้าของเขาดูเบื่อหน่าย "มีอะไรก็พูดมา"
หลินหนานนั่งลงทันที ลังเลและพูดว่า "ฉันได้ยินว่าหร่วน......มีคนเห็นประธานโจวขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ เปียกไปหมดทั้งตัว อากาศดูจะเย็น และเป็นหวัดง่าย จะไปตรวจที่โรงพยาบาลหน่อยไหม?"
โจวฉือเซินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ไม่ต้อง"
"ก็ได้"
หลินหนานไม่กล้าส่งเสียงอะไร เงียบตลอดทาง ไม่กล้าพูดอะไรอีก
เมื่อรถกำลังจะถึงคฤหาสน์ซิงหู โจวฉือเซินค่อยๆ ลืมตาขึ้น และชี้นิ้วไปที่ขมับ "กลับรถ"
หลินหนานได้ยินไม่ชัดเจน "อะไรนะ?"
"ปวดหัว ไปโรงพยาบาล"
"......ครับ"
ยังคงเป็นผู้ชายที่ปากไม่ตรงกับใจ
ในโรงพยาบาล จี้หรันส่งหร่วนซิงหว่านมาถึงก็กลับไปแล้ว
ตอนที่โจวฉือเซินมาถึง หมอกำลังจะส่งเธอไปที่ห้องพักผู้ป่วยพอดี กำลังกำชับข้อควรระวังให้กับพยาบาล
โจวฉือเซินยืนอยู่หน้าประตูห้องผู้ป่วย ไม่ได้เข้าไป แค่มองจากระยะไกล และไม่เห็นอารมณ์ความรู้สึกใดๆ บนใบหน้า
หร่วนซิงหว่านกำนอนอยู่บนเตียง หายใจสม่ำเสมอ ใบหน้าที่แหลมๆ เหมือนจะผอมลงมาก
เธอบอกว่าเธอน้ำหนักขึ้นสองสามกิโลกรัม และไม่รู้ว่าอ้วนส่วนไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว
เอาอีกแล้ว รวบรัดตัดจบในสามบทสุดท้าย ตัดทิ้งดื้อๆ ไม่เล่าว่าพี่กับพ่อพระเอกเป็นยังไง และตระกูลของหนิงหนิงเป็นไงกัน น้าชั่วของหนิงหนิงตายจริงไหม...