สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 180

ตอนที่180 สาวใช้ตัวแสบ 84

เพราะบนร่างของเย่จื่อห้านไม่มีลักษณะที่ชัดเจนเช่นไฝหรือตุ่น ตอนนี้ผ่านไปหลายปี ถ้าจะหาก็มีแต่ดูหน้าตาเท่านั้น

แต่ตอนนั้นเด็กที่เพิ่งอายุสองขวบโตเป็นชายหนุ่มที่อายุยี่สิบกว่าปี หน้าตาก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้

“แม่ เขาไม่ใช่”

“ลูกโหหกแม่ เขาใช่ ลูกดูเด็กคนนี้สิ เขาเป็นเย่จื่อห้านของแม่”ฝู้เฟิ่งหยีพูด น้ำตาก็ไหลลงมาทันนี้

มองเห็นแม่ในแบบนี้ หัวใจของเย่เชินหลินก็มืดมนลงมา

เขาหมุนเก้าอี้ไปอีกข้างหนึ่ง ไม่ให้แม่ดูรูปนั้นอีก

“แม่ คนนี้ไม่ใช่เย่จื่อห้าน ผมได้สืบไปแล้ว ที่จริงเขาเป็นพี่ชายของเซี่ยชีหรั่น ครั้งที่แล้วที่เซี่ยชีหรั่นไปฟ้องต่อหน้าหัวหน้าเย่ บอกว่ามีคนโดนฆ่าตาย เขาอาจจะแค่หน้าตาคล้ายกับเย่จื่อห้านเท่านั้น ผมก็ได้ดูไปหลายรอบแล้ว แต่เขาไม่ใช่ ผมได้ดูรูปตอนเด็กของเขาแล้ว ไม่เหมือนกับเย่จื่อห้านเลย”

“เป็นไปไม่ได้มั้ง”ฝู้เฟิ่งหยีมองเย่เชินหลินด้วยความสงสัย

“จริงๆครับ แม่ก็รู้ว่าผมเองก็คิดถึงเย่จื่อห้าน ผมคิดถึงเขามากกว่าใครๆ ถ้าเป็นเขาจริงๆทำไมผมไม่บอกกับแม่ล่ะ โลกนี้คนที่หน้าตาเหมือนกันมันมีมากมาย แม่จำไม่ได้แล้วหรอ หลิวเป่าฟู่ในครั้งที่แล้ว แม่ก็บอกว่าเขาใช่ แต่สุดท้ายไม่ใช่ ยังมีอีกคนที่แซ่ซุน แม่ก็บอกแล้วว่าเขาต้องใช่แน่นอน สุดท้ายเราก็ยังผิดหวังอีก คนนี้ก็แค่หน้าตาเหมือนกันเท่านั้น แต่เขาไม่ใช่”คำพูดของเย่เชินหลินทำให้ฝู้เฟิ่งหยีได้ใจเย็นลง

แม้อารมณ์เธอจะสงบลงแต่สีหน้าเธอกลับดูเสียใจมาก

“อ่อ แม่จำผิดคนไปอีกแล้ว”เธอพูดอย่างผิดหวัง น้ำตาก็ไหลคลอลงมา

เย่เชินหลินช่วยแม่เช็ดน้ำตาให้ ที่จริงเขาก็เสียใจด้วยแต่เขาเป็นลูกผู้ชาย ยอมเลือดไหลก็ไม่ยอมน้ำตาไหล

“อื่ม ใช่ ต้องหาเจอแน่นอน แม่เหนื่อยแล้วอยากไปนอนพักก่อน”ฝู้เฟิ่งหยีรู้สึกว่าพลังทั้งตัวโดนดูดไปหมด แม้เสียงที่พูดก็อ่อนลงไม่น้อย

เย่เชินหลินเป็นห่วงแม่จะเป็นเหมือนหลายครั้งก่อน เมื่อรู้คนนั้นไม่ใช่เย่จื่อห้านก็ป่วยไป

เขาพยุงแม่ไปห้องนอนของเธอ แล้วให้เธอนั่งลงมา จัดเตียงให้เธอเรียบร้อยแล้วก็พยุงให้เธอนอนลง

เมื่อคลุมผ้าห่มให้แม่เบาๆ เขาก็นั่งที่ขอบเตียงแล้วพูดว่า“แม่นอนเถอะ ผมจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนแม่”

ฝู้เฟิ่งหยีส่ายหัว พูดอย่างไร้เรี่ยวแรง“หลินเอ๋อ ลูกออกไปเถอะ จะไปทำอะไรก็ทำไป แม่อยากอยู่เงียบๆ”

“ผมอยู่เป็นเพื่อนแม่ แม่ก็เงียบได้ ผมจะไม่พูดอะไรเลย”เย่เชินหลินรู้ว่าที่แม่บอกว่าอยากอยู่เงียบๆก็คือไปเลียบาดแผลคนเดียว เธอจะเอาเรื่องของเย่จื่อห้านมาหวนคิดอีกรอบจนถึงเขาหายตัวไป แล้วต่อมาก็เป็นโทษตนเอง โทษว่าตอนนั้นเธอเพียงพาเย่เชินหลินไปไม่ได้พาเย่จื่อห้านไปด้วย ถ้าพาเด็กสองคนไปด้วย หรือแค่เอาคนที่เล็กกว่าไป เหลือเย่เชินหลินให้เย่เห้าหรัน ต้องไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน