ศาสตราจารย์เฉียนข้อเรียกร้องนี้ไม่ได้มากเกินไปเลยสักนิด ยิ่งกว่านั้นคนที่มาก็เป็นแขก โจวผิงพูดอย่างรวดเร็วว่า “เซี่ยซีหวั่น ตอนนี้เธอก็ไปหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรมาให้ศาสตราจารย์เฉียนเถอะ”
“ได้ค่ะ” เซี่ยซีหวั่นหมุนตัวเดินไปด้วยความยินดี
……
เซี่ยซีหวั่นออกจากห้องทำงาน ด้านนอกที่ทำงานมีคนมาห้อมล้อมอยู่แล้ว ทุกคนซุบซิบนินทากันเบาๆ
——ศาสตราจารย์เฉียนบินมาจากประเทศFเพื่อมาทวงความยุติธรรมให้เซี่ยเหยียนเหยียน จะว่าไปแล้วเซี่ยซีหวั่นก็แพ้ตรงเรื่องวุฒิการศึกษานี่แหละ เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นนักศึกษาทางการแพทย์ที่มีพรสวรรค์ เมื่อนำมาเปรียบเทียบกันแล้วเห็นข้อด้อยอย่างชัดเจน
——ใช่แล้วการต่อสู้ด้านความรักของเซี่ยซีหวั่นถือว่าใช้ได้ แต่ก็ยังเชิดหน้าชูตาไม่ได้นะ Uk
——ผู้หญิงที่มีการศึกษาสูงอย่างเซี่ยเหยียนเหยียนแบบนี้ ใครจะไม่ชอบบ้าง
ซวงซวงโมหาก ศาสตราจารย์เฉียนคนนี้เรียกเซี่ยซีหวั่นมาก็เพื่อจะดูหมิ่นเหยียดหยามจริงๆ “หวั่นหวั่น ห้องสมุดของพวกเราใหญ่ขนาดนี้ ตึกทั้งตึกเลยนะ ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรเล่มนั้นต้องใช้เวลาหานานแค่ไหน ฉันว่าศาสตราจารย์เฉียนตั้งใจจะกลั่นแกล้งเธอเพื่อเอาคืนแทนเซี่ยเหยียนเหยียน ฉันไปหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรเป็นเพื่อนเธอ!”
เซี่ยซีหวั่นยิ้มปลอบใจซวงซวง “ ซวงซวง เธอไม่ต้องไปกับฉันหรอก ฉันไปเองก็ได้”
พูดจบเซี่ยซีหวั่นก็เดินจากไปเลย
เวลานี้จ้าวลี่ยิงก็พูดขึ้นอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นว่า “ซวงซวง เวลาทองของเซี่ยซีหวั่นคนนี้ใกล้จะหมดลงแล้ว เห็นแก่ที่เรารู้จักกัน ผมขอเตือนคุณให้อยู่ห่างจากเธอหน่อยดีกว่า”
ซวงซวงถลึงตามองจ้าวลี่ยิงอย่างโมโห “คุณเป็นใคร พวกเราสนิทกันมากเหรอ พวกเรารู้จักกันเหรอ คุณกรุณาอย่ามาพูดกับฉัน!”
“คุณ!”
เมื่อก่อนซวงซวงประจบเอาใจเขาต่างๆนานา แต่ซวงซวงในตอนนี้เย็นชากับเขามาก ท่าทางที่ผิดปกติแบบนี้ทำให้จ้าวลี่ยิงรู้สึกหดหู่ท้อแท้บางอย่างในใจ เขาโกรธอย่างยิ่ง
แต่จ้าวลี่ยิงมองเห็นท่าทางทะเล้นสดใสของซวงซวงในเวลานี้ เธอถลึงตาใส่เขาอย่างโมโห แก้มสองข้างป่อง น่ารักอย่างที่สุด เต็มไปด้วยคอลลาเจนที่เต่งตึง แน่นอนว่าเขาแทบไม่อยากจะละสายตาเลยสักนิด
ในเวลานี้ ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามา “ซวงซวง ผมซื้อตั๋วหนังมาสองใบ เย็นนี้พวกเราไปดูหนังด้วยกันนะ”
มีคนมาจีบซวงซวงแล้ว!
ในใจจ้าวลี่ยิงไม่พอใจอย่างมาก เด็กอ้วนที่เมื่อก่อนคอยป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆเขาตอนนี้กลายเป็นสาวสวยแล้ว ที่น่ากลัวก็คือเขารู้สึกว่าซวงซวงสวยขึ้นทุกวัน แต่เธอไม่ได้เป็นของเขาแล้ว!
……
เซี่ยเหยียนเหยียนหาจ้าวลี่ยิงจนพบแล้ว “หัวหน้าจ้าว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้”
จ้าวลี่ยิงอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ในหัวมีแต่เรื่องซวงซวง ดังนั้นจึงออกมาเดินสูดอากาศเล่น พอเซี่ยเหยียนเหยียนมา สายตาเขาก็กลับมามองที่เซี่ยเหยียนเหยียนอีก นี่ต่างหากนางฟ้าที่เขาชอบ!
“เหยียนเหยียน สบายใจเถอะ เซี่ยซีหวั่นหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรไม่เจอหรอก เพราะปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรอยู่กับผม” จ้าวลี่ยิงหยิบปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตรเล่มนั้นออกมา
เซี่ยเหยียนเหยียนยิ้มด้วยความดีใจ “หัวหน้าจ้าวขอบคุณนะคะ ไม่ว่าฉันจะเจอความยากลำบากอะไร คุณก็อยู่ข้างๆคอยช่วยเหลือฉันเสมอ”
จ้าวลี่ยิงก้าวมาข้างหน้า ยื่นมือมากอดเซี่ยเหยียนเหยียนเอาไว้ “เหยียนเหยียน คุณน่าจะรู้ว่าผมชอบคุณมากแค่ไหน ลู่หานถิงแต่งงานกับเซี่ยซีหวั่นแล้ว คุณก็อย่าไปคิดถึงเขาอีกเลย เพื่อคุณแล้วผมยอมทำได้ทุกอย่าง คุณเป็นแฟนกับผมนะ”
เซี่ยเหยียนเหยียนไม่ชอบจ้าวลี่ยิงเลยสักนิดเดียว แม้คุณสมบัติต่างๆของจ้าวลี่ยิงจะไม่เลวเลย แต่อย่างไรก็ไม่สามารถเทียบกับลู่หานถิงได้ เป้าหมายของเธอก็คือการได้เป็นคุณนายลู่
แต่ตอนนี้จ้าวลี่ยิงมีผลประโยชน์ต่อเธออย่างมาก เธอจำเป็นต้องทำให้เขาตายใจก่อน พูดเอาใจเขาหน่อย แบบนี้จึงจะควบคุมเขาได้
“สองวันนี้ท่านอธิการบดีก็บินมาเมืองไห่ ถึงตอนนั้นจะมีการจัดงานเลี้ยงอาหารเล็กๆ บุคลากรทางการแพทย์ที่มีชื่อเสียงทั่วทั้งเมืองไห่ล้วนมาร่วมงาน นี่เป็นโอกาสแสดงตัวที่ดีมาก บัตรเชิญใบนี้เธอรับไว้ ฉันจะพาเธอไปเปิดประสบการณ์สักหน่อย”
เซี่ยเหยียนเหยียนสูดลมหายใจ มีความสุขจิตใจเบิกบานมาก เธอเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยเซิ่งหลีนานหลายปีแล้วได้เห็นอธิการบดีไกลๆสองสามครั้ง ในความทรงจำอธิการบดีเป็นหญิงแกร่งที่สวยและสง่างามอย่างยิ่งคนหนึ่งเลย
เธอยังไม่เคยพูดคุยกับอธิการเลยสักคำ แต่ตอนนี้เธอกลับมีโอกาสไปร่วมงานเลี้ยงอาหารของอธิการบดีแล้ว
“อาจารย์คะ อาจารย์ช่างดีกับหนูมากเลยจริงๆ เรียกได้ว่าเป็นเหมือนแม่อีกคนของหนูเลยค่ะ หนูรักอาจารย์จังเลยค่ะ” เซี่ยเหยียนเหยียนดีใจจนแทบจะโบยบิน
ศาสตราจารย์เฉียนมองเซี่ยเหยียนเหยียนอย่างอ่อนโยน เวลานี้เองจู่ๆก็มีร่างสูงใหญ่สง่างามปรากฏกายขึ้นมาในสายตาของเธอ คุ้นตาอย่างมาก
ศาสตราจารย์เฉียนมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เธอรีบเอ่ยว่า “เหยียนเหยียน ฉันมีธุระนิดหน่อย ไปก่อนนะเดี๋ยวมา!”
“อ้าวอาจารย์คะ…”
ศาสตราจารย์เฉียนรีบเดินออกไป ตอนที่เดินมาถึงทางเลี้ยว เธอก็พูดอย่างตื่นเต้นยินดีว่า “คุณชายจื่อเซี่ยน ที่แท้ก็เป็นคุณจริงๆด้วย!”
ลู่จื่อเซี่ยนหยุดฝีเท้า
“คุณชายจื่อเซี่ยน ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่สถาบันวิจัยซูมี่ได้คะ วันนี้ท่านอธิการบดีก็จะบินมาแล้ว คุณติดต่อกับคุณป้าคุณแล้วเหรอคะ”
ศาสตราจารย์เฉียนรู้จักลู่จื่อเซี่ยน ลู่จื่อเซี่ยนเป็นหลานชายแท้ๆของลู่อินอินอธิการบดี
ที่สำคัญก็คือ ลู่จื่อเซี่ยนต่างหากที่เป็นนักศึกษาแพทย์ผู้มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง สิ่งที่เขาชำนาญไม่ใช่การใช้เข็ม แต่เป็นมีดผ่าตัด เขาอายุเพียง20ปีก็กลายเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยที่สุดของเมืองตี้ดู ช่างน่ามหัศจรรย์จริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย
นิยายที่เคยอ่านแล้วชอบหายไปหลายเรื่องเลยค่ะชอบอ่านซ้ำบางเรื่องอ่านจบแล้วก็มาเริ่มใหม่แต่ก็ไม่ต่อเนื่องค่ะ...