บทที่71 มอบสร้อยเพชรให้เธอ
ไม่คิดเลยว่าเขาจะตีเธอ......
ใบหน้าสวยเรียวของเซี่ยซีหวั่นแดงขึ้นมาทันที แม้แต่ปลายนิ้วของเธอก็มีไอร้อนขึ้นมา “คุณ......คุณลู่ นาย......หน้าไม่อาย!”
ลู่หานถิงเข้าใกล้เธอ เธอที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จมีกลิ่นหอมบนตัว เขาพูดหยอกล้อด้วยน้ำเสียทุ้มต่ำ “คุณนายลู่ คุณไปฟ้องผมใช้ความรุนแรงกับคุณสิ ให้ผมช่วยหาทนายความให้ไหม คุณก็บอกคนอื่นว่าผมตีก้นเธอ”
“……”
เซี่ยซีหวั่นยกเท้าเตะเขาไปทีหนึ่ง
ลู่หานถิงยื่นมือไปดึงผ้าที่คลุมหน้าเธอออก เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามบริสุทธิ์ผุดผ่องของเธอ จากนั้นก็ก้มหน้าจะจูบไปที่ปากของเธอ
เซี่ยซีหวั่นตกใจจนรีบเอามือทั้งสองข้างมาปิดปากตัวเองไว้
ลู่หานถึงชะงักไปสักพัก แล้วจูบลงบนเล็บชมพูอ่อนหวานของเธอ
เธอคาดไม่ถึงว่าเขาจะจูบบนเล็บของเธอ ดวงตาสีดำแวววาวคู่นั้นเบิกกว้าง ความไร้เดียงสาแบบนี้ไม่สามารถเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นในสายตาของเขา
ปากบางของเขาจูบบนตาของเธอ
ผมดำพลิ้วยาวของเธอ พร้อมกับกิ๊บติดผมที่น่ารัก ลู่หานถิงจูบบนกิ๊บติดผมของเธออีกรอบ
เขารักทุกสิ่งที่มีความเป็นสาวน้อยของเธอ
เซี่ยซีหวั่นถูกเขาขังไว้ที่นี่ ให้เขาจูบอย่างฝ่ายรับ เขาไม่เคยปกปิดความชอบที่มีต่อเธอ เซี่ยซีหวั่นสามารถรู้สึกได้ว่าเขาชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ
หญิงสาวต้องการความชัดเจนแบบนี้มาก สำหรับผู้ชายที่หลงใหลในรูปลักษณ์ของตัวเองนั้นตอบสนองความหยิ่งยโสและความสุขของตัวเองมาก
“คุณลู่ นายปล่อยฉันเข้าไปเถอะ สักพักหลิงหลิงจะมาหาฉันแล้ว”
ลู่หานถิงมองเธอ เก็บทุกรายละเอียดบนใบหน้าสวยเรียวของเธอ “ถ้ายังพูดถึงเย่หลิงอีก เชื่อไหมว่าผมจะอุ้มคุณขึ้นรถของผมตอนนี้แน่?”
เชื่อ!
เซี่ยซีหวั่นรีบปิดปาก
“ย่าให้ผมถามคุณว่า มีอะไรให้ช่วยไหม?”
ย่าคงหมายถึงเรื่องการเข้าสู่สถาบันวิจัยซูมี่ เซี่ยซีหวั่นเงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาเปล่งปลั่ง “ไม่ต้องการ ขอบคุณย่าด้วย”
ลู่หานถิงรู้อยู่แล้วว่าเธอมีวิธีของตัวเอง บนตัวสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยนี้ยังมีความลับซ่อนอยู่มากมาย เขาเอื้อมมือไปบีบหน้าเธออย่างเอ็นดู “ถ้าต้องการให้ช่วยก็บอกนะ”
ตั้งแต่ที่เขาชอบเธอก็ชอบบีบหน้าเธอบ่อยๆ เซี่ยซีหวั่นรู้สึกว่าเขาไม่ให้เกียรติคนเล็กน้อย “ฉันไม่กล้าให้นายมาช่วยหรอก ถึงเวลานั้นให้นายอยู่กลางระหว่างฉันกับเซี่ยเหยียนเหยียนจะลำบากใจแค่ไหน วันนี้ฉันกลับไปตระกูลเซี่ยยังเห็นพ่อฉันและเซี่ยเหยียนเหยียน พ่อฉันอยากเป็นพ่อตาของนาย เซี่ยเหยียนเหยียนอยากจะแต่งงานกับนายเป็นคุณนายลู่......อื้อ!”
ลู่หานถิงกลบปากที่พูดฉอดๆของเธอ
เขาจูบได้โหดเหี้ยมมาก ขโมยลมหายใจเธอไปอย่างรวดเร็ว สมองของเซี่ยซีหวั่นเบลอไปเลย ตัวอ่อนไปทั้งคน
สองมือน้อยๆดันหน้าอกที่แข็งแกร่งของเขา ออกแรงดันเขาออก
ลู่หานถิงมุดใบหน้าหล่อเหลาเข้ากับผมยาวที่มีกลิ่นหอมของเธอ ปรับการหายใจของตัวเอง “ถ้ายังพูดมั่วซั่วแบบนี้อีก ก็จะทำโทษแล้วนะ”
ปากของเซี่ยซีหวั่นแดงๆชาๆไปหมด เพราะความต่างของส่วนสูง เขาก้มหน้า เธอยังคงมุดหน้ากับหน้าอกของเขา
นี่เหรอคือการลงโทษของเขา?
“คุณอยู่เป็นเพื่อนกับเย่หลิงมาสองวันแล้ว พอหรือยัง จะกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนผมได้บ้างหรือยังคุณนายลู่?” ลู่หานถิงเหมือนกับเด็กที่ไม่ถูกรัก อ้อนวอนความรักจากเธอ
เซี่ยซีหวั่นปฏิเสธอย่างใจร้าย “ฉันยังไม่อยากกลับไปเลย......”
ลู่หานถิงเอาของบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา ห้อยไว้ที่คอของเธอ
เซี่ยซีหวั่นรู้สึกเย็นๆบนคอ ก้มหน้ามอง เขาใส่สร้อยให้เธอเส้นหนึ่ง
เย่หลิงคุ้นเคยกับแบรนด์เครื่องประดับแฟชั่นทุกแบรนด์ เธอพยักหน้า “สร้อยonly-loveเส้นนี้เป็นสร้อยรักของแบรนด์Tiff มีแค่เส้นเดียวบนโลกนี้ ถูกประมูลในงานประมูลเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนั้นมีผู้ลึกลับคนหนึ่งซื้อไป ไม่คิดว่าผู้ลึกลับคนนี้ก็คือคุณลู่ คุณลู่จีบภรรยานี้ลงทุนจริงๆ”
เซี่ยซีหวั่นไม่รู้ว่ามีเรื่องแบบนี้ด้วย only-love หมายถึงรักเดียว
……
……
เซี่ยเหยียนเหยียนมาที่สถาบันวิจัยซูมี่เร็วมาก วันนี้เป็นวันแรกที่เธอเข้าทำงาน
เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นถึงสตรีผู้ดีอันงามพร้อมอันดับหนึ่งในเมืองไห่ ได้รับความนิยมอย่างมาก อีกทั้งเธอจบจากมหาลัยเซิ่งหลีนอกมาก ดังนั้นเพิ่งจะเข้าทำงานก็ถูกให้ความสำคัญอย่างมาก เข้าร่วมทีมวิจัยโดยตรงเลย
จ้าวลี่ยิงหัวหน้าทีมวิจัยชอบเซี่ยเหยียนเหยียนมาก ทักทายเซี่ยเหยียนเหยียนสม่ำเสมอ ชงกาแฟและเอาไปให้ด้วยตัวเอง “เหยียนเหยียน คุณเพิ่งเข้ามาไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ เดี๋ยวเวลาอาหารกลางวันผมพาคุณคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นี่นะ คุณมีอะไรไม่เข้าใจก็มาถามผม ผมช่วยคุณอยู่แล้วครับ”
เซี่ยเหยียนเหยียนรับกาแฟมาชิมไปคำหนึ่ง แล้วตอบอย่างอ่อนหวาน “หัวหน้าจ้าว ขอบคุณนายมากนะ นายใจดีกับฉันจริงๆ”
ไม่นานจ้าวลี่ยิงก็หลงใหลเซี่ยเหยียนเหยียน
เวลานี้เซี่ยเหยียนเหยียนมองไปรอบข้าง “ใช่สิหัวหน้า น้องสาวฉันเซี่ยซีหวั่นไม่ได้มาเหรอ?”
ตั้งแต่วันนั้นที่ออกจากตระกูลเซี่ย ก็ไม่มีข่าวคราวของเซี่ยซีหวั่นเลย สถาบันวิจัยซูมี่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการแพทย์ ห่างจากอินเทอร์เน็ต ไม่มีข้อความที่ไหนส่งออกไปได้ ดังนั้นวันนี้เซี่ยเหยียนเหยียนจึงแทบรอไม่ไหวที่จะได้รับคำตอบ
จ้าวลี่ยิงรู้ว่าระหว่างเซี่ยเหยียนเหยียนกับเซี่ยซี่หวั่นเคยมีเรื่องกัน เธอส่ายหัว “คนที่ได้ถูกรับเข้ามาในครั้งนี้ได้มารายงานในวันนี้หมดแล้ว ผมไม่ได้ยินนะว่าหนึ่งในนั้นมีชื่อเซี่ยซีหวั่นด้วย เซี่ยซีหวั่นคนนี้มาจากบ้านนอก และจบการศึกษาเพียงแค่มัธยมปลาย สถาบันวิจัยซูมี่ของเราจะยอมรับเธอได้อย่างไร?”
จ้าวลี่ยิงดูถูกเซี่ยซีหวั่นมากๆ ไอดอลของเขาคือเซี่ยเหยียนเหยียน
เซี่ยเหยียนเหยียนดื่มกาแฟไปอีกคำ แล้วกระตุกมุมปากขึ้น เซี่ยซีหวั่นแพ้แล้ว!
ผู้คนทั้งหมดกำลังเดิมพันว่าเซี่ยซีหวั่นสามารถเข้าสู่คณะสถาบันวิจัยซูมี่ได้หรือไม่ คราวนี้เธอจะกลายเป็นเรื่องตลก ถูกหัวเราะเยาะ!
ในขณะนี้เสียงใสที่ชัดเจนดังขึ้นในหูของเซี่ยเหยียนเหยียน “ เซี่ยเหยียนเหยียน เธอกำลังมองหาฉันอยู่เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย
นิยายที่เคยอ่านแล้วชอบหายไปหลายเรื่องเลยค่ะชอบอ่านซ้ำบางเรื่องอ่านจบแล้วก็มาเริ่มใหม่แต่ก็ไม่ต่อเนื่องค่ะ...