สายใยร้ายคู่นิรันดร์ นิยาย บท 34

ต่อจากนี้ในสายตาและในหัวใจเจย์ก็มีแต่ครีม เธอพูดอะไรก็เป็นไปตามนั้น ไม่คิดลึกซึ้งเลยว่าเธอทำถูกหรือไม่ มีนาทำผิดหรือไม่ ถ้ามีเรื่องอะไรเขาก็จะไม่เชื่อน้องสาวแท้ๆ ของตัวเองเลย เอาแต่ช่วยครีมอย่างเดียว

ครีมเอาฝ่ามือวางบนหน้าอกเจย์ ต้านทานเขาอย่างแน่นหนา ไม่ให้เขาทำต่อไป “พี่ เราเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว พี่ก็ควรหาแฟนจริงจัง คิดเรื่องสร้างครอบครัวแล้ว”

เจย์ไม่กล้าเชื่อเลยว่าคำพูดนี้จะพูดออกมาจากปากเธอ หยุดทันที มองแก้มเธอที่แดงเล็กน้อย แต่แววตาไม่สับสนเลย ไม่มีลักษณะดวงตาแวววาวหลังขาดออกซิเจนเหมือนเมื่อก่อน

เขาก็รู้สึกได้เหมือนกัน ไม่รู้เริ่มตั้งแต่เมื่อไรที่ครีมจงใจหลบหลีกเขา ไม่ใกล้ชิดเขาอีกแล้ว รู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

แต่เขาไม่ยินยอมที่จะเชื่อ จะจูบเธออีกครั้งด้วยความใจร้อน “ฉันอยากสร้างครอบครัวกับเธอแค่คนเดียว!”

“พี่ พี่อย่าเป็นแบบนี้อีกแล้วได้ไหม” ครีมใจเย็นลง ดิ้นหลุดจากเขาด้วยความรำคาญ

แต่เขายังอยากกอดเธอ ในขณะที่ดึงอยู่ เขาก็ดึงผ้าพันคอที่เธอสวมอยู่ออกไป

ชุดกระโปรงบนตัวเธอเป็นแบบเผยไหล่ เจย์เห็นไหล่ขาวเนียนของเธอมีรอยช้ำชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเพิ่งมีช่วงนี้

เขาจ้องร่องรอยบนไหล่บนคอเธอที่ผู้ชายคนอื่นทิ้งไว้ เส้นเลือดบนหน้าผากก็ปูดออกมา “ใคร? พวกนี้ใครเป็นคนทำ?”

ครีมเห็นว่าเขาจับได้แล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องปิดบัง รีบอธิบายให้ชัดเจนก่อนดีกว่า ยังไงตอนนี้ก็ไม่ต้องการให้เขาช่วยจัดการมีนาแล้ว

ตอนนี้มีนาเป็นโคลนที่ใครๆ ก็เหยียบย่ำได้ ยังไงก็ไม่มีทางเทียบกับเธอได้

“พี่ ฉันมีแฟนแล้ว ฉันไม่อยากผิดศีลธรรมน่ารังเกียจอีกแล้ว ขอร้องนะพี่ อย่ามายุ่งกับฉันอีก! ฉันอยากใช้ชีวิตปกติ มีแฟนปกติ แต่งงานมีลูก……”

เจย์โกรธถึงขีดสุดแล้ว ดวงตาจ้องเธอเขม็ง ยังไม่กล้าเชื่อว่าข่าวลือเหล่าพวกนั้นคือความจริง “แฟนปกติ? ธารณ์ใช่ไหม?”

“ใช่” ครีมพยักหน้า

เขาคว้าแขนเธอเอาไว้ “ธารณ์เรียกว่าแฟนปกติเหรอ? เธอรู้ไหมว่ามันเป็นคนยังไง? มันเป็นเพลย์บอยชื่อดัง! ดารานางแบบข้างกายมันเคยขาดไหม? มันไม่รักหวงแหนผู้หญิงคนไหน มันแค่เล่นๆ กับผู้หญิง! ถ้าเธอรัก แต่งงาน มีลูกกับมัน……มันเป็นการกระโดดลงหลุมเพลิง!”

“เขาเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลธวัชพลังกร ด้วยรูปลักษณ์ สถานะและภูมิหลังครอบครัวเขา ก่อนแต่งงานมีแฟนเยอะหน่อยก็เป็นเรื่องปกติ ผู้ชายแบบนี้ถ้ากลับตัวกลับใจก็จะรักเดียวใจเดียว ตอนนี้เขารักแค่ฉันคนเดียว เขาเคยบอกว่าจะรับผิดชอบมอบอนาคตให้ฉัน……”

“ไม่จริง” ดวงตาลึกซึ้งของเจย์กลายเป็นน้ำแข็ง “ที่เธอชอบไม่ใช่ตัวเขา แต่เป็นภูมิหลังตระกูลธวัชพลังกร สถานะนายหญิงใหญ่ในตระกูลธวัชพลังกร ไม่แปลกใจที่เธอไม่ยอมแต่งกับมาร์ช ฉันไร้เดียงสาคิดว่าเป็นเพราะฉันจริงๆ ที่จริงแล้วคนที่เธออยากแต่งจริงๆ ก็คือธารณ์ เขาไม่ใช่ไอ้โง่ เขาเป็นคนที่มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นทายาทสืบทอดธุรกิจตระกูลธวัชพลังกรมากที่สุดในอนาคต ใช่ไหม?”

ครีมก้มศีรษะ ไม่กล้ามองเขาตรงๆ “พี่ ในเมื่อพี่รู้หมดแล้ว ฉันก็ไม่ต้องพูดอีก”

เจย์รู้สึกว่าหัวใจตัวเองแตกละเอียดนับไม่ถ้วน สมองก็มีสติขึ้นมาอย่างผิดปกติ “ตั้งแต่แรก เธอแค่ต้องการหลอกใช้ฉัน? เธอเคยจริงใจกับฉันสักนิดไหม?”

“เคย” ครีมพูดน้ำตานอง “พี่ ฉันรักพี่ แต่ฉันก็รู้ดีว่าความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ ฉันไม่อยากทำให้พี่เดือดร้อน ไม่อยากทำให้พี่เสียเวลา ก็เลย ก็เลยคบกับธารณ์……”

เจย์โกรธจนยั้งอารมณ์ไม่อยู่ จับไหล่เธอไว้ ดึงชุดกระโปรงบนตัวเธอออก อุ้มเธอขึ้นมาแล้วยิ้มเยาะ “เธอรักฉันแต่ต้องไปหาผู้ชายคนอื่น? ในเมื่อเป็นงี้ เธอคบและแต่งงานกับเขาตามปกติ แต่ยังนอนกับฉันได้สิ”

ครีมไม่เคยเห็นเจย์ที่โกรธเกรี้ยวแบบนี้มาก่อน เธอไม่กล้าทำให้เขาสูญเสียการควบคุม ทำได้แค่ใช้ร่างกายปลอบโยนเขาด้วยความประหม่า จะทำให้เขากลายเป็นอุปสรรคกีดขวางเธอปีนขึ้นที่สูงไม่ได้

“ยัง ฉันรอทานกับเธอ” นายท่านยิ้มให้เธอ

มีนาไม่เห็นป้าเค้กอยู่ข้างๆ ก็ตักโจ๊กชามหนึ่งให้นายท่านด้วยตัวเอง แล้ววางขนมเหนียวนุ่มที่นายท่านชอบทานไว้ตรงหน้าเธอ

“เอาล่ะๆ ฉันพอแล้ว ไม่ต้องทำอะไรมากมาย เธอก็นั่งลงทานเถอะ” นายท่านโบกมือให้เธอ บ่งบอกให้เธอนั่งลง

หลังจากเธอนั่งลง ก็เห็นนายท่านขยับตะเกียบก่อน ถึงได้ขยับภาชนะอาหาร เริ่มทานอาหารเช้า

นายท่านพูดขึ้น “วาตะเคยบอกฉัน วันก่อนเธอไปบริษัทแสดงออกมาได้ดี จิตใจกล้าหาญ ผู้อาวุโสในบริษัทแอมทีหลายคนชื่นชมเธอ ต่อไปเธอไปทำงานที่บริษัทแอมทีกับมาร์ชทุกวันสิ เริ่มรับเงินเดือนจากระดับรองผู้จัดการไปก่อน เธอคิดว่าไง?”

“ฉันทำตามที่คุณจัดการทุกอย่างเลยค่ะ อยู่บ้านก็ว่างไม่มีอะไรทำ คุณเชื่อใจฉัน ยินยอมให้ฉันช่วยมาร์ช ฉันก็ยินดีค่ะ”

“ดูเธอสิปากหวาน” นายท่านยิ้มขณะใช้ตะเกียบชี้เธอ “ถ้าเธอไม่มีปัญหา งั้นก็ตกลงตามนี้”

“ค่ะ” จริงๆ แล้วมีนาก็อยากถามว่า ถ้ามีเงินเดือนทุกเดือน เงินเดือนจะเท่าไร

แต่เธอเอ่ยปากถามนายท่านเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ทำได้แค่ทานอาหารต่อไป ทานได้พอสมควรแล้ว ถึงได้พูดขึ้น “นายท่าน วันนี้มาร์ชไม่อยู่บ้าน ฉันอยากไปออกกำลังกายที่ยิม คุณว่าฉันไปได้ไหม?”

นายท่านไม่พูดอะไร สวมแว่นตาแล้วมองเธอขึ้นลงหนึ่งรอบ

ขณะที่เธอคิดว่านายท่านจะไม่เห็นด้วย นายท่านก็พูดขึ้นช้าๆ “เธอควรออกกำลังกายมากๆ อย่าทำโปรแกรมลดน้ำหนัก ถามโค้ชว่ามีโปรแกรมเพิ่มน้ำหนักไหม เธอผอมเกินไป เพิ่มน้ำหนักหน่อยจะได้มีลูก”