สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 110

เซี่ยซีหวั่นถูกจูบจนมึนงง จนหัวน้อยๆของเธอขาวโพลน

คำพูดของเขายังก้องอยู่ในหู ปล้ำจูบ…เป็นการทะเลาะเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

ปรากฏว่าทะเลาะวิวาทในสายตาเขา คือ... สะกดรอยตามแล้วปล้ำจูบอย่างนั้นเหรอ...

คุณหานถิงนี่เอาแต่ใจจริงๆ

ขาของเซี่ยซีหวั่นอ่อนยวบ เมื่อได้ดื่มด่ำกับออร่าของความเป็นผู้ใหญ่และทรงพลังของเขา

…….

เหล่าคุณหนูในเมืองไห่ไม่ได้ไปไหนไกล จะไปไหนไกลได้ยังไง ก็อยากรอดูเซี่ยซีหวั่นถูกลู่หานถิงเขี่ยทิ้งทั้งนั้น แต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้มันคืออะไร?

——คุณหานถิงกับเซี่ยซีหวั่นทะเลาะกันจริงๆใช่ไหม ฉันเข้าใจถูกต้องไหม

——ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น

——ว่าแต่ ทำไมคุณหานถิงถึงจูบเซี่ยซีหวั่นไม่ปล่อยเลยล่ะ

—— ฉันก็สับสนเหมือนกัน ทุกคนบอกว่าคุณหานถิงเป็นชู้ แต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงเอาแต่รู้สึกว่าชู้อย่างเขาอยากเลื่อนขั้น

...

เซี่ยเหยียนเหยียนส่งคนมาสืบความเคลื่อนไหวของลู่หานถิงและเซี่ยซีหวั่น ทั้งสองไม่ได้เจอกันในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเลิกรากัน

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกตื่นเต้นมาก อันที่จริง นี่คือสิ่งที่เธอคาดหวัง เพราะว่าผัวผีของเซี่ยซีหวั่นถูกเปิดเผยบนอินเทอร์เน็ต ลู่หานถิงต้องเลิกกับเซี่ยซีหวั่นอย่างแน่นอน

แน่นอนว่า เซี่ยเหยียนเหยียนเองก็สงสัยแอคเคาน์แฟนคลับฮาร์ดคอร์อันดับหนึ่งของเซี่ยซีหวั่น เธอจึงทำการตรวจสอบบัญชี และพบว่าไม่มีอะไรแปลก

อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของเซี่ยเหยียนเหยียนนี่เป็นเพียงตอนเล็ก ๆ เท่านั้น ความเป็นไปในปัจจุบันยังอยู่ภายใต้ความคาดหวังและการควบคุมของเธอ

เซี่ยเหยียนเหยียนพบว่าลู่หานถิงจะไปที่บาร์ 1949 ในตอนเย็น เนื่องในวันเกิดครบรอบ 27 ปีของกู้เย่จิ่น ลู่หานถิงที่เป็นถึงเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน ยังไงก็ต้องไปฉลองวันเกิดของกู้เย่จิ่นอยู่แล้ว

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอที่จะเข้าหาลู่หานถิง

หลี่หยู้หลันจับมือเล็ก ๆ ของเธอ "เหยียนเหยียน แกต้องไปที่บาร์คืนนี้เพื่อดูว่าลู่หานถิง และเซี่ยซีหวั่นเลิกกันจริง ๆ แล้วหรือเปล่า นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับแก สิ่งสำคัญคือ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดแกกับเซี่ยซีหวั่น พวกแกสองคนเกิดวันเดียวกัน ฉันบอกพ่อแกแล้ว ว่าให้จัดงานวันเกิดให้พวกแกพร้อมกัน จากนั้นก็เชิญคุณหานถิงมาที่งาน และทำให้เซี่ยซีหวั่นเป็นตัวตลก!”

เซี่ยเหยียนเหยียนตื่นเต้นมาก เธอกับเซี่ยซีหวั่นมีวันเกิดวันเดียวกัน ถ้าลู่หานถิงสามารถไปร่วมงานวันเกิดของเธอได้ มันจะเป็นภาพที่สวยงามมาก

“แม่ ฉันจะเชิญท่านคุณหานถิง และท่านคุณหานถิงจะต้องมาแน่นอน!”

...

วันเกิดปีที่ 27 ของกู้เย่จิ้นจัดอยู่ที่บาร์1949 เพื่อนที่ดีอย่างลู่หานถิงและโห้วซีจื้อจึงมาเข้าร่วมด้วย แน่นอนว่าเย่หลิง เซี่ยซีหวั่น เซี่ยเหยียนเหยียน และฮั่วเสวียนเองก็จะไปเข้าร่วมเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีการเชิญผู้อาวุโสบางคนในเมืองไห่มาด้วย

ภายในห้องชุดที่หรูหรา เซี่ยเหยียนเหยียนนั่งถัดจากลู่หานถิง เธอสังเกตใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง "คุณหานถิง เมื่อไม่นานมานี้ผัวผีของเซี่ยซีหวั่นถูกเปิดโปง คุณคงรู้สึกไม่ดีมากใช่ไหม?”

ฮั่วเสวียนรีบกล่าวเสริม “คุณหานถิง คุณถูกหลอกโดยรูปร่างหน้าตาไร้เดียงสาของเซี่ยซีหวั่น เธอมีวิธีพิเศษในการเกลี้ยกล่อมผู้ชาย ผัวผีของเธอในรีสอร์ทโหยวหลานอายุตั้งแปดสิบปี ไม่รู้ว่าเป็นพวกโรคจิตประเภทที่ชอบเล่นอะไรซาดิสอย่างการใช้แส้หรือเปล่า เซี่ยซีหวั่นนี่สกปรกจริงๆ "

เซี่ยเหยียนเหยียนพอใจกับสิ่งที่ฮั่วเสวียนพูดเป็นอย่างมาก แต่เธอก็หยุดอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว "เสวียนเสวียน อย่าพูดถึงหวั่นหวั่นแบบนั้น"

กู้เย่จิ่นสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขายาวสีดำ หน้าตาหล่อคมดั่งหยก เขาเอนหลังพิงหลังโซฟา ด้วยท่าทางสบายๆแต่ดูเท่

เมื่อตกอยู่ท่ามกลางกลุ่มแมวสาว เขาก็มีความสนใจเพียงเล็กน้อย แต่สายตาของเขาไม่ได้มองดูแมวสาวเหล่านี้ด้วยซ้ำ

ในตอนนี้เอง ก็มีคนพูดขึ้นมาว่า “ถ้าพูดถึงความงาม ความงามอันดับหนึ่งในเมืองไห่ ก็คงไม่พ้นคือเย่หลิง คุณชายกู้ น้องสาวของคุณไม่มาเหรอ ทำไมเราไม่เห็นเลยล่ะ?”

“ใช่ เราไม่ได้เห็นเย่หลิงคนสวยมาสองปีแล้ว เห็นแค่ในนิตยสารหรือทีวีเท่านั้น เราทุกคนต่างก็อยากเห็นเย่หลิงเองกับตา”

โห้วซีจื้ออยากจะเตะผู้ชายพวกนี้จริงๆ เขาหันไปมองใบหน้าของกู้เย่จิ่นอย่างระมัดระวัง เมื่อพูดถึงเย่หลิงใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้เย่จิ่นก็ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา และเขายังคงไม่แยแสต่อสิ่งใด วันนี้เป็นวันเกิดของเขา เขาจะไม่สนใจคนอื่น

ในขณะนั้นเสียงที่แผ่วเบาของใครบางคนก็ดังขึ้นมาข้างๆหู "ไหนดูซิ ใครกำลังพูดถึงฉันลับหลัง”

ทุกคนเงยหน้าขึ้น และเห็นว่าเซี่ยซี่หวั่นและเย่หลิงเดินเข้ามา

เย่หลิงเพิ่งมาจากข้างนอก กำลังยกมือเล็กๆ ของเธอเพื่อถอดแว่นกันแดดอันใหญ่ของเธอออก ผมหยิกสีน้ำตาลของเธอตกลงบนไหล่ ใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเธอก็สว่างใสและอ่อนนุ่ม

เซี่ยซีหวั่นสวมผ้าคลุมหน้า ดวงตาสีดำของเธอทอประกายชัดแจ๋ว เป็นประกายวาววับขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ

ความงามทั้งสองเป็นจุดสนใจในทันทีที่ปรากฏตัว

ดวงตาที่มีเสน่ห์ของเย่หลิงจ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้เย่จิ่น และเธอก็ยิ้มอย่างสนุกสนาน “พี่ชาย สุขสันต์วันเกิด อายุ 27 ปียังไม่ถือว่าแก่ รีบหาพี่สะใภ้ให้ฉันเร็วๆล่ะ”

กู้เย่จิ่นมองมาที่เธอและเม้มริมฝีปาก

“หวั่นหวั่น มาด้วยเหรอ”เซี่ยเหยียนเหยียนมีความสุขมากที่เซี่ยซีหวั่นมาในเวลานี้ และเธอก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “หวั่นหวั่น ช่วงนี้เธอคงวุ่นวายน่าดูเลยสินะ เป็นยังไงบ้าง สามีที่รีสอร์ทโหยวหลานของเธอไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม?”