สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1033

แล้วเรื่องนี้ก็จบแล้ว โดยไม่มีบทสรุป

เย้นโม่หลินไม่รู้ว่าจะออกจากห้องของ กู้จื่อเฟยยังไง เขายังหวนรำลึกถึงสีหน้าที่ขาวซีดทันทีและรูปร่างที่จิตตกของเธอ

เขารู้สึกทรมานเลย แล้วออกจากห้องเกือบเป็นหนีออก

หลังจากนั้นกู้จื่อเฟยก็หยุดพูดถึงเรื่องนั้นราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น

เธอจงใจละเลยมัน

เย้นโม่หลินกลับรู้สึกทรมานต่อเธอมากขึ้น ดังนั้นเขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อชดเชยให้เธอ ดูแลเธอ และปฏิบัติตามข้อเรียกร้องทั้งหมดของเธอ

แต่อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอในตอนนี้ ความรู้สึกทรมานมันมากกว่า

และรู้สึกแตกต่างไปจากเดิมยิ่งขึ้นทุกที

เย้นโม่หลินมองกู้จื่อเฟยด้วยความมึนงงเสมอ แต่ก็คิดไม่ออกว่ามันเพราะอะไร

บางครั้งฉันก็นึกถึงคำถามที่ โห้หลีเฉิน ถามเขา

นายรักเธอไหม

รักไหม

เมื่อก่อนเขาก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าความหมายของคำว่ารัก ตอนนี้ไม่เข้าใจยิ่งขึ้นแลข ดูเหมือนเขาจะห่างไกลจากคำว่ารักยิ่งขึ้นทุกที

ในวันนี้กู้จื่อเฟยไม่รู้ว่าเธอได้ยินข่าวจากไหน โดยบอกว่ามีงานประมูลใต้ดินแห่งหนึ่งจะประมูลครีมลบรอยแผล

ครีมชนิดนี้ปาฏิหาริย์มาก ไม่ว่าจะเป็นแผลอะไร ตราบที่ขีดบนใบหน้า ก็จะหายไปในวันรุ่งขึ้นและกลับคืนสู่รูปร่างเดิม

สำหรับกู้จื่อเฟยนี่เป็นยาวิเศษที่จำเป็นเร่งด่วนที่สุดเลย

ตอนนี้เธอกลัวการผ่าตัด เธอไม่ยอมให้ ป่ายฉี รักษาเธอด้วยการทำผ่าตัด ถ้าเธอมี ครีมลบรอยแผลเป็นกู้จื่อเฟยก็สามารถฟื้นฟูโฉมของเธอได้อย่างง่ายๆ

มันเยี่ยมมาก

แต่เย้นโม่หลินแปลกใจมาก ยาชนิดนี้ปาฏิหาริย์จนแม้แต่เป็นป่ายฉีก็ค้นคว้าและประดิษฐ์ไม่ออกเลยมันจะมีอยู่จริงๆหรอ

ด้วยทัศนคติที่น่าสงสัย เขาพากู้จื่อเฟยไปที่ตลาดประมูลใต้ดินแห่งนี้

แม้ว่าเป็นตลาดประมูลใต้ดิน แต่ความนิยมของที่นี่ก็สูงมาก และคนที่มาก็เป็นคนที่ร่ำรวยมีเกียรติ

งานประมูลนี้จะจัดขึ้นอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง และได้ข่าวว่าจะซื้อได้ของดีทุกครั้ง

แล้วคืนนี้ มันคึกคักเป็นพิเศษ

เพราะว่าของสุดท้ายของงานประมูลคืนนี้เป็นสิ่งของดีที่จะทำให้ผู้ชายบ้าคลั่ง

มันเป็นของดีอะไรฝ่ายบริษัทประมูลไม่ได้เปิดเผย แต่แค่คำว่าสิ่งของดีๆที่จะทำให้ผู้ชายบ้าคลั่ง ก็ได้ดึงดูดผู้ชายที่อยากรู้อยากเห็นจำนวนมาก

ในสถานที่นี้เกือบทั้งหมดเป็นผู้ชายเลย

กู้จื่อเฟยสวมหมวกแหลมและใส่หน้ากากไหว ปกคลุมหน้าจนเหลือแค่ดวงตาคู่เดียวเท่านั้น

เธอนั่งอยู่ที่ข้างกายของเย้นโม่หลินและพูดเบาๆว่า

"พวกผู้ชายต่างก็สนใจผู้หญิงที่สวยงามแบบนี้หรอ"

เย้นโม่หลินพูดอย่างใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกเปล่าว่า "ผมไม่สนใจครับ"

ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงอย่างไร มีชีวิตอยู่หรือตายไปเขาก็ไม่สนใจเลย

คนเดียวที่เขาสนใจในโลกนี้คือผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขา

หรือว่าคือเธอเมื่อก่อน...

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เย้นโม่หลินก็เปิดแขนขึ้นแล้วโอบกอดกู้จื่อเฟยไว้

น้ำเสียงทุ้มลึกราวกับคำญาณว่า "นอกจากเธอ จะไม่มีผู้หญิงคนไหนปรากฏตัวข้างกายผมนะครับ"

คำมั่นสัญญา

และก็เหมือนกับกฎที่เขาตั้งไว้สำหรับตัวเขาเอง

ในเมื่อเขาได้กำหนดกู้จื่อเฟยก่อนแล้ว ก็คือชั่วชีวิตเลย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้หรือในอนาคต เขาจะอยู่กับเธอเท่านั้น อยู่ด้วยกันตลอดชีวิต

ความคิดนี้มันมีอยู่นานแล้ว จะไม่เปลี่ยนแปลงเลย

กู้จื่อเฟยพิงในอ้อมแขนของเขา และยิ้มหวาน

"โม่หลิน ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก ฉันมีความสุขมากจริงๆ"

เย้นโม่หลินฟังคำพูดของเธอ และกดริมฝีปากโดยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

อารมณ์ซึมเศร้าโดยไม่รู้ทำไม

เย้นโม่หลินเม้มริมฝีปาก แววตาลึกซึ้ง โดยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

แม้ว่าครีมลบรอยแผลเป็นนี้ถูกชมจนประสิทธิภาพจะดีแค่ไหน แต่ก็เป็นเพียงคำพูดของคนอื่นเท่านั้น มันมีประสิทธิภาพที่ดีขนาดนี้จริงๆหรือ

เย้นโม่หลินยังไม่ค่อยเชื่อเลย

แต่กู้จื่อเฟยร้อนใจเล็กน้อย เธอจับมือเย้นโม่หลินและพูดอย่างไม่พอใจว่า

"โม่หลิน ซื้อให้ฉันได้ไหมคะ ฉันต้องการมันจริงๆค่ะ"

เย้นโม่หลินมองสีหน้าที่ร้อนใจจนจะร้องไห้ของกู้จื่อเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย

กู้จื่อเฟยกำลังขอร้องเขาหรือ

เขามากับเธอด้วยกัน ไม่ว่าครีมลบรอยแผลเป็น จะมีประสิทธิภาพเพียงใด เขาก็วางแผนที่จะซื้อให้กับเธอ แต่ตอนนี้เธอร้อนใจอย่างนี้ เธอไม่เชื่อเขาหรือ

ในอดีตกู้จื่อเฟยให้คำมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้มากเลย แม้กระทั่งจะมีฤทธิ์ร้ายแรงเล็กน้อย เธอจะเสนอราคาด้วยตัวเอง

แต่ตอนนี้เธอกลายเป็นคนที่ไม่มั่นใจเกินไปแล้ว

เย้นโม่หลินพูดด้วยเสียงต่ำว่า "ไม่ต้องกังวล รอถึงราคาสูงสุดก่อน แล้วเสนอราคาก็ได้นะ ไม่ต้องเสนอราคากับพวกเขาเลย"

แล้วกู้จื่อเฟยเลยเข้าใจเจตนาของเย้นโม่หลินและเธอก็โล่งอก

เธอยิ้มและพูดว่า "ฉันกลัวมากเลย คิดว่านายไม่เชื่อว่าประสิทธิภาพของครีมลบรอยแผลเป็น จะดีขนาดนี้ จะไม่ซื้อให้ฉัน"

เย้นโม่หลินจ้องมองกู้จื่อเฟยด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง

"ผมเคยบอกนะครับ ว่าสิ่งทุกอย่างที่คุณขอ ผมก็ให้เลย"

กู้จื่อเฟยงงงวยไปสักครู่ แล้วก้มศีรษะลงและใบหน้าพิงอ้อมแขนของเย้นโม่หลิน

"โม่หลิน นายเป็นคนที่ดีที่สุดในโลกสำหรับฉัน ฉันรักนายค่ะ"

เย้นโม่หลินงงงวยไปสักครู่ จ้องมองหัวเล็กๆ ในอ้อมแขนของเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง แต่เขากลับรู้สึกหงุดหงิดมาก

ฉันรักนาย

เขาได้ยินกู้จื่อเฟยพูดว่ารักเขาเมื่อก่อน หัวใจของเขาก็เต้นแรงมาก แต่ตอนนี้...

ทำไมไม่มีความรู้สึกอะไรเลย