สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 108

หลี่หยู้หลันถ่ายรูปลุงฝู และส่งไปให้เซี่ยเหยียนเหยียนอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่วินาทีต่อมา เซี่ยเหยียนเหยียนก็โทรมา เธอเอ่ยพูดอย่างตื่นเต้น "แม่ นี่เหรอผัวผีของเซี่ยซีหวั่น ดูเหมือนเขาจะอายุ 80 ปีแล้วนะ เซี่ยซีหวั่นแต่งงานกับคนแก่ขนาดนี้ได้ยังไง!"

เซี่ยเหยียนเหยียนระเบิดหัวเราะออกมา

หลี่หยู้หลันมองไปที่ลุงฝู "ใช่แล้วเหยียนเหยียน ชายชราคนนี้คือผัวผีของเซี่ยซีหวั่น วัยขนาดนี้สามารถเป็นปู่ของเซี่ยซีหวั่นได้เลยด้วยซ้ำ เดี๋ยวเราเอาภาพนี้ไปปล่อยบนอินเทอร์เน็ตดีกว่า ฉันว่าถ้าลู่หานถิงเห็นภาพนี้แล้วจะต้องเขี่ยเซี่ยซีหวั่นทิ้งแน่ๆ”

“แม่นี่น่าทึ่งจริงๆ ทำไมถึงฉลาดขนาดนี้ ต้องขอบคุณที่แม่ไปรับเซี่ยซีหวั่นจากบ้านนอกมาแต่งงานกับตาแก่ที่รีสอร์ทนั่นแทน” เซี่ยเหยียนเหยียนเอ่ยชื่นชมหลี่หยู้หลัน

หลี่หยู้หลันปัดเป่าความอึมครึมออกไป ยกริมฝีปากเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจ “ใช่ไหมล่ะ เหยียนเหยียน แม่ปูทางให้แกไว้แล้ว หลังจากนี้เรามารอดูอะไรสนุกๆดีกว่า!”

หลังจากวางสายแล้ว หลี่หยู้หลันก็มองไปที่เซี่ยเจิ้นกั๋ว "เจิ้นกั๋ว ตอนนี้เราต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เหยียนเหยียนมีความสุข ถึงเซี่ยซีหวั่นจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของคุณ และไม่ได้สนิทกับคุณ แต่การที่เธอคบหากับลู่หานถิงก็จะใช่ว่าจะเป็นผลดีต่อคุณ ตอนนี้เรื่องผัวผีที่รีสอร์ทของเธอถูดเปิดเผยออกไปแล้ว และฉันก็จะหาทางให้เหยียนเหยียนได้แต่งงานกับลู่หานถิง เมื่อไหร่ที่เหยียนเหยียนได้เป็นคุณนายลู่ คุณก็จะได้เป็นพ่อตาตระกูลลู่ ถึงตอนนั้นเราต้องมีชีวิตที่ดีๆแน่นอน”

แม้ว่าเซี่ยเจิ้นกั๋วจะโกรธที่รีสอร์ทโหยวหลานกระทำหยาบคายต่อเขา แต่การมาที่นี่ในวันนี้ได้อะไรหลายอย่างจริง ๆ เขาคิดไม่ผิดที่ให้เซี่ยซีหวั่นแต่งงานผัวผีในวัยที่เกือบจะเป็นพ่อของเขาได้ และเขาก็คิดเหมือนหลี่หยู้หลัน ถ้าผัวผีคนนี้ถูกเปิดโปงออกไป ลู่หานถิงจะยังรับเซี่ยซีหวั่นได้หรือไม่?

หลังจากที่ลู่หานถิงเขี่ยเซี่ยซีหวันทิ้ง เหยียนเหยียนลูกสาวที่เป็นภาคภูมิใจของเขาก็จะสามารถได้ตำแหน่งคุณนายลู่มา และเขาก็จะได้เป็นพ่อตาตระกูลลู่

ชั่วขณะนั้นเซี่ยเจิ้นกั๋วก็อารมณ์ดีขึ้นมา พออารมณ์ดีก็หายหงุดหงิดหลี่หยู้หลัน เพราะถึงยังไงเซี่ยเหยียนเหยียนก็เป็นลูกของอีกฝ่าย

“เรื่องของเหยียนเหยียนคุณที่เป็นแม่ต้องใส่ใจให้มากๆ พอถึงตอนนั้นถ้าผมได้เป็นพ่อตา คุณก็ได้เป็นแม่ยาย จะได้มีชีวิตดีๆเหมือนกัน”เซี่ยเจิ้นกั๋วกล่าวอย่างไม่เห็นแก่ตัว

นี่เป็นครั้งแรกที่เซี่ยเจิ้นกั๋วพูดกับเธอดีๆในช่วงหลายวันที่ผ่านมา และมันก็เป็นสัญญาณที่ดี หลี่หยู้หลันยิ้มแย้มแจ่มใส คิ้วที่ได้รับการดูแลอย่างดีของเธอแสดงให้เห็นสไตล์ของหญิงสาวที่เป็นผู้ใหญ่ “ฉันรู้แล้วเจิ้นกั๋ว~”

……

เซี่ยซีหวั่นกำลังเดินทางกลับไปที่รีสอร์ทโหยวหลาน ในตอนนี้เองเสียงข้อความจากเย่หลิงก็ดังขึ้นมา “ตาแก่นี่ใคร?

เย่หลิงส่งรูปถ่ายของลุงฝูมา

เซี่ยซีหวั่นเหลือบมองแล้วตอบกลับไปว่า—พ่อบ้านที่รีสอร์ทโหยวหลาน ลุงฝูไง

เย่หลิง—คนอื่นต่างก็พูดว่าลุงฝูคือผัวผีของแก

อะไรนะ?

เซี่ยซีหวั่นคลิกเข้าไป ก็เห็นว่าการค้นหาที่ร้อนแรงในตอนนี้ระเบิด ซึ่งการค้นหาที่ได้รับความนิยมสูงสุดที่ก็รูปหลุดของผัวผีที่รีสอร์ทโหยวหลาน

ซึ่งคอมเมนต์ส่วนใหญ่จะเป็นประมาณนี้

—— เซี่ยซีหวั่นแต่งงานกับชายแก่เหรอ? !

—— สามีของเซี่ยซีหวั่นซ่อนตัวได้ลึกลับจริงๆ

—— นี่สินะเหตุผลที่เซี่ยซีหวั่นนอกใจ? คงไม่ถึงใจสินะ ฮิฮิ~

——คุณหานถิงน่าสงสารจริงๆ คงไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองได้รับของเหลือมาจากชายแก่ล่ะสิ?

ขนตาของเซี่ยซีหวั่นไหวระริก เธอไม่คิดเลยว่าลุงฝูจะถูกปล่อยรูปหลุด และโดนกล่าวหาว่าเป็นผัวผีของเธอแบบนี้ นี่มัน...อืมมม...

ในตอนนี้เอง เย่หลิงก็ส่งข้อความมาอีกครั้ง "ติ๊ง" —- หวั่นหวั่น แฟนคลับอันดับหนึ่งของแกที่ใช้ชื่อแอคเคาน์ว่าย่าอายุแค่ 18 ปีออกอาละวาดอีกแล้ว

……

เมื่อกลับมาที่รีสอร์ทโหยวหลาน เซี่ยซีหวั่นก็รีบคว้านายหญิงลู่ เพื่อแสดงความขอบคุณและชื่นชม "คุณย่าสุดยอดไปเลย”

นายหญิงลู่ตบมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหวั่นเบาๆ “หวั่นหวั่น วันนี้พ่อและแม่เลี้ยงของแกมาที่นี่ด้วย ฉันเลยจงใจให้ลุงฝูออกเผยโฉมหน้า เวทีได้รับการจัดตั้งขึ้นสำหรับแกแล้ว ส่วนต่อจากนี้แกจะบรรเลงเพลงไหนก็ขึ้นอยู่กับแกเลย”

บรรเลงเพลงไหนอย่างนั้นเหรอ….

“คุณย่าหมายถึง?”

นายหญิงลู่พยักหน้า

ในขณะนั้น ประตูห้องโถงก็เปิดออก ร่างสูงสง่าของลู่หานถิงก็มาปรากฏในสายตา

เซี่ยซีหวั่นนึกถึงคำพูดเหล่านั้น ทั้งไอ้หนุ่มหน้าะอ่อน คุณหานถิงซื่อบื้อ แล้วไหนจะคำว่าชู้อีก... เธอจึงไม่สามารถเผชิญหน้ากับชายตรงหน้าเธออีกต่อไป

ลู่หานถิงเปลี่ยนรองเท้าที่ทางเข้าประตู แล้วเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นด้วยก้าวที่มั่นคง ดวงตาที่คมเฉียวราวกับนกอินทรีของเขาเหลือบมองเซี่ยซีหวั่นและหญิงชรา และในที่สุดก็หยุดลงที่ลุงฝู พร้อมถอนหายใจเบา ๆ เขาเม้มริมฝีปาก เห็นได้ชัดว่ากำลังไม่พอใจ

ลุงฝูรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนหมุดและเข็มเหล็มๆ เขาแทบอยากตะโกนออกไปดังๆว่า คุณนายหญิงบอกให้ทำ!”

ลู่หานถิงถอดเสื้อคลุมออกแล้วยื่นให้สาวใช้ จากนั้นก็นั่งลงบนโซฟา เขาค่อยๆ ยกริมฝีปากบางๆ ของเขาขึ้นอย่างเรียบนิ่ง "ลุงฝู"

เปลือกตาของลุงฝูกระตุกเมื่อถูกเรียกชื่อ เขาหันไปมองที่คุณนายหญิงอย่างรวดเร็ว —คุุณนายหญิง!

“ลุงฝู ผมจำได้ว่ามีต้นมะนาวอยู่ในสวนหลังบ้าน มะนาวบนต้นผมให้เป็นรางวัล คืนนี้ลุงไปกินให้หมดแล้วกัน”