ตอนที่291สาวใช้ตัวแสบ195
ที่จริงก็เป็นเพียงการคาดเดา แต่เขากลับรู้สึกว่าการคาดเดานี้เหมือนเป็นความจริงมาก จากรูปร่างจนถึงอายุ และสถานที่ที่เขาหายไปล้วนสามารถยืนยันได้ แต่หลักฐานแค่นี้ยังไม่เพียงพอ
“ปังปังปัง” มีคนเคาะประตู เย่เชินหลินรีบปิดรูปภาพลง
“เข้ามา”
พ่อบ้านเปิดประตูเข้ามา เดินเข้ามาหาเย่เชินหลิน ทุกย่างก้าวล้วนก้าวอย่างไม่สบายใจ
เรื่องนี้ทำให้เขาสำนึกแล้วจริงๆ เชื่อถือและศรัทธาในตัวเย่เชินหลินอย่างไม่เคยมีมาก่อน เซี่ยชีหรั่นปลอดภัยแล้ว โม่เสี่ยวหนงก็ปลอดภัยแล้ว เขาร่วมมือกับหวีซานซาน คิดทำร้ายคนของเขา อันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงความเป็นความตายของลูกเขา แต่เขากลับสั่งให้คำนึงถึงความปลอดภัยของเด็กๆเป็นอันดับแรก ต่อให้จับหวีซานซานไม่ได้ ก็ต้องคำนึงถึงเด็กๆก่อน มีความเมตตาขนาดนี้ ช่างทำให้เขาละอายแก่ใจยิ่งนัก
“ขอโทษครับ คุณชายเย่ ผมรู้ว่าต่อให้ผมพูดว่าขอโทษมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ คุณจะไม่มีทางจ้างผมแล้ว ผม....ผมผิดไปแล้วจริงๆ ผมไม่สามารถชดเชยสิ่งที่ผมได้กระทำผิดไป หากเซี่ยชีหรั่นเสียชีวิตขึ้นมาจริงๆ ผมรู้ว่าต่อให้ผมตายไปหนึ่งร้อยครั้งก็ไม่อาจชดเชยได้ คุณชายเย่ ผมมาเพื่อลาออก ผมกระทำผิดต่อคุณ ก็ไม่กล้าคาดหวังให้คุณอภัยให้ผม อีกครึ่งชั่วชีวิตของผม จะสวดมนต์ทานเจ ขอบคุณท่านมากที่ช่วยชีวิตลูกผมออกมา”
พ่อบ้านพูดไป น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา
เย่เชินหลินเม้นริมฝีปาก มองดูเขาอย่างเคร่งขรึม
เรื่องนี้เขาก็ถือว่ามีความผิด แต่เย่เชินหลินก็รู้ว่าเรื่องในครั้งนี้เขาไม่ใช่คนต้นคิด ลูกของเขาอยู่ในมือหวีซานซานจริงๆ เรื่องนี้หากเป็นใคร ก็ยากที่จะไม่ยอมทำตาม
เมื่อก่อนเขาบีบบังคับเซี่ยชีหรั่น ก็มีบ้าง นับว่าจิตใจก็ไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็ไม่เคยคิดที่จะทำร้ายให้ใครตาย
“ยังจะกระทำเรื่องเลวๆไหม?” เย่เชินหลินถามขึ้นอย่างเย็นชา
“ไม่แล้วครับ ครั้งนี้ผมตกใจแทบตาย หากลูกชายของผมเป็นอะไรไป ผมมีชีวิตอยู่จะมีความหมายอะไร ท่านให้ข้าแล้วมากมายขนาดนี้ ผมสมควรรู้จักพอตั้งแต่แรก ซื่อสัตย์และภักดี ผมมัวแต่คิดว่าอยากมีตำแหน่งอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงไปสร้างความลำบากใจให้กับเซี่ยชีหรั่น ผมผิดตรงไหน ล้วนรู้ดีแล้ว ขอบคุณคุณชายเย่มากครับ คุณดีกับผม แม้แต่หลานของผมคุณก็ยังดีขนาดนั้น เป็นเพราะผมไม่รู้จักสำนึกในบุญคุณ ไม่มีมโนธรรม”
เย่เชินหลินยื่นมือบ่งบอกว่า เขาไม่ต้องขอโทษอีกแล้ว เพียงถามอย่างเย็นชาว่า “เรื่องในครั้งนี้ ส้งหลิงหลิงมีส่วนเกี่ยวข้องไหม?”
พ่อบ้านมองดูเย่เชินหลินอย่างตะลึง คิดไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะยังโอกาสตัวเองอีกครั้ง โอกาสนี้ช่างใหญ่หลวงนัก ทำให้ในใจเขาไม่รู้จะขอบคุณและซาบซึ้งใจแค่ไหน
“ผมจะฟังคำสั่งของคุณเท่านั้น คิดเหมือนดั่งที่คุณคิด ร้อนใจอย่างที่คุณร้อนใจ หากผมยังกระทำอะไรที่เป็นการล่วงเกินคุณ ก็ขอให้ฟ้าดินลงโทษ” พ่อบ้านตื้นตันจนคุกเข่าลง พูดสาบานขึ้นอย่างจริงจัง
“คุณลุกขึ้นมา อย่าทำแบบนี้ คุณอายุมากกว่าผม ผมรับไว้ไม่ได้” เย่เชินหลินลุกขึ้นยืนพูด พ่อบ้านก็ลุกขึ้นอย่างเชื่อฟัง
“รับคนรักของคุณ กับลูกของคุณมาอยู่ด้วยกันที่นี่สิ เรื่องนี้ คงทำให้พวกเขาตกใจไม่น้อย ต่อไปจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีก”
คำสั่งแบบนี้ยิ่งเกินความคาดหมายของพ่อบ้าน ต่อจากนี้ไปพวกเขาทั้งครอบครัวก็จะปลอดภัยแล้ว นี่ยังไม่นับเรื่องที่อยู่ที่กิน ด้วยความใจกว้างของเย่เชินหลิน จะต้องไม่ได้ใช้จ่ายใดๆ ประหยัดค่าใช้จ่ายประจำวันไปไม่รู้เท่าไหร่
เย่เชินหลินไม่สนใจเงินเล็กน้อยพวกนั้นเลย เขาให้พ่อบ้านรับครอบครัวเข้ามาอยู่ด้วยกัน ก็เพื่อไม่ให้มีคนเอาชีวิตของคนในครอบครัวเขามาข่มขู่เขา ทำให้คนที่อยู่ที่นี่ได้รับความไม่ปลอดภัย
“ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง คุณให้ความสนใจด้วย พวกเราที่นี่ยังมีคนที่ไห่ลี่หมินเอาเข้ามาเป็นสายสืบคนหนึ่ง ซ่อนได้อย่างลึกลับมาก หาเจอแล้วอย่าเพิ่งทำอะไร บอกผมว่าเป็นใครก็พอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...