สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 91

นี่เธอทำอะไรลงไปเนี่ย?

เซี่ยซีหวั่นรู้สึกอับอายขายขี้หน้ามาก เธออยากจะหมดสติไปเลย

แล้วในขณะเดียวกันสายตาก็มืดมิดไป แล้วลู่หานถิงก็ประกบจูบเข้ามาเลย

“ไม่เอานะ!” เซี่ยซีหวั่นใช้มือเล็ก ๆ ทั้งสองข้างปิดเรียวปากบางของเขาไว้อย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้เขาจูบ

ลู่หานถิงหยุดการกระทำลง ดวงตาที่ลึกซึ้งของเขามีเปลวไฟสีแดงลุกโชนอยู่สองกอง ร้อนแรงอย่างกับว่าจะหลอมละลายเธอไปเลยยังไงอย่างงั้น “คนที่เอะอะโวยวายก็คือคุณ คุณที่เย็นชาไร้เยื่อใยก็ยังคือคุณ ตอนที่คุณอยากได้ก็มาใกล้ชิดผม พอไม่อยากได้แล้วก็เตะผมทิ้งไปเลย คุณนายลู่ นี่คุณคิดว่าผมเป็นแมงดาที่คุณเลี้ยงไว้จริง ๆ เหรอ?”

“……ฉัน ฉันเมา สติสัมปชัญญะไปครบถ้วน คุณจะมาฉวยโอกาสคนอื่นตอนเมาไม่ได้นะ” เซี่ยซีหวั่นกะพริบตาแล้วพยายามอธิบายให้ตัวเองไป

ลู่หานถิงคลี่ยิ้มขึ้น ถ้าเกิดเขาฉวยโอกาสคนอื่นจริง ๆ ละก็ เธอคงจะได้กลายเป็นผู้หญิงของเขาไปตั้งนานแล้ว

“อันนี้คืนให้คุณ”

เซี่ยซีหวั่นหรี่ตามองดูทีหนึ่ง ในมือเขามีเหรียญเงินเพิ่มขึ้นมาเหรียญหนึ่ง

เหรียญ…… หนึ่งเหรียญ……

ในสมองของเซี่ยซีหวั่นปรากฏภาพที่ตัวเองเอาเหรียญให้เป็นทิปไปเมื่อกี้ออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วก็ภาพที่ตัวเองจะลงอ่างกับเขา และจะจูบกับเขาด้วย……

ลู่หานถิงเอาเหรียญอันนี้วางวงบนมือเธอ “อันนี้มันน้อยเกินไป ไปเก็บเงินให้พอก่อนค่อยมาดีกว่า”

พอพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นและผละออกมา

เซี่ยซีหวั่นปิดใบหน้าเรียวเล็กของตัวเองเอาไว้ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมตัวเองถึงได้ทำเรื่องน่าอายแบบนี้ออกมาได้

แต่ว่า เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วเขาเป็นผู้ชาย ทำไมเขาถึงเป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่ตลอด ตอนนี้เขาหมายความว่ายังไงกัน?

เหรียญที่อยู่ในมือเหมือนมันเทศที่ร้อนฉ่าอยู่ในมือ ไม่รู้ว่าเซี่ยซีหวั่นมีความกล้ามาจากไป แล้วก็ยกมือขึ้นมาแล้วเอาเหรียญอันนั้นโดนลงไปบนตัวเขา แล้วทำเสียงหึออกมาคำหนึ่ง “ไอ้ผู้ชายชั่ว ได้เปรียบแล้วยังมาแกล้งทำเป็นฝ่ายเสียเปรียบอีก!”

เหรียญอันนั้นถูกโยนไปที่แผ่นหลังที่ตรงสง่าของลู่หานถิงแล้วตกลงไปบนพื้น ฝีเท้าของเขาหยุดนิ่งไปทันที ร่างกายที่สูงใหญ่หมุนตัวกลับมา จ้องมองไปที่เธอ “ผมจะเข้าใจว่าคุณยังไม่สมปรารถนาพอ แล้วหงุดหงิดจนโกรธเคืองได้หรือเปล่า? หรือไม่ จะให้ผมช่วยทำให้คุณสมปรารถนาไหม?”

พูดแล้วนิ้วโป้งและนิ้วชี้ของลู่หานถิงก็มาหนีบอยู่บนเข็มขัดหนังสีดำบนเอวแข็งแกร่งของตัวเอง แล้วแกะออกดัง“ซวบ”ขึ้นมาคำหนึ่ง แถมยังแกล้งทำเป็นจะเดินมาหาเธอด้วย

“อ้า! อย่าเข้ามานะ!”

เซี่ยซีหวั่นตกใจจนนัยน์ตาหดตัวไปทีหนึ่ง ทั้งตัวก็ถอยไปหลบอยู่ที่มุมห้อง

เหอะ

พอเห็นท่าทีที่ตกตะลึงของเธอ ในลำคอลู่หานถิงก็เปล่งเสียงหัวเราะที่แหบแห้งออกมาเสี้ยวหนึ่ง สายตาก็มองไปที่เอวบางอ่อนนุ่มที่ถูกเสื้อผ้าเปียกปอนของเธอรัดรูปออกมา แล้วเขาก็รีบหมุนตัวออกไปเลย

ไม่สามารถล้อเล่นกับเธอได้อีกแล้ว เพราะว่าคนที่ต้องทรมานคือเขาเอง

เซี่ยซีหวั่นเปิดนิ้วมือออกเป็นร่องเล็ก ๆ ออกมาร่องหนึ่ง ก็เห็นแผ่นหลังที่เดินจากไปแล้วของเขา ก็รู้แล้วว่าเมื่อกี้เขาตั้งใจแกล้งให้เธอตกใจ ไม่ได้จะเข้ามาจริง ๆ

เจ้าคนชั่วร้ายคนนี้นี่!

เซี่ยซีหวั่นเห็นเสื้อเชิ้ตและกางเกงสูทของเขาล้วนเปียกไปหมดแล้ว เสื้อเชิ้ตสีดำตัวนั้นแนบติดอยู่บนเอวเขา เอวบางที่แข็งแกร่งนั้นไม่ต้องพูดถึงเลยว่าดูแซบมากแค่ไหน

นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย?

เซี่ยซีหวั่นวิดน้ำขึ้นมาสาดใบหน้าเล็กน้อย แล้วก็รีบสลัดความคิดที่ไม่สะอาดในหัวออกไปอย่างรวดเร็ว

…….

เซี่ยซีหวั่นอาบน้ำอยู่นาน รอจนความเร่าร้อนบนตัวหายไปทั้งหมดแล้ว เธอถึงจะเปิดประตูออกมา

ในห้องนอน ลู่หานถิงได้ไปอาบน้ำที่ห้องข้าง ๆ มาแล้ว บนตัวสวมใส่ชุดนอนผ้าไหมสีดำไว้ชุดหนึ่ง บนผมสั้นที่กระชับมีหยดน้ำที่เปียกปอนติดอยู่ ดูอ่อนเยาว์หล่อเหลาและสูงส่ง

ตอนนี้เข้ากำลังนั่งอยู่บนโซฟา ขายาวทั้งสองข้างไขว้อยู่ด้วยกันอย่างสง่างาม กำลังหรี่ตาอ่านเอกสารชุดหนึ่งในมืออยู่ นิ้วมือที่เรียวยาวของเขากำลังคีบบุหรี่ม้วนหนึ่งอยู่ แล้วขมวดคิ้วสูบไป

นี่เป็นครั้งแรกที่เซี่ยซีหวั่นเห็นเขาตอนทำงาน ท่าทางที่กำลังสูบบุหรี่แล้วอ่านเอกสารไปของเขาดูมีความเย็นชาของผู้นำอยู่สูงมาก

ลู่หานถิงเหล่ตาไป จ้องมองเด็กสาวที่อยู่ข้าง ๆ

เซี่ยซีหวั่นเองก็แหงนใบหน้าเล็กเรียวที่สวยงามขึ้นไปมองเขา ผิวที่ขาวนวลของเธอเพิ่งผ่านการอาบน้ำมา ดูสว่างแวววาวราวกับไขมันแกะซูเอ็ท “คุณลู่ เลิกสูบเถอะนะคะ สูบบุหรี่มันไม่ดีต่อร่างกาย ลูกอมนมไม่อร่อยเหรอคะ?”

ลูกกระเดือกของลู่หานถิงขยับขึ้นลงเล็กน้อย ฝ่ามือใหญ่ไปล็อกอยู่ที่หลังศีรษะเธอ หรี่ตาลงแล้วก็ประกบจูบลงไปที่ปากเธอเลย

กลิ่นหอมสดชื่นแบบเด็กสาววัยรุ่นบนตัวเธอ เป็นกลิ่นที่เขาชอบ และหลงใหลมาตลอด อาการนอนไม่หลับของเขาอาการไม่ดีขึ้นเลย มีแต่ตอนที่อยู่ข้างกายเธอเท่านั้นถึงจะสามารถนอนหลับไปได้อย่างสงบสุข

เขายังไม่รู้เลยว่าตกลงบนตัวเธอมีพลังวิเศษอะไรกัน แต่ว่าตอนที่เธอออกไปจากรีสอร์ทโยวหลานนั้น เขาก็แอบนับวันอยู่ในใจ จะดูซิว่าตัวเองจะห่างกับเธอได้นานแค่ไหน

แต่ช่างโชคร้าย แค่ผ่านไปไม่เกินเจ็ดวัน อาการของเขาก็จะกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว

ลู่หานถิงจูบเธอไป ริมฝีปากของเธอหอมหวานละมุน แล้วเขาก็กัดลงไปทีหนึ่ง

โอ๊ย

เซี่ยซีหวั่นรู้สึกเจ็บขึ้นมา มือเล็กทั้งคู่กำชุดนอนตรงหน้าอกเขาไว้แน่น แต่กลับไม่ได้ผลักตัวเขาออก

ถ้าหากเธอเดาไม่ผิดละก็ อาการของเขากำเริบขึ้นมาอีกแล้ว

เป็นเวลานานแล้วที่อาการของเขาไม่ได้กำเริบ นานจนเธอแทบจะลืมเรื่องอาการป่วยของเขาไปแล้ว

อาการป่วยแบบนี้ถ้ากำเริบขึ้นมาแล้ว นิสัยที่ดุร้ายและป่าเถื่อนในตัวเขาก็จะปรากฏออกมา แล้วเขาก็จะรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

เซี่ยซีหวั่นไม่กล้าผลักเขาออก ถ้าเขารู้สึกว่าเป็นแบบนี้แล้วจะรู้สึกสบายขึ้นมาหน่อย งั้นก็ให้ความร่วมมือเขาหน่อยก็แล้วกัน

เธอยกมือเล็ก ๆ ขึ้นมา เป็นฝ่ายโอบกอดคอเขาเอาไว้

ลู่หานถิงรู้สึกถึงความโอนอ่อนของเด็กสาวที่อยู่ในอก เลือดที่หอมหวานคละคลุ้งไปทั่วปาก กลิ่นคาวเลือดนี้ทำให้ตาของเขาแดงขึ้นมา จากนั้นก็ใช้แรงไปดูดตรงบาดแผลที่ถูกกัดจนเป็นแผลของเธอ

ดูดเลือดของเธอ