สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 790

โจวฉือเซินรับคำเสียงต่ำ "ของผม"

หร่วนซิงหว่านสะอึกสะอื้น พลางพูด "งั้นเรามาทำอะไรที่เราสามารถทำได้ โอเคไหม?"

โจวฉือเซินกอดเธอ ไม่ได้พูดอะไร

เขาเงียบอยู่นาน ก่อนจะพูด "โอเค"

โจวฉือเซินรู้ดี ถึงว่าแม้ว่าเขาไม่เห็นด้วย แต่หร่วนซิงหว่านก็จะไม่ยอมแพ้

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงยอมสละโอกาสที่จะได้เข้าร่วมแฟชั่นวีคด้วย

เธอก็จะกินและฉีดยาอยู่ในที่ที่เขามองไม่เห็นอยู่เงียบๆ

แทนที่จะเป็นเช่นนี้ เขากลับอยากรับความกดดันเหล่านี้ไปด้วยกันกับเธอ

เจียงหยวนพูดว่า หร่วนซิงหว่านอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากอาหาร ซึ่งทั้งหมดเป็นผลที่ตามมาของการกินยาและการฉีดยา

เพียงแค่เอาชนะตัวเอง ไม่มีหนทางอื่นแล้ว

ในระยะหลัง อารมณ์จะยิ่งไม่คงที่มากขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่ให้ใครมาพูดว่าเธอต้องทำนู้นนี่ เพียงแค่มีคนอยู่ข้างกาย คอยช่วยคลายความทุกข์โศกก็พอแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะช่วงนี้มีเรื่องมากมายให้จัดการ ต้องกลับบ้านดึกดื่นทุกวัน เขาคงไม่ละเลยต่อการเปลี่ยนแปลงจนมาถึงขั้นนี้

นอนกับเธอทุกคืน แต่ต้องให้เพ้ยซานซานมาพูดเตือน

เมื่อหร่วนซิงหว่านเห็นว่าในที่สุดก็เข้าใจกันกับเขาสักทีแล้ว เธอจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่เพิ่งร้องไห้ยังคงเป็นสีแดงก่ำเล็กน้อย วาววับไปด้วยรอยน้ำตา

คิ้วของโจวฉือเซินขยับอย่างไร้ร่องรอย

บนโลกใบนี้ ไม่มีใครเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของร่างกายได้ดีไปกว่าหร่วนซิงหว่าน

เธอคว้าเนคไทของเขา ก่อนจะดึงเขาเข้ามาใกล้

โจวฉือเซินสบสายตาเข้ากับเธอ น้ำเสียงแหบพร่า "ทำอะไร"

หร่วนซิงหว่านพูด "คุณเสแสร้งอีกแล้ว"

มีรอยยิ้มเล็กน้อยในดวงตาสีดำสนิทของโจวฉือเซิน เขาไม่พูดอะไรอีก ก้มศีรษะลงทาบทับเข้ากับริมฝีปากของเธอ ก่อนจะอุ้มเธอกลับเข้าไปในห้องนอนอย่างง่ายดาย

หร่วนซิงหว่านถอดเนคไทของเขา ก่อนโยนลงไปบนพื้น

วินาทีถัดมา เธอถูกตรึงอยู่บนเตียง

เมื่อโจวฉือเซินเงยหน้าขึ้นมอง สายตาก็หยุดลงที่บนแขนของเธอ

มีจุดเล็กๆสีแดงมากกว่าแต่ก่อนเล็กน้อย

ตอนนั้น หร่วนซิงหว่านโกหกเขาว่ายุงกัด

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อ้าปากและกัดเข้าที่คอของเธอ

หร่วนซิงหว่านร้องอื้ออึง เพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศ จึงไม่หลุดคำด่าที่เตรียมจะพ่นอยู่เสียรอมร่อ

ช่างมัน

เธอปลดเสื้อเชิ้ตและเข็มขัดหัวโลหะของเขาลง ไล้ลงไปตรงเอวที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อที่ชัดเจน

ร่างกายของโจวฉือเซินหดเกร็ง

นี่คือสิ่งที่เขาพยายามมาหลายคืน แม้กระทั่งกล่อมและหลอกล่อเพื่อให้หร่วนซิงหว่านทำเรื่องอย่างว่า

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรุกเขาก่อน

ไม่รอให้โจวฉือเซินพูดอะไร หร่วนซิงหว่านก็พลันเคลื่อนไหวช้าๆด้วยความเร็วของตัวเอง

นิ้วของเธอทั้งบอบบางและอ่อนนุ่ม

โจวฉือเซินกลืนน้ำลายดังอึก เหงื่อเม็ดโตไหลลงมาจากหน้าผากกระทบเข้ากับไหล่บางของเธอ

ริมฝีปากบางของเขากดแนบเข้ากับหูของเธอ เสียงของเขาต่ำและแหบแห้ง "เร็วสิ ที่รัก"

หร่วนซิงหว่านกลับพูดว่า "ฉันไม่ทำ"

เธอจงใจเคลื่อนไหวให้ช้าลง ราวกับแก้แค้นในสิ่งที่เขาทำวันนี้

โจวฉือเซิน "......"

เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป เอนกายกัดเข้าไปที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง เพิ่มแรงกำลัง ฝ่ามือของเขาแผดเผาไปทั่วร่างกายของเธอ

หร่วนซิงหว่าน "......"

เพ้ยซานซานพูดอีกว่า "จริงสิ เมื่อวานฉันเจอประธานโจวที่ลิฟต์ เหมือนว่าเขาจะไม่รู้เรื่องที่เธอกำลังกินยานะ เธอไม่ได้บอกเขาเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านฟุบลงที่โต๊ะ พูดอย่างไม่มีแรง "เรื่องเลือดจากสายสะดือ ก่อนหน้าฉันไม่ได้บอกเขา เพราะถ้าเขารู้ก็คงไม่เห็นด้วยแน่ ส่วนเรื่องกินยา กลัวว่าเขาจะสงสัย ฉันก็เลยไม่ได้พูดไปน่ะ"

เมื่อเพ้ยซานซานได้ยินก็เบิกตาโต "'งั้นฉันก็หลุดปากพูดไปน่ะสิ?"

"ไม่เป็นไรน่า" หร่วนซิงหว่านพูด "ถึงเธอไม่ได้บอกเขา ก็ปิดได้ไม่นานหรอก ตอนนี้เขารู้แล้วก็ดี จะได้ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ กลัวว่าจะถูกเขาพบเข้า"

เมื่อได้ยินอย่างนี้ เพ้ยซานซานก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ "ซิงซิง ยานี้มีผลอะไรกับร่างกายเธอไหม?"

ไม่งั้นเธอคงไม่ซ่อนมันจากโจวฉือเซิน

เมื่อได้ยินความกังวลของเธอ หร่วนซิงก็นั่งตัวตรงและยิ้ม ก่อนจะพูดว่า "ไม่มีจ้า เป็นยาบำรุงร่างกาย จะมีผลอะไรกับร่างกายได้ล่ะ ที่ฉันไม่บอกเขาก็เพราะ......เพราะเธอก็รู้ บางครั้งเขาก็น่ารำคาญ งานที่บริษัทเขาก็มีเยอะแยะ ฉันพูดกับเขาไป เขาก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก ให้ฉันเงียบเสียดีกว่า"

เพ้ยซานซานคิดว่ามันคงไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่ในเมื่อหร่วนซิงหว่านไม่อยากพูด เธอก็ไม่ถามต่อ

ตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ของหร่วนซิงหว่านก็ดังขึ้น เธอดูเบอร์ที่โชว์ เป็นDanielที่โทรมา

เพ้ยซานซานเองก็เห็น เธอรีบลุกขึ้นทันที "งั้นฉันไปนะ เธอทำธุระเถอะ"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "โอเค"

เมื่อเสียงปิดประตูดังขึ้น หร่วนซิงหว่านก็รับโทรศัพท์

Danielพูด "คุณหร่วน ผมเจออแมนด้าแล้วครับ แต่ว่า......เธอตายแล้ว"

หร่วนซิงหว่านก้มหน้าลง "ฉันรู้แล้วล่ะ"

สองสามวันนี้เธอหมดอาลัยตายอยาก และลืมเรื่องนี้ไปสียสนิท

หลังจากที่ได้ยินหร่วนซิงหว่านพูดถึงการเกี่ยวข้องก่อนหน้านี้ของโจวจู้นเหนียนและอแมนด้าแล้ว ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ก็หยุดชะงักไปนาน

Danielไม่คิดเลยว่า จุดเริ่มต้นของสิ่งต่างๆ จะเป็นเช่นนี้

หร่วนซิงหว่านพูด "รบกวนบอกเรื่องนี้กับเฉิงเว่ยด้วยนะ ฉันจะไม่ไปหาเขาอีกแล้วล่ะ"

Danielพอฟังออกว่าเธอกำลังหมายความว่าอะไร

หร่วนซิงหว่านต้องการให้เฉิงเว่ยขอโทษโจวฉือเซิน