สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 695

ตอนกลางคืน หร่วนซิงหว่านพึ่งจะนอนลงบนเตียง เธอก็ถูกคนดึงเข้าไปกอดในอ้อมแขน

เธอเงยหน้าขึ้น มองดูผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าแล้วถามเบาๆ "มีอะไรเหรอคะ?"

"ครั้งก่อนผมเคยบอกคุณว่า ถ้าคุณชอบเครื่องประดับชิ้นไหนก็ซื้อเลยไม่ใช่เหรอ?"

"อะ......"

คำพูดติดอยู่ที่ปาก จู่ๆหร่วนซิงหว่านก็ได้สติกลับมา เขาหมายถึงอะไร เธอเงียบไปพักหนึ่งแล้วพูดว่า "คุณรู้แล้วเหรอ?"

โจวฉือเซินอืมเบาๆแล้วพูดว่า "งานเลี้ยงครบรอบของโจวซื่อกรุ๊ปมีงานเลี้ยงเพื่อการกุศล แหวนวงนั้นจะถูกเอาออกมาประมูลในงาน"

หร่วนซิงหว่านตกใจ "แต่ว่า... แหวนวงนั้นอยู่ในมือของเจียงหยุนจู๋ไม่ใช่เหรอ?"

"เจียงหยุนจู๋กำลังร่วมมือกับโจวซื่อกรุ๊ป"

ได้ยินแบบนี้ หร่วนซิงหว่านก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "ก่อนหน้านี้เจียงหยุนจู๋เคยพูดกับฉัน อยากให้ฉันช่วยพูดให้เขา แต่ฉันปฏิเสธ คิดไม่ถึงว่า สุดท้ายเขาก็ได้ร่วมมือกับโจวซื่อกรุ๊ป"

"เหตุผลที่เขามาหาคุณ เพราะเขารู้ดีว่าผมไม่มีทางตอบตกลงแน่นอน"

"แต่ว่า... โจวจู้นเหนียนตอบตกลงแล้ว"

พวกเขาเงียบ

เจตนาของเจียงหยุนจู๋ชัดเจนขนาดนี้แล้ว เขาคงไม่ได้มาคุยธุรกิจที่เมืองหนานเฉิงแน่นอน เป้าหมายของเขาก็คือโจวฉือเซิน หรือไม่ก็โจวซื่อกรุ๊ป

หลังจากที่โจวฉือเซินออกมาจากโจวซื่อกรุ๊ป ทำให้เขามีโอกาส

คนหนึ่งคือคนของตระกูลเจียง อีกคนคือเหยื่อของเหตุการณ์ตอนนั้น...

หร่วนซิงหว่านพูด "คุณจะเตือนโจวจู้นเหนียนไหมคะ ว่าเจียงหยุนจู๋..."

โจวฉือเซินหลับตาลง เขาโอบเอวเธอ "เขารู้อยู่แล้ว"

เขาหยุดชะงักไปพักหนึ่งแล้วพูดว่า "ผมจะให้หลินหนานเปิดเผยเรื่องของตระกูลเจียงให้เขาตอนที่เขากำลังสืบเรื่องของเจียงหยุนจู๋ สำหรับเรื่องอื่น ให้เขาตัดสินใจเอง"

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก เธอไม่รู้จะพูดอะไร

ผ่านไปพักหนึ่ง เสียงของโจวฉือเซินก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง "เตรียมตัวให้พร้อม เราไปจะไปงานเลี้ยงครบรอบกัน"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ "โอเคค่ะ"

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่ามีอะไรรอพวกเขาอยู่

แต่งานเลี้ยงครั้งนี้ พวกเขาต้องไปเท่านั้น

แหวนวงนั้น เป็นแค่ของดึงดูดเท่านั้น

......

เพ้ยซานซานนอนอยู่ที่บ้านมาสองสามวัน เธอนอนไม่ไหวแล้วจริงๆ จึงออกไปสตูดิโอแล้วเริ่มทำงาน

ก่อนที่เธอจะกลับมา หร่วนซิงหว่านบอกคนที่ทำงานในสตูดิโอไว้แล้ว ว่าไม่ใช้พวกเธอพูดถึงเรื่องที่เพ้ยซานซานเข้าโรงพยาบาล รวมถึงเรื่องลูกในท้อง

ทำทุกอย่างให้เหมือนปกติ พูดคุยหัวเราะกันตอนพักผ่อน

ตั้งแต่เพ้ยซานซานมาถึงสตูดิโอ เธอก็มีอารมณ์ดีไม่น้อย แม้แต่ความรู้สึกเสียใจของสองสามวันก่อนก็ดีขึ้นไม่น้อย

สำหรับเรื่องของDaniel ยังไม่มีข่าวเหมือนเดิม

ในไม่ช้า ก็ถึงวันงานเลี้ยงครบรอบโจวซื่อกรุ๊ป

งานเริ่มตอนหนึ่งทุ่ม แต่หกโมงเย็น ทางเข้าโรงแรมก็เต็มไปด้วยนักข่าวแล้ว แสงแฟลชกะพริบไม่หยุด

งานเลี้ยงครบรอบของโจวซื่อกรุ๊ปครั้งนี้ เป็นงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

นอกจากพนักงานของโจวซื่อกรุ๊ปแล้ว พนักงานของบริษัทอื่นๆก็ถูกเชิญมาร่วมงาน

คนที่มาร่วมงาน ยังมีนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงของแวดวงธุรกิจในเมืองหนานเฉิง บริษัทในเครือโจวซื่อกรุ๊ปรวมถึงดาราดัง

ในตอนนี้เอง ประตูลิฟต์ก็เปิดออก

โจวฉือเซินไม่มองพวกเขาอีก เขาจับมือหร่วนซิงหว่านเดินเข้าไปในลิฟต์

มองดูประตูลิฟต์ค่อยๆปิด สองคนนั้นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกราวกับมีชีวิตรอด

แต่ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดสนิท ประตูลิฟต์ก็เปิดออกอีกครั้ง

โจวฉือเซินยืนอยู่ข้างในด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ "ไม่เข้ามาเหรอ?"

พวกเขาหันมามองหน้ากันด้วยความลำบากใจ

รอสองสามวินาที โจวฉือเซินก็หมดความอดทน เขาพูดอย่างเย็นชา "เร็วเข้า"

พวกเขารีบเดินเข้าไปแล้วพูดตะกุกตะกัก "ขอบ...ขอบคุณครับประธานโจว"

เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง พวกเขาก็รู้สึกราวกับเข้าไปอยู่ในขุมนรก ตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก

บรรยากาศในลิฟต์ก็เงียบสงัดจนทำให้ผู้คนขนลุก

และเมื่อพวกเขาคิดว่าโจวฉือเซินจะไม่พูดอะไรกับพวกเขาอีก ก็ได้ยินเสียงของโจวฉือเซินพูดว่า "ไม่ต้องเรียกผมว่าประธานโจวแล้ว เพราะตอนนี้ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับโจวซื่อกรุ๊ป"

พวกเขาราวกับถูกชะตากรรมบีบคอ กลัวจนไม่กล้าพูดอะไร

ถึงแม้ว่าโจวฉือเซินจะไม่ใช้ท่านประธานของโจวซื่อกรุ๊ปแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ผู้คนกลัวเขา ไม่ใช่ตำแหน่งท่านประธานโจวซื่อกรุ๊ป แต่เป็นตัวเขาเอง

พูดอีกอย่างก็คือ โจวฉือเซินไม่มีโจวซื่อกรุ๊ป เขาก็ยังเป็นโจวฉือเซิน แต่ถ้าโจวซื่อกรุ๊ปไม่มีโจวฉือเซิน ก็ไม่มีทางเจริญรุ่งเรืองเหมือนที่ผ่านมาแน่นอน

โจวจู้นเหนียนเป็นคนอ่อนโยน รอบคอบ แล้วยังเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน

แต่เพราะแบบนี้ มันคืออันตรายที่จะทำให้โจวซื่อกรุ๊ปตกต่ำ

บริษัทใหญ่อย่างโจวซื่อกรุ๊ป ผู้บริหารที่บริษัทต้องการ ต้องไม่ใช่คนที่อ่อนโยน