สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 69

เมื่อคุณหมอและพยาบาลออกไป เห็นเขา คุณหมอก็พูดว่า "คุณญาติของผู้ป่วยหรอ เธอ......."

โจวฉือเซินอนสายตาแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "ไม่ใช่"

"แล้วคุณ?"

"เดินผ่าน"

คุณหมอ "......."

เดินผ่านแต่ยืนมองคนอื่นนานขนาดนั้น?

คุณหมอกำลังจะไป จู่ๆ โจวฉือเซินก็พูดขึ้นว่า "เธอมักจะปวดกระเพาะบ่อยๆ ช่วยตรวจให้เธอด้วย"

คุณหมอตกตะลึง "ปวดกระเพาะ?แต่อาการที่แสดงออกมาคือ........ ?"

"คลื่นไส้ อยากอาเจียน"

คุณหมอยิ้มอย่างอ่อนโยน "ถึงแม้คนไข้จะมีอาการปวดกระเพาะเหล่านี้ แต่ผู้ป่วยก็ตั้งท้องได้สี่เดือนแล้ว อาการคลื่นไส้และอาเจียนเป็นปฏิกิริยาปกติของคนแพ้ท้อง ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป"

เดิมทีโจวฉือเซินกำลังเฝ้าดูหร่วนซิงหว่านอยู่ เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้วนัยน์ตาสีดำก็รัดกุมขึ้น แววตาราวกับใบมีดที่เย็นเฉียบ ทั้งตัวของเขาก็เย็นชาเล็กน้อย "คุณพูดอะไรนะ?"

"คลื่น....... คลื่นไส้และอยากอาเจียนเป็นปฏิกิริยาปกติของคนแพ้ท้อง ไม่ .......ต้องกังวลใจ"

"ประโยคก่อนหน้า"

คุณหมอถาม "ผู้ป่วยตั้งท้องมาสี่เดือนแล้ว?"

โจวฉือเซินตกตะลึง ประโยคที่หร่วนซิงหว่านเคยบอกเขา ปรากฏขึ้นทีละประโยคในสมองของเขาอย่างชัดเจน

"คุณถามฉันบ่อยๆ ว่าครั้งนี้ฉันต้องการอะไร โจวฉือเซิน ฉันท้องแล้ว และฉันต้องวางแผนสำหรับอนาคตของลูกในท้องของฉัน ฉันต้องการทรัพย์สินครึ่งหนึ่งภายใต้ชื่อของคุณ"

"อาจเป็นเพราะว่าฉันไม่เคยขึ้นเวทีเดินแบบ ก็เลยตื่นเต้น ถ้าฉันตื่นเต้นก็จะคลื่นไส้อยากอาเจียน เดี๋ยวผ่านไปก็หายเอง"

"ฉันเพิ่งรู้ว่า....... ยากระเพาะหายไป ไม่รู้ว่ามันตกในห้องทำงานของคุณหรือเปล่า......."

"นั่นไม่ใช่ของฉัน เป็นของซานซาน....... เธอกับแฟนของเธอกำลังจะแต่งงานแล้ว เลยวางแผนจะมีลูก"

"ซานซานกำลังเตรียมตัวตั้งครรภ์ ฉันในฐานะแม่บุญธรรมในอนาคตของเด็ก ก็......เลยซื้อของพวกนี้ก็ปกติดีนี่"

คำโกหกที่เงอะงะของเธอ เขาก็ยอมเชื่อจริงๆ

หลังจากที่คุณหมอไป โจวฉือเซินปิดประตูห้องผู้ป่วย แล้วเดินเข้าไปข้างในด้วยขายาวของเขา

เขานั่งหน้าเตียงของหร่วนซิงหว่าน เขาดูเย็นชาและเยาะเย้ย "หร่วนซิงหว่าน คุณคิดว่าฉันเป็นคนโง่จริงๆ หรอ ทั้งๆ ที่รู้ว่าคุณเป็นคนแบบไหน แต่ฉันยังถูกคุณหลอกจนสำเร็จทุกครั้ง"

บนเตียงผู้ป่วย หร่วนซิงหว่านไม่ตอบสนองเลยแม้แต่นิดเดียว

โจวฉือเซินมองลงมา และพบว่ามือของเธอวางไว้บนท้องตลอดเวลา แม้ว่าเธอจะไม่รู้ตัว แต่เธอก็อยู่ในท่าปกป้องเสมอ

สี่เดือนแล้ว

เธอปิดได้ดีจริงๆ

......

หร่วนซิงหว่านไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหนแล้ว ตอนที่เธอตื่นขึ้น รู้สึกทั้งร่างกายสะลึมสะลือ รู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว หลังจากใช้เวลาไม่กี่วินาทีในการฟื้นคืนสติ เธอจำฉากที่ตกลงไปในน้ำ มือลูปที่ท้องทันที

รู้สึกว่าเด็กน้อยยังคงอยู่ หร่วนซิงหว่านถอนหายใจอย่างโล่งใจ หันไปหันมาเพื่อดูว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่พบกับดวงตาที่มืดมิดและเย็นชาหนึ่งคู่

ดวงตาสองคู่สบตากันครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านไม่รู้เอาแรงมาจากไหนเด้งตัวขึ้นจากเตียง กอดผ้าห่มแล้วนั่งบนหัวเตียง แสดงสีหน้าที่ตกใจอย่างบอกไม่ถูก "ประ.....ประธานโจวมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"

เสียงของโจวฉือเซินเบามาก "ใครจะรู้ น่าจะแค่เดินผ่าน"

จู่ๆ หร่วนซิงหว่านก็จำได้ว่าโจวฉือเซินเป็นคนช่วยเธอจากสระว่ายน้ำ เธอจับผ้าห่มไว้อย่างแน่น แล้วพูดอย่างระมัดระวัง "ประธานโจวส่งฉันมาโรงพยาบาลเหรอ?"

โจวฉือเซินมองเธอเงียบๆ ด้วยดวงตาสีเข้มโดยไม่พูดอะไร

หร่วนซิงหว่านหลบสายตาออกไปอย่างไม่สบายใจ ผู้ชายสารเลวนี่เป็นสายตาอะไร มองจนเธอรู้สึกคับข้องใจ

โจวฉือเซินไม่ตอบ สีหน้าไม่แยแส

หร่วนซิงหว่านทำได้เพียงหยิบถุงกระดาษขึ้นมาแล้วเปิดออก เมื่อเธอหยิบของออกมา เสียงที่ไร้อารมณ์ของโจวฉือเซินก็ดังขึ้น "นี่คือครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อของฉัน แค่คุณเซ็นชื่อก็เป็นของคุณแล้ว"

การเคลื่อนไหวของมือหร่วนซิงหว่านหยุดลง เงยหน้ามองไปที่เขา มีความฝาดในลำคอเล็กน้อย "ประธานโจว นี่หมายความว่าอย่างไร?"

"นี่ไม่ใช่ข้อเรียกร้องจากคุณหรอ ต้องการทรัพย์สินของฉันครึ่งหนึ่ง หรือว่าตอนนี้เสียใจแล้ว ต้องการมากกว่านี้?"

หร่วนซิงหว่านจำได้อย่างแม่นยำ เธอเรียกร้องสิ่งนี้ตอนไหน

มิน่าล่ะเมื่อครู่โจวฉือเซินถามเธอเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเพ้ยซานซาน ที่แท้เขาจงใจทำ

ดูท่าทางแล้ว เขาน่าจะรู้แล้ว

หร่วนซิงหว่านดึงเอกสารออกมาครึ่งหนึ่งแล้วก็ใส่กลับไป เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า "คุณต้องการให้ฉันทำอะไร"

โจวฉือเซินไม่ลังเล น้ำเสียงของเขาเย็นชา "เอาออกซะ"

แม้ว่าจะรู้ว่าจะต้องเป็นคำตอบเช่นนั้น หร่วนซิงหว่านก็ยังคงรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่อยู่ลึกในหัวใจถูกแทงอย่างแรง จนเธอแทบหายใจไม่ออก

"คิดไม่ถึงว่าประธานโจวจะเป็นคนใจกว้างจริงๆ แค่เด็กที่ยังไม่ได้เกิดมาคนหนึ่ง ก็สามารถจ่ายราคาสูงเช่นนี้ได้"

"คุณไม่ขาดทุนจริงๆ "

ไม่เพียงแต่ไม่ขาดทุน ซ้ำยังได้กำไรมหาศาล

"แล้วถ้า........" หร่วนซิงหว่านกัดริมฝีปากแน่น จนกระทั่งได้กลิ่นเลือด เธอพูดด้วยแหบ "ฉันอยากเก็บมันไว้?"

สีหน้าของโจวฉือเซินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง "คุณไม่มีเหตุผลที่เก็บไว้"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะ ใช่ ในสายตาของเขา ไม่ว่าเธอจะท้องปลอมหรือท้องจริง เหตุผลทั้งหมดที่เข้าใกล้เขาก็เพื่อเงิน

ตอนนี้สามารถแลกเปลี่ยนทรัพย์สินครึ่งหนึ่งภายใต้ชื่อของเขากับเด็กที่ยังไม่ได้เกิดมา แล้วเธอจะมีเหตุผลอะไรที่ต้องปฏิเสธล่ะ