สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 342

ตอนที่342 สาวใช้ตัวแสบ246

เขานั่งยองลงมา แล้วพูดกับต้าจ้วงด้วยเสียงอ่อนโยน“ฉันล้วนรู้หมดแล้ว พวกเขาใช้พ่อแม่หนูมาขู่หนู ให้หนูทิ้งหมาลงไปในน้ำ หนูอย่ากลัว บอกความจริงมาให้ฉัน ฉันจะไม่โกรธหนูก็ไม่โกรธพ่อแม่หนูด้วย ฉันจะปกป้องคนในครอบครัวหนูแน่นอน”

“จิรงหรอ คุณเย่”ต้าจ้วงถามอย่างซื่อๆ

“เป็น..เป็นน้าคนหนึ่งให้หนูทำ....”

เขาเดาไม่ผิด เป็นคนเอาชีวิตพ่อแม่เขามาขู่ต้าจ้วง เขาเลยทำเรื่องแบบนี้ออกมา

ผู้หญิงคนนั้นโหดร้ายจริงๆ

“เอาละ ฉันรู้แล้ว หนูตามฉันมา อย่าไปไหน แนรับรองว่าพ่อแม่หนูต้องไม่เป็นอะไรแน่ ”เย่เชินหลินลุกขึ้น แล้วลูบไปหัวของต้าจ้วง

เวลานี้เซี่ยชีหรั่นก็เดินมาถึงข้างๆเย่เชินหลิน แล้วพูดขอร้องว่า“อย่าโทษเขาเลย เด็กแบบนี้จะไปมีความคิดร้ายได้ยังไง อีกทั้งเขาก็ไม่ได้ผลักฉันลงไป เป็นฉันกระโดดลงไปเอง”

นี่เธอยังกล้าพูดอีก!

“เรื่องของเธอเดี๋ยวฉันค่อยพูดกับเธอ”เย่เชินหลินพูดกับเซี่ยชีหรั่นด้วยเสียงดุดัน

“ร่างของคุณยังเปียกอยู่ อย่าเพิ่งรีบไปสอบถามอะไร ไปอาบน้ำก่อนเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนค่อยว่ากันค่ะ”เซี่ยชีหรั่นพูดกับเย่เชินหลินเบาๆ เย่เชินหลินเลยเหลือมองไปที่เธอ เธอได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

เขาจะไม่ไปอาบน้ำตอนนี้ จะไม่ให้โอกาสให้ผู้หญิงคนนั้นสมรู้ร่วมคิดกัน

“พ่อบ้าน ให้ผู้หญิงในบ้านนี้มาที่ห้องโถง ไม่ว่าจะเป็นคนน้อยหรือคนแก่ รวมถึงแขกล้วนเรียกมาหมด”

“ครับ คุณเย่”พ่อบ้านถอนหายใจฮึกใหญ่ โชคดีที่ต้าจ้วงพูดออกมาแล้วว่ามีคนอยู่เบื้องหลัง

พ่อบ้านออกคำสั่ง ให้พวกผู้คุ้มกันไปให้พวกสาวรับใช้มารวมกัน ส่วนเขาเองไปเชิญส้งหลิงหลิง เซี่ยชีหรั่นและฟางลี่น่ามา

ส้งหลิงหลิงเดินมาข้างๆเย่เชินหลินด้วยสีหน้าปกติ ยิ้มแล้วถามเขา“นี่จะทำอะไรหรอคะ”

“เดี๋ยวเธอก็รู้เอง”เย่เชินหลินมองส้งหลิงหลิงด้วยความเย็นชา

ตอนนี้เธอแต่งหน้าไปเบาๆดูแล้วเป็นคนที่สวย พวกเขาก็เคยมีอะไรกันมาก่อน เขาไม่ได้ชอบเธอมากแต่ยังไงก็ยังมีความรู้สึกเล็กน้อย ถ้าไม่มีความรู้สึก เธอก็ไม่สามารถเป็นคู่หมั้นของเขาได้หรอก

ในใจเขา เขาไม่อยากเรื่องของเซี่ยชีหรั่นนั้นส้งหลิงหลิงมีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆ

แต่ถ้าเป็นเธอทำจริงๆเขาก็ไม่ปกปิดเธอ ที่เขาให้ทุกคนมาก็เพื่อเปิดธาตุแท้ของเธอออกมาให้คนทั้งหมดได้เห็น ให้แม่เขาได้รู้ธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้

ถ้าไม่ทำแบบนี้ แม่ก็ต้องนึกว่าเป็นเขาไปชอบคนอื่นแล้วหาข้ออ้างเลิกกับเธอ

เย่เชินหลินมองสีหน้าของต้าจ้วง ต้าจ้วงเพียงแต่ก้มหัวไม่ได้มองส้งหลิงหลิง ไม่รู้เป็นเพราะเขายังกลัวอยู่หรือเป็นยืนยันว่าเป็นส้งหลิงหลิง เลยไม่กล้ามองเธอ

“ได้ งั้นันกับเสี่ยวลี่ไปห้องโถงก่อน ”ส้งหลิงหลิงพูดอย่างอ่อนโยนแล้วก็เดินกับเซี่ยชีหรั่นไป

หางตาเธอเหลือบมองไปเซี่ยชีหรั่น คาดไม่ถึงเลยว่ามันว่ายน้ำเป็น

ฟางลี่น่าไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่เช้าถึงตอนนี้เธอล้วนแต่งตัวในห้อง เอาเสื้อผ้าที่เย่เชินหลินส่งให้เธอใส่แล้วถอด ถอดแล้วใส่

เธอรู้สึกว่าตนเองสวยแต่เย่เชินหลินกลับไม่สนใจเธอเลย เรื่องนี้ทำให้เธอไม่พอใจมาก เธอยังหวังเสมอว่าเย่เชินหลินจะพบเห็นความสวยของเธอ งั้นเธอก็ได้รับความโปรดปรานของเขาแทนเซี่ยชีหรั่นแล้ว

เมื่อเธอเดินผ่านข้างๆเย่เชินหลิน ยังตั้งใจหยุดไปสักพักเพื่อให้เย่เชินหลินได้สังเกตความสวยของเธอ

สายตาของเย่เชินหลินมองที่หน้าเธอไม่ถึงหนึ่งวินาที แม้มันยังเย็นชาอยู่แต่ก็ทำให้เธอตื่นเต้นมาก

ต้าจ้วงรวบรวมความกล้าหาญ มองไปยังผู้หญิงเหล่านั้น สุดท้ายสายตาไปหยุดที่ผู้หญิงตัวสั่นนั้น

“เป็นเธอครับ”ต้าจ้วงชี้นิ้วไป และตะโกนออกมา

เป็นผู้หญิงร้ายคนนั้น เธอบอกว่าถ้าเขาไม่เชื่อฟัง เธอจะวางยาพิษให้พ่อแม่เขา เขากลัวพ่อแม่ตาย ถ้าพ่อแม่ตายแล้ว น้องชายจะเป็นยังไง เขายังเด็กอยู่ พวกเขาจะใช้ชีวิตอยู่ต่อยังไง

ผู้หญิงคนนั้นตัวสั่นแรงขึ้น เธอล้มลงบนพื้น เกือบจะหมดสติไป

“ต้าจ้วง หนูไม่ได้จำผิดคน เป็นเธอใช่ไหม”เย่เชินหลินถามอีกรอบ ต้าจ้วงพยักหน้า พูดว่า“ใช่เธอ ใช่เธอครับ เธอบอกว่าถ้าหนูไม่เชื่อฟังก็จะฆ่าพ่อแม่หนูไป หนูกลัวเลยทำตามที่เธอสั่ง”

“พวกเธอก็เห็นกันหมดแล้ว เด็กจะไม่โกหกคน”เย่เชินหลินพูดออกไปแล้วก็พูดกับพ่อบ้านอีก“แกพาต้าจ้วงลงไปเลย ตอนนี้เขาคงกลัวมาก ให้แม่เขาอยู่กับเขาหน่อย ส่งเขากลับไปแล้วแกค่อยมา เดี๋ยวจัดการเรื่องนี้เสร็จฉันค่อยไปดูเขา”

“รีบคุกเข่าให้คุณเย่ ขอบคุณเขาสิ”พ่อบ้านเช็ดน้ำตาแล้วพูดขึ้น ต้าจ้วงก็คุกเข่าให้เย่เชินหลิน รีบบอกว่าขอบคุณ

พ่อบ้านรู้สึกโชคดีมาก เดิมทีไม่ว่าเรื่องเป็นความคิดของต้าจ้วงหรือไม่ เขาก็ไม่สามารถหนีความรับผิดชอบได้ แต่เย่เชินหลินไม่เพียงแต่ไม่ทาเขา แถมยังบอกว่าจะไปดูพวกเขา เขาจะไม่รู้สึกขอบคุณได้ยังไง

ดวงตาของเซี่ยชีหรั่นก็รู้สึกชุ่มชื้นเพราะความเข้าใจของเย่เชินหลิน เขาไม่ได้ไปลงโทษเด็กคนนั้น ในใจเขายิ่งรู้สึกนับถือผู้ชายคนนี้มากขึ้น ตอนนี้ร่างของเขายังเปียกอยู่ แต่เพื่อเรื่องของเธอ เขากลับไม่สนใจร่างกายตนเอง นี่ก็แสดงว่าในใจเขา เธอไม่เหมือนกับคนอื่นไม่ใช่หรอ

เพียงแต่เห็นเขาใส่เสื้อเปียกแบบนั้น ในใจเธอรู้สึกผิดมาก ถ้าไม่ใช่เธอกระโดดลงน้ำ เขาจะโกรธเป็นแบบนี้ได้ยังไง

เย่เชินหลิน คุณจะโกรธฉันไหม

ที่จริงตอนนั้นฉันรู้สึกอันตรายแต่ก็ยังกระโดดลงไป ไม่ใช่แค่เพราะหรงหรงเท่านั้น ตอนนั้นฉันเดาออกว่ามีคนอยากจะลงมือกับฉัน ฉันอยากจะดึงคนนั้นออกมา ที่ฉันทำแบบนี้มันเห็นแก่ตัวมากเกินไปหรือเปล่า

ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังเป็นคู่หมั้นของคุณ คูณจะให้เธอออกไปไหม หรือจะเป็นมาโทษฉัน？

ตอนที่เซี่ยชีหรั่นกำลังครุ่นคิดอยู่ เย่เชินหลินได้เดินไปยังผู้หญิงที่ล้มบนพื้นคนนั้นแล้ว ตนที่ยืนอยู่รีบหลีกทางให้ เขาเดินไปถึงข้างหน้าเธอ เป็นผู้หญิงที่อายุยังน้อย หน้าตาสดใสคนหนึ่ง