สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 84

กู้เย่จิ่นได้แต่มองเธอ แต่ไม่ได้พูดอะไร

เย่หลิงยื่นมือและเล็กๆ ทั้งสองข้างไปแต่หน้าอกที่แข็งแกร่งของเขา แล้วก็ออกแรงผลักเขาออก

และความคลุมเครือระหว่างทั้งสองคนก็ค่อยๆ หายไป

“เมื่อกี้เซี่ยซีหวั่นได้ดื่มone-night-standเข้าไป ค็อกเทลในห้อง VIP เมื่อกี้แหละ เธอได้แตะต้องไหม？”กู้เย่จิ่นถาม

One-night-standงั้นเหรอ？

เย่หลิงขมวดคิ้วทันที เธอนึกไม่ถึงเลยว่าค็อกเทลแก้วนั้นจะเป็นone-night-stand เมื่อกี้หวั่นหวั่นก็ดื่มไปคนเดียวซะหมดแก้วเลย

“ฉันไม่ได้ดื่ม”

เย่หลิงพูดจบแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเซี่ยซีหวั่น

เสียงรอสายดังขึ้นอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับ

เย่หลิงเตรียมจะโทรออกอีกครั้ง แต่ว่ากู้เย่จิ่นก็แย่งโทรศัพท์ของเธอไปก่อน

เย่หลิงขมวดคิ้ว “นี่พี่จะทำอะไรเนี่ย เอาคืนมาเลยนะ ฉันจะโทรหาหวั่นหวั่น”

“หมายความว่าเธออยากจะชมการแสดงสดของพวกเขางั้นสิ？”

“…”เย่หลิงแย่งโทรศัพท์ตัวเองคืนมาอย่างโกรธเคือง

กู้เย่จิ่นฉีกยิ้ม “ซีจื๋อโทรหาหานถิงเรียบร้อยแล้ว เธอไม่ต้องไปสนใจเกี่ยวกับเรื่องของเซี่ยซีหวั่นหรอก เดี๋ยวฉันไปส่งบ้าน”

……

อีกด้านหนึ่งโห้วซีจื๋อก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่หานถิง แล้วก็มีคนรับสายอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็มีเสียงทุ้มต่ำที่น่าดึงดูดของลู่หานถิงดังขึ้นที่ปลายสาย “ฮัลโหล ซีจื๋อ”

“พี่รอง ผมมีเรื่องจะบอก คิดว่าพี่ต้องตีผมตายแน่เลย”

ลู่หานถิงกำลังขับรถอยู่ แขนเสื้อสีดำทั้งสองข้างพับขึ้นเผยให้เห็นกล้ามแขนที่แข็งแกร่ง มือหนาที่สวมนาฬิการาคาแพงกำลังจับพวงมาลัยอยู่ รถโรลส์-รอยซ์แล่นอยู่บนถนนที่พลุกพล่านด้วยความเร็วคงที่

เซี่ยซีหวั่นนั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับ ตอนนี้เธอเมาไม่ได้สติแล้ว เนื้อตัวเหมือนลอยได้ แล้วก็เริ่มรู้สึกร้อนขึ้นเรื่อยๆ

“ร้อนจังเลย…”

เซี่ยซีหวั่นเอื้อมมือไปปลดโบของเสื้อออก แล้วก็ปลดกระดุมออกทั้ง 2 เม็ด เผยให้เห็นผิวที่ขาวผ่อง

ร้อนมากจริงๆ

เซี่ยซีหวั่นเตรียมจะถอดเสื้อผ้าแล้ว

และในตอนนี้ก็ได้ยินเสียงลู่หานถิงดังมาจากด้านข้าง “อย่าถอดนะ หืม?”

อย่าถอดนะ หืม?

เซี่ยซีหวั่นหันหน้าไปทันที ดวงตาที่พร่ามัวของเธอสบตาเข้ากับสายตาที่แคบของเขา เดี๋ยวก็เห็นว่าสายตาของลู่หานถิงค่อยๆ เลื่อนลงจากใบหน้าที่สวยงาม ลงไปที่เนินที่ขาวเนียนของเธอ …

เซี่ยซีหวั่นก้มหน้าลงมองตัวเอง ส่วนโค้งที่อยู่ตรงหน้าอกของเธอช่างน่าดึงดูดเหลือเกิน

เซี่ยซีหวั่นชะงักไปในทันที แล้วก็มองลู่หานถิงอย่างมึนงง

ลู่หานถิงก็มองเธอเหมือนกัน แล้วก็กลืนน้ำลายอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่ต้องถอดแล้ว ไม่อย่างนั้นผมจะเห็นคุณหมดเลยนะ”

“…”

เซี่ยซีหวั่นเอามือกุมคอเสื้อตัวเองเลยทันที ได้สติกลับคืนมาเล็กน้อย พระเจ้า นี้เธอกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย？

จะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคุณลู่งั้นเหรอ?

เธอยื่นมือมากุมหน้าตัวเอง แก้มของเธอทั้งแดงทั้งร้อน อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้นเล็กน้อย รู้สึกทรมานจังเลย

สายตาของลู่หานถิงมองตรงไปข้างหน้า แล้วก็ตอบโห้วซีจื๋อที่อยู่ปลายสาย “ว่ามา มีธุระอะไร？”

เซี่ยซีหวั่นที่เมาแล้วก็ยังรู้สึกกลัวลู่หานถิงมากอยู่เหมือนเดิม เธอนั่งนิ่งเชื่อฟังเขาอย่างรวดเร็ว

……

ณ บาร์1949

โห้วซีจื๋อได้ยินเสียง “ตู้ดๆ”มาจากปลายสาย แล้วก็วางโทรศัพท์ลง แล้วตอนนี้กู้เย่จิ่นกับเย่หลิงก็เดินเข้ามาพอดี เขาก็เลยรีบเอ่ยเรียก “พี่เย่จิ่น เย่หลิงคนสวย”

กู้เย่จิ่นเดินเข้ามา “หานถิงเป็นยังไงบ้าง？”

โห้วซีจื๋อกะพริบตาอย่างคลุมเครือ “ผมว่าพี่รองกำลังไปได้สวย ！พี่เย่จิ่น เย่หลิงคนสวย จะกลับกันแล้วเหรอ อย่าเพิ่งกลับเลยนะ มาได้แป๊บเดียวเองยังไม่ทันได้เล่นอะไรเลย พวกเราไปเล่นเกมกันไหม？”

แล้วก็มีคนตะโกนมาจากด้านข้าง “คุณชายกู้ เย่หลิงคนสวย หายากที่ทุกคนจะได้มารวมตัวกันแบบนี้นะ พวกเรามาเล่นเกม Truth or dare กันเถอะ”

โห้วซีจื๋อเข้าไปดึงกู้เย่จิ่น “ไปกันเถอะ”

กู้เย่จิ่นกับเย่หลิงก็เข้าร่วมเล่นเกม Truth or dare กัน ที่นี่มีแต่คนที่รู้จักกันทั้งนั้น แม้แต่เซี่ยเหยียนเหยียนกับฮั่วเสวียนก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน

“เดี๋ยวฉันจะเล่ากติกาของเกมนี้ให้ฟัง เดี๋ยวทุกคนจะได้รับไพ่คนละใบ ผู้ที่ได้ไพ่ใหญ่ที่สุดจะสามารถเลือกให้พูดความจริงหรือท้าทายเรื่องอะไรก็ได้ ทุกคนที่เข้าร่วมต้องเชื่อฟังและปฏิบัติตามกฎของเกม”

แน่นอนว่าทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าการมาเล่น Truth or Dare นั้นหมายถึงการได้เล่นอย่างตื่นเต้นเร้าใจ

ฮั่วเสวียนแอบมองกู้เย่จิ่นอยู่หลายครั้ง เธอภาวนาให้ตัวเองได้คะแนนมากที่สุด และพี่เย่จิ่นได้คะแนนน้อยที่สุด เธอก็จะได้เรียกร้องให้พี่เย่จิ่นจูบเธอได้！

“เริ่มแจกไพ่ได้！”

ทุกคนได้ไพ่แล้ว และเย่หลิงก็มองไพ่ในมือของตัวเอง มันเป็นเลข2…

เลข 2 ถือว่าเป็นไพ่ที่เล็กที่สุด เย่หลิงรู้สึกว่าตัวเองโชคไม่ค่อยดีเท่าไหร่

คนที่ได้ไพ่ใบใหญ่ที่สุดในโลกนี้คือคุณชายคนหนึ่ง แล้วคุณชายคนนั้นก็หันมามองเย่หลิงอย่างอดใจไม่ไหว “เย่หลิงคนสวย คุณแพ้แล้ว ตอนนี้ต้องพูดความจริงบางอย่าง ผมอยากจะถามว่า คุณยังเวอร์จิ้นอยู่หรือเปล่า？”