สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 118

ตอนที่ 118 สาวใช้ตัวแสบ22

อีกอย่างเธออยากให้เซี่ยชีหรั่นได้ยินด้วย เธออยากบอกหล่อนว่า ไม่ว่าเย่เชินหลินกับหล่อนจะสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแค่ไหน แต่หล่อนไม่มีทางลืมตาอ้าปากได้ มีแต่เธอส้งหลิงหลิงที่มีอภิสิทธิ์บอกทุกคนว่าเธอร่วมหอกับเย่เชินหลิน

เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเธอคิดอะไร หากส้งหลิงหลิงเป็นผู้หญิงที่ดี วันนี้ไม่ว่ายังไงเธอคงไม่รับเงื่อนไขเขา แต่น่าเสียดาย ส้งหลิงหลิงเป็นผู้หญิงร้ายกาจ

ถึงเธอจะไม่รักเย่เชินหลิน อีกทั้งยังเกลียดเขา แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาได้กับผู้หญิงร้ายกาจ

ส้งหลิงหลิงพูดคำเหล่านี้ต่อหน้าสาวใช้ ในใจสาวรับใช้ทั้งหลายก็รู้สึกไม่ดีอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะจิ่วจิ่ว ที่รู้สึกดูถูกเธออยู่ในใจ

ส้งหลิงหลิงไม่สนใจสายตาของใครทั้งนั้น เธอมองแต่เย่เชินหลินด้วยสายตารอคอยมีความหวัง วันนี้เธอตัดสินใจทำขนาดนี้ก็เพื่อตัวเธอเอง

ช่วงนี้คดีของส้งซูหาวยิ่งนานยิ่งยุ่งยากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเพราะเย่เชินหลินสั่งให้คนไปจัดการรึเปล่า แต่ถ้าเธอกับเขาแนบชิดสนิทเนื้อกัน แค่เป่าหูเขาสักหน่อย ก็คงมีประโยชน์บ้าง

“อืม” เย่เชินหลินตอบรับคำ

ตอนตอบตกลง สายตาก็เหลือบไปมองเซี่ยชีหรั่นแวบนึง อยากรู้ว่าหล่อนจะสนใจบ้างไหม แต่เซี่ยชีหรั่นก้มหน้าอยู่ ใบหน้าไม่แสดงอาการใด

เธอรู้ฐานะของเธอดี รู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์หึง

โม่เสี่ยวหนงอิจฉาส้งหลิงหลิงมาก เธอสามารถขอนอนกับเขาต่อหน้าทุกคนได้ ถ้าวันหนึ่งเธอมีสิทธิ์แบบนี้บ้างก็คงดี

ถ้าเธอเป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้ได้ เธอคิดว่าคงเป็นความสุขที่สุดในโลกแล้ว

พอเย่เชินหลินตอบตกลง ฟางลี่น่าก็โกรธขึ้นมาทันที ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทำไมผู้ดูแลบ้านถึงบอกให้เธออย่ารบกวนคุณเย่คืนนี้ ที่แท้เป็นเพราะส้งหลิงหลิงนี่เอง ถึงจะไม่พอใจแต่คงต้องรอคราวหน้าแล้ว

ถึงแม้เย่เชินหลินไม่สามารถ “รับการปรนนิบัติ” จากฟางลี่น่า แต่เมื่อเช้าเขาสั่งให้เธอไปเข้าเวรกะกลางคืน เธอก็ยังต้องไปอยู่ดี

ตกกลางคืน ฟางลี่น่าจึงมาอยู่ที่ห้องโถง เหมือนกับจ้าวเทียนอั้ยคราก่อน นอนก็ไม่มีที่นอน ใครจะรู้ว่าความกระสับกระส่ายแบบนี้ทุกข์ขนาดไหน

ตอนเธอกำลังหาที่นอนอยู่นั้น เธอก็เห็นเซี่ยชีหรั่นหอบชุดนอนเดินผ่านห้องโถงไปเพื่อที่จะไปอาบน้ำพอดี

ตั้งแต่เธอเข้ามาอยู่ในบ้าน ฟางลี่น่าก็ไม่ชอบหน้าเธอ แถมเธอเป็นคนแรกที่เย่เชินหลินเรียกไปอาบน้ำด้วย

ฟางลี่น่ากำลังอารมณ์ไม่ดี ต้องการเอาเธอมาเป็นที่ระบายพอดี

เซี่ยชีหรั่นอ้อมตัวเธอไปด้านหน้า ฟางลี่หน้ามองกล้องวงจรปิดครู่นึงแล้วคิดขึ้นได้ว่าเซี่ยชีหรั่นนี่เป็นนักตบตาจริงๆ

คุณชายกับส้งหลิงหลิงกำลังอลวนกันอยู่บนเตียงอยู่มั้งตอนนี้ ใครที่ไหนจะมาสนใจดูกล้องวงจรปิดกัน

เจ้าเล่ห์จริง หลอกให้ฉันตกใจ ดูสิว่าฉันจะจัดการเธอยังไง คิดแบบนี้แล้วก็พุ่งตัวไปหาเธอ…

ณ เวลานั้นเย่เชินหลินนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนใหญ่ของส้งหลิงหลิง เขานอนก่ายมือมองเพดานอยู่ ส้งหลิงหลิงใส่ชุดนอนผ้าไหมวาบหวิวนอนอยู่ข้างกายเขา ทำเสียงเล็กเสียงน้อยพูดว่า “เชินหลิน เธอหายดีรึยัง? ฉันคิดถึงเธอแล้วนะ”

“วันนี้ผมเหนื่อย” น้ำเสียงเขาเย็นชา

ส้งหลิงหลิงกระสับกระส่าย โมโหขึ้นมาอีก

แต่เธอรู้ดีว่าถ้าเธอกล้าว่าเขาแม้แต่คำเดียว เขาก็คงไล่เธอไปแบบไม่เหลือเยื่อใย

เคยคิดว่าได้เป็นคู่หมั้นเขาแล้วก็จะไปนั่งในใจเขาได้ แต่กลายเป็นว่ายิ่งนานวันยิ่งห่างไกลไปอีก ถ้าจะโทษคงต้องโทษเซี่ยชีหรั่น สักวันถ้ามีโอกาสทำให้หล่อนตกอยู่ในกำมือ จะต้องทำให้หล่อนตายทั้งเป็นให้ได้

“ได้ค่ะ ถ้างั้นฉันจะรอคุณนะคะ” พอเธอพูดจบ คิดแล้วก็น่าจะบอกเขาสักคำ