สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 90
เซี่ยซีหวั่นหยิบเหรียญออกมาได้แล้วก็เชิดหน้าขึ้น พร้อมกับยืนให้ลู่หานถิงด้วยท่าทางที่หยิ่งผยอง “อะ คุณลู่ วันนี้ฉันให้ทิป~”
ใช้เหรียญเป็นทิปงั้นเหรอ？
ลู่หานถิเลิกคิ้ว“ ไปอาบน้ำ”
ไปอาบน้ำ…
เซี่ยซีหวั่นที่กำลังเมาอยู่นั้นกัดริมฝีปากสีแดงสดของตัวเอง แล้วก็จ้องมองไปที่เขา “เมื่อกี้ปากไม่ซื่อสัตย์ แต่ตอนนี้ร่างกายซื่อสัตย์มาก อยากไปอาบน้ำกับฉันเหรอ”
ลู่หานถิงมองเธอ“ไปอาบเอง”
“…”
ที่จริงเขาไม่ได้อยากอาบน้ำกับเธอ แต่เขาบอกให้เธอไปอาบน้ำ
เซี่ยซีหวั่นไม่แฮปปี้ จะกระทืบเท้าด้วยความโมโห “ทำไมต้องให้ฉันไปอาบคนเดียวด้วย ฉันอยากไปอาบกับคุณ！”
ลู่หานถิงรู้สึกว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอเมา ที่แท้ตอนเซี่ยซีหวั่นเมาก็เป็นคนกระตือรือร้นและน่ารำคาญขนาดนี้เลยเหรอ เหมือนผีแคระ
มือหนาของเขาเลื่อนลงมาตบก้นเธอเบาๆ เสียงที่แหบพร่าของเขาแข็งแกร่งและยากจะต้านทาน “เชื่อฟังผมสิ หืม?”
เซี่ยซีหวั่นรู้สึกตื่นเต้น เธอกำลังหลงใหลออร่าที่แข็งแกร่งและเป็นผู้ใหญ่ของเขา เธอเขย่งปลายเท้าและสูบเขา “ฉันอยากจูบ~”
ลู่หานถิงหันหน้าหนี ไม่ยอมให้ริมฝีปากแดงประทับบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา
เขาปล่อยเธอ พร้อมกับเดินไปที่หน้าต่างด้วยขาที่เรียวยาว หยิบโทรศัพท์ออกมาแนบหู อีกมือหนึ่งก็ปลดกระดุมเสื้อออก
ตอนนี้เป็นเวลาดึกมาแล้ว เขายืนอยู่ตรงหน้าต่างรีสอร์ทโยวหลานที่สูงจรดพื้นมองดูแสงไฟนีออนด้านนอก แสงไฟจากบ้านเรือนหลายพันหลังกลายเป็นภาพพื้นหลังของผู้ชายผ่านหน้าต่างกระจกใส เขาดูมีเกียรติมาก และท่าทางเป็นผู้ใหญ่ของเขาเป็นเหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดสายตาให้คนมาสนใจได้
เซี่ยซีหวั่นยืนนิ่งอยู่กับที่ เธอรู้สึกโกรธมาก
ลู่หานถิงหันมามองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง แล้วก็ชี้นิ้วไปที่ห้องน้ำ ให้เธอรีบเข้าไปอาบน้ำ
โกรธแต่ยังรักษาท่าทาง
ไม่ว่าเซี่ยซีหวั่นจะโกรธแค่ไหน แต่ก็ไม่กล้าไม่เชื่อฟัง ได้แต่บ่นอุบอิบและเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างไม่เต็มใจ
คนที่อยู่ปลายสายลู่หานถิงก็รับสาย แล้วเสียงของโห้วซีจื๋อก็ดังลอดเข้ามา “ฮัลโหล พี่รอง ค่ำคืนที่เบ่งบานแบบนี้โทรหาผมทำไมกัน ？”
ลู่หานถิงขมวดคิ้วเข้าด้วยกัน “ถามหน่อย ถ้าดื่มone-night-standเข้าไปแล้วมียาอะไรแก้บ้าง？”
“อะไรวะพี่รอง นี่พี่พูดพล่ามเรื่องอะไรอยู่เนี่ย จะเอายาถอนพิษอะไรกัน พี่ไงคือยาถอนพิษ จัดเข้าไปเลย！”
“อย่ามาไร้สาระ เชื่อไหมว่าฉันเตะแกได้？”
“ก็ได้ๆ พี่รอง หรือเพราะว่าพอเปิดผ้าคลุมหน้าออกแล้วเซี่ยซีหวั่นหน้าแย่มาก พี่ก็เลยทนเอาไม่ได้ งั้นพี่ก็จับแช่น้ำเย็นไว้สักหน่อย…”
โห้วซีจื๋อยังไม่ทันจะพูดจบ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ดดังขึ้นมาจากในห้องน้ำ
ลู่หานถิงยืนเท้าเอว แล้วก็ได้แต่ด่าในใจ ผู้หญิงคนนี้น่ารำคาญมากจริงๆ ！
ลู่หานถิงรีบตัดสายแล้วโยนโทรศัพท์ทิ้ง หลังจากนั้นก็รีบเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที
ในห้องน้ำ เซี่ยซีหวั่นยืนอยู่หน้าชักโครก เธอเอามือกุมหน้าและกรีดร้องออกมา
“เป็นอะไรไป หยุดร้องได้แล้ว”ลู่หานถิงพูด
เซี่ยซีหวั่นมีสีหน้าตกปลา “ฉันอยากฉี่ แต่ขุดออกมาพบว่า...องคชาตน้อยของฉัน...หายไปแล้ว...
เขาได้แสดงให้เห็นด้วยการกระทำของเขาว่าเธอสวยและเขาชอบเธอมากแค่ไหน
ลู่หานถิงเธอโอบแขนรอบเอวเธอแน่นแล้วก้าวถอยไปหลัง ผลักเธอเข้าไปในประตูกระจกฝ้า แล้วก็ดันเธอชิดติดผนัง
เซี่ยซีหวั่นรู้สึกมึนหัว ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงสิ่งหนึ่งขึ้นมา สิ่งที่เธอทำหายไปนั้นยังหาไม่เจอเลย
เธอก็เลยยื่นมือมาผลักเขาออก
ลู่หานถิงปล่อยริมฝีปากที่บวมตุ่ยของเธอให้เป็นอิสระ และถามด้วยเสียงที่แหบพร่า “อะไรอีกล่ะ?"
“ฉัน...ฉันยังหาของของฉันไม่เจอเลย คุณให้ฉันลองค้นหาดูหน่อย แล้วฉันจะดู... ว่าคุณขโมยไปหรือเปล่า...” เธอยังคงยืนกรานกับปัญหานี้
ลู่หานถิงหรี่ตาที่หล่อเหลาปกปิดสายตาที่แดงก่ำ ตอนที่มือน้อยๆ ของเธอแตะมาที่ร่างกายของเขา เขาก็เอื้อมมือไปเปิดฝักบัว
น้ำเย็นๆ ไหลลงมาบนหัวเซี่ยซีหวั่น ตอนแรกร่างกายของเธอมันรุ่มร้อนเหมือนกับไฟ ตอนนี้ก็เหมือนว่าไฟกับน้ำแข็งได้มาปะทะกัน เธอตกใจจนร้องออกมา แล้วก็พุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของลู่หานถิงด้วยความหวาดกลัว
มือหนาของลู่หานถิงจับไหล่ของเธอเอาไว้ เขาผลักเธอกลับไปที่ผนังอย่างไร้ความปราณีและปล่อยให้เธออาบน้ำเย็น
เซี่ยซีหวั่นเปียกโชกไปทั้งตัวเหมือนไก่ที่อ่อนแอ ผมยาวที่เปียกปอนของเธอตกลงมาปิดใบหน้า และสติของเธอก็เริ่มกลับมา
“ลู่หานถิง คุณทำอะไรเนี่ย บ้าไปแล้วหรือเปล่า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ หนาวมากเลย！”เซี่ยซีหวั่นมองผู้ชายตรงหน้าด้วยความโกรธ
ความเบลอในสายตาของหญิงสาวหายไปแล้ว กลับมาสวยงามเหมือนเดิม แถมตอนนี้ยังเต็มไปด้วยความโมโหอีกต่างหาก ลู่หานถิงยิ้ม “ได้สติแล้วเหรอ ถ้าอย่างนั้นคุณยังอยากจะค้นร่างกายผม ตามหาอะไรบางอย่างบนร่างกายของผมอยู่หรือเปล่า？”
“…”
ในหัวของเซี่ยซีหวั่นมีเสียงดัง “ปัง” มันเละเทะไปหมด สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ทุกประโยคที่เธอพูดออกไป มันกลับมาปรากฏต่อหน้าเธอในตอนนี้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย
นิยายที่เคยอ่านแล้วชอบหายไปหลายเรื่องเลยค่ะชอบอ่านซ้ำบางเรื่องอ่านจบแล้วก็มาเริ่มใหม่แต่ก็ไม่ต่อเนื่องค่ะ...